Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#276 Een onvergetelijke kerst

'Liek, kom je naar beneden? De visite komt over een uur en ik heb je hulp nodig!'

Is het al zo laat? Ik moet mij nog opmaken...

'Ik kom eraan, ma!' gil ik vanuit de badkamer. 

Met een zwaai open ik de keukendeur. Ma staat voor het aanrecht met een dampende pan in haar handen.

'Ah daar ben je eindelijk, dek jij samen met pa de tafel?' vraagt ze.

Ik knik en ik loop met grote passen naar de kast in de woonkamer. Ik zie dat pa elk vouwtje van het rode tafellaken nauwkeurig probeert recht te strijken. Gelukkig is hij altijd de rust zelve. 

Na een poosje staren we samen naar de gedekte tafel. Een warme gloed verschijnt in mijn buik als ik het witte servies en de wijnglazen zie glimmen in de fonkelingen van het kaarslicht.

'Waarom is het niet elke dag kerst, pa?' 

'Dan is het na een week niet meer speciaal, Lieke.'

'Dat is waar...'

'Nou, laat de visite maar komen,' zegt pa enthousiast.

Het flinterdunne zachte vlees met wat slablaadjes smelt in mijn mond. Ik moet mij inhouden zodat ik niet binnen enkele tellen mijn lievelingskostje naar binnen schrok. Dan legt oma haar hand op mijn arm.

'Hoe gaat het met de liefde, kind? Heb je al een vriendje?' vraagt ze met krakerige stem. 

Opeens valt er een stilte, de nieuwsgierige blikken van mijn ouders zorgen ervoor dat ik een kleur krijg. 

'Uhm, nee oma, ik heb geen vriend, ik geniet nog van het vrijgezellenleven.'

'Ach kind, je bent jong, je hebt nog tijd genoeg,' zegt ze terwijl ze haar verrimpelde hand weer op mijn arm legt. 

'Nou, wij hebben een nieuwtje,' zegt tante Bets plots.

Ome Piet spuugt de wijn uit zijn mond. Met open mond kijk ik naar de vlek op zijn witte overhemd die steeds roder wordt en de nattigheid op zijn bord. 

'Bets!' gilt hij.

'Wat is er eigenlijk aan de hand?' vraagt pa verbaasd.

Ome Piet wrijft met een servetje over zijn hemd. Ik zie dat zijn handen beven. 

'Bets, wat hebben we hierover afgesproken?' vraagt hij bits.

Ik merk dat mijn hart begint te kloppen in mijn keel. De vriendelijke ogen van ome Piet veranderen in een vuurspuwende blik. Ik heb hem nog nooit zo woest gezien. 

'Jullie maken ons nieuwsgierig, wat willen jullie eigenlijk vertellen, of mogen we het niet weten?' vraagt ma enigszins kalm.

'Marloes van ons Lizanne is zwanger,' antwoordt tante Bets vluchtig. 

Is mijn achternichtje...? Ze is pas zestien, een jaar jonger dan ik, schiet er door mijn hoofd.

'Wat leuk, dat is toch goed nieuws?' zegt oma op vragende toon.

'Waarom vertel je dit nu?'

'Wat zeur je nou Piet, wat maakt het uit of we het vandaag vertellen of over twee maanden?' zegt tante Bets met verheven stem.

'Probeer kalm te blijven,' hoor ik pa zeggen.

Maar dan springt ome Piet van zijn stoel. 

'Ze is verdomme net zestien, ze is met een kerel van achtentwintig het bed ingedoken!' snauwt hij.

'Piet, houd je in!' 

'Jij moet je mond houden, Bets!'

Ik zie dat oma's handen beginnen te schudden. Ik pak haar beet bij haar arm, samen lopen we voorzichtig naar de keuken. 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ja, dat is wel even een nieuwtje. Ik geloof niet dat het diner daarna nog gezellig is geweest, hoewel....het is geen saaie kerstavond geworden. Mooi verhaal Anke.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Ze zal inderdaad niet minder zwanger worden van later vertellen en ik kan me voorstellen hoe het nieuws brandt in Bets.

Ik ben alleen een beetje in de war over de familieverhoudingen, het nichtje lijkt mij de dochter van ome Piet en tante Bets, maar wie is Lizanne dan? En als ze inderdaad hun dochter is, waarom is zij er niet bij bij dit diner, en als zij niet hun dochter is, waarom maakt Piet zich er dan zo druk over?

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Anke, je geeft de dialoog aan tafel mooi beeldend weer.

Het is me zeker iets, zo'n zestienjarige zwangere. 

Je geeft aan verschillende opgewonden reacties een goede 'body'.

Zeer nautuurgetrouw geschreven, duimpje!

 

Fijne dag.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door schrijvenmaar

Ik ga mijn best doen om de familieverhoudingen uit te leggen Schrijvenmaar... Piet is de oudere broer van de vader van Lieke. Omdat hij een stuk ouder is, heeft hij al een kleinkind, dat is Marloes. Lizanne is haar moeder, de dochter van Piet en Bets. Lizanne's gezin is helemaal van slag door de onverwachte zwangerschap, ze hebben het kerstdiner om die reden afgezegd. Piet is kwaad omdat Bets haar mond niet kan houden, ze hadden afgesproken dat ze dit nieuws later zouden vertellen. Piet wind zich ook op omdat Marloes heel vrij wordt opgevoed, ze mag thuis alles. En dat ze ook nog eens op minderjarige leeftijd het bed heeft gedeeld met een oudere man. Die open opvoeding van Marloes begrijpt hij niet, omdat zijn ouders vroeger erg streng waren. Vandaar dat hij zich er zo over opwind. 

Ik hoop dat het een beetje duidelijk is. Dank je voor je commentaar!

'Nichtje' heb ik verandert in 'achternichtje', dat was een foutje. Goed opgemerkt!

 

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Mooi verhaal. De familieverhoudingen kon ik wel al lezend ontrafelen. Je aanloop zet een mooie kerstsfeer neer, waardoor het contrast ook goed uitvergroot wordt.

Het feit dat het een saai kerstdiner zal gaan worden zou ik weglaten, omdat het juist wat afbreuk aan de liefdevolle sfeer doet en ook niet echt van meerwaarde voor het verhaal is. Dat geldt ook een beetje voor de stellige vraag van moeder. In een groter verhaal schetst dat de verhoudingen mooi, maar in dit verhaal zou ik juist het 'gelukzalige kerstgevoel' -nét níet over the top natuurlijk- benadrukken.

In het eind kan het voor mijn gevoel iets compacter, zodat de 'mokerslag' harder aankomt.

De dialogen vind ik goed getroffen.

Graag gelezen.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Hadeke

Hoi Hadeke,

Dank je voor je uitgebreide reactie😉 De aandachtspuntjes die je aangeeft begrijp ik, dat zijn zeker verbeterpunten. Over het eind moet ik nog even over nadenken. 

In elk geval dank je voor het lezen!