Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#279 Stacey's Investments

De jongens uit de buurt zijn al begonnen met afsteken, wanneer ik het Excel bestand open. Eigenlijk ben ik er te laat mee, zoals ook het vorige jaar het geval was. Kijkend naar de cijfers, weet ik dat ik het toch door ga zetten. Dit heeft lang genoeg geduurd.

Stacey die net de top 2000 wat harder had gezet, komt nu langs met de oliebollenschaal. 
‘Thomas, dit is toch geen moment om de jaarafrekening nogmaals te bekijken.’
‘In 2020 is mijn plan definitief,’ zeg ik zachtjes in de hoop dat ze het niet kan verstaan.
Stacey werpt nogmaals een blik op het bestand. Haar pupillen vernauwen.
‘Dat ga je niet doen hoor. We hebben alles hieraan te danken weet je nog. Dit is waar je voor geboren bent. Dit is verdomme je roeping.’ 

Geen spoor van ironie klinkt door in haar stem. Alles wat ik deed vond ze spannend, van het zoeken naar een gewillig slachtoffer tot het uittellen van het geld. Natuurlijk heeft ze gelijk. Zelfs in alle bescheidenheid kan ik zeggen dat dit werk me ligt. Het doordringen in het hoofd van het slachtoffer, het verzinnen van een meelijwekkend verhaal en vervolgens het eindeloze manipuleren. Het zit zo duidelijk in mijn bloed dat ik er niet eens meer over na hoef te denken. 

‘Dit kan niet langer zo. Ik heb te veel mensen gekwetst. Die mensen moeten gecompenseerd worden voor wat ik ze heb aangedaan.’
‘Wat wil je doen Thomas, je kan toch moeilijk het huis te koop zetten?’

Excel zegt me dat ze wel eens punt kan hebben, dit lijkt zo’n beetje de enige manier om de slachtoffers terug te kunnen betalen.
‘Goudeerlijke, goedverdienende handel om ze schadeloos te stellen.’
Stacey glimlacht. Er verschijnt een vreemde schittering in haar ogen. 
‘Doe je best, schat. Maar vergeet niet dat je nog een slachtoffer hebt.’
‘Verdomme Stacey, zeg me dat het niet waar is.’
‘Jawel, de beroemdste weduwe van de buurt. Geen probleem om haar een hak te zetten.’ 

Op haar Samsung laat ze me in een PDF-bestand de details zien van de overeenkomst met de vrouw, waarvan het een ongeschreven regel is dat je die niet als slachtoffer pakt. Ze blijkt investeringen te hebben gedaan in Stacey’s Investments die de waarde van ons huis overstijgen. 
‘Je gaat haar terugbetalen, en wel zo snel mogelijk.’

‘Vergeet het maar, ik heb nu genoeg voor een piramideconstructie. Kan je niet gewoon trots op me zijn dat ik het zo goed bij je heb afgekeken?’ 

Ik neem een hap van de nog warme oliebol en bedenk of ik haar moet complimenteren, of op zodanige wijze moet aangeven bij de politie dat ze niet door zullen hebben dat ik er wat mee te maken heb. Voor het aanbreken van 2020 hoop ik hierover een beslissing te hebben gemaakt. 

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

‘Dit kan niet langer zo. Ik heb te veel mensen gekwetst. Die mensen moeten gecompenseerd worden voor wat ik ze heb aangedaan.’
‘Wat wil je doen Thomas, je kan toch moeilijk het huis te koop zetten?’
Excel zegt me dat ze wel eens punt kan hebben, dit lijkt zo’n beetje de enige manier om de slachtoffers terug te kunnen betalen.
‘Goudeerlijke, goedverdienende handel om ze schadeloos te stellen.’
Stacey glimlacht. Er verschijnt een vreemde schittering in haar ogen. 
‘Doe je best, schat. Maar vergeet niet dat je nog een slachtoffer hebt.’
‘Verdomme Stacey, zeg me dat het niet waar is.’
‘Jawel, de beroemdste weduwe van de buurt. Geen probleem om haar een hak te zetten.’ 

Virtuosua, zie daar mijn 'gerommel'met een citaat.

Dank voor je verhaal. Heb ik zo een beetje in de hersenen van een misdadiger gekeken?  Ik heb je verhaal met aandacht gelezen.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Riny

Jij bedankt voor het lezen en de feedback. Ja ik had eerder ook geprobeerd om dingen binnen de citaatvorm te zetten, maar lijkt niet helemaal te werken. Blijft een beetje de vraag wat is de precieze functie is van deze methode. Ik hoop een goed beeld te hebben weergegeven van de hersenen van een (spijt betuigende) oplichter...

Lid sinds

5 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik vind het mooi hoe je de lezer aan het denken zet en eerst laat gissen naar het werk van de hoofdpersoon met dan de wending dat zijn partner waarschijnlijk nog erger is dan hij. Dit is echt mijn soort verhaal, ik zou graag meer van je lezen.