Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#270 De zogenaamde gids

31 oktober 2019 - 22:00
Rechts, twee keer naar links en dan ‘een heel pokkenend’ rechtdoor lopen, dan vindt ze Frank. Google Maps is in deze uithoek een nog slechtere vriend dan de jongen die ze ooit als haar ‘gids’ beschouwde. Het enige wat ze weet is dat ze ergens bij het kasteel in de buurt moet zijn, niet ver van de oude watertoren. Frank voegde hier nog aan toe dat het kasteel ooit een beroemde burcht was geweest en tegenwoordig een populaire trouwlocatie. Hem kennende is dit laatste geen hint; Felicia heeft sowieso het zoeken naar hints al lang opgegeven. Voor haar neus verschijnt een wegwijzer paddenstoel met een rode knop erop. ‘Waarheen?’, vraagt een grauwe stem wanneer ze erop gedrukt heeft. Felicia krijgt het Efteling-gevoel dat ze tot enkele jaren geleden altijd zo sterk kon hebben wanneer ze het park betrad. Een gevoel dat snel weer wegebt wanneer de sterk op die van Frank lijkende stem bevestigd dat het nog echt een pokkenend lopen is. Wanneer ze aan het rechtdoor-gedeelte begint is haar zicht ontnomen doordat de boomdichtheid in dit gedeelte van het bos nogal hoog is. Eekhoorns lopen van tak naar tak, zonder ook maar sprongen te hoeven maken. Felicia is ervan overtuigd dat ze kunnen praten, maar dat bewust niet tegen haar doen. Waarschijnlijk maken ze in hun eigen taal grappen tegen elkaar over haar ongeschikte plateauzolen. Daarna springen ze de boom uit op zoek naar de dassen om de roddel door te vertellen, en uiteindelijk lachen alle dieren haar uit. Wanneer de bomen om haar heen verdwijnen, verschijnt een op elkaar gestapelde lading van bakstenen, dat nog het meeste weg heeft van een vorig jaar gebouwde ruïne. Toeristen maken selfies op de o zo beroemde burcht. Felicia begint ook aan reeks selfies, een toeristische wandeling tussen de muren, nog een hoofdstuk lezen uit het boek dat ze nooit uit krijgt, en nog wat tijdverdrijf-activiteiten die verder niet zo relevant zijn. Geen spoor van haar zogenaamde gids, die haar waarschijnlijk voor de zoveelste keer het bos in heeft gestuurd. Voortaan is ze weer haar eigen gids.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 november 2019 - 19:27
Virtuoso, intrigerende tekst heb je weer :thumbsup: Deze zin: Google Maps is in deze uithoek een nog slechtere vriend dan de jongen die ze ooit als haar ‘gids’ beschouwde. Brengt me in verwarring. HP's gids is Frank, als ik het goed begrijp. Ik begrijp niet dat je nu melding maakt dat HP Frank ooit als haar gids beschouwde, want in je laatste alinea begrijp ik dat HP zich beet genomen voelt. Of zijn de andere alinea's een flash back? Je laatste zin vind ik mooi. Het leest aangenaam en ik zie de hp het pokkenend lopen :D Ben benieuwd naar je reactie, fijne zaterdagavond.

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 november 2019 - 19:57
Leuke tekst! De setting leeft en het was een plezier om je verhaal te lezen. Je hebt je heel erg gefocust op het omschrijven van de setting, met het Efteling-gevoel en de eekhoorns, maar door die omschrijvingen weet ik niet zo goed waar het verhaal nu eigenlijk om gaat. Het bos had bijvoorbeeld ook de rol van metafoor aan kunnen nemen: Felicia houdt van Frank maar dringt niet tot hem door, ze 'loopt door het bos en kan hem niet vinden'. Snap je wat ik bedoel? Graag gelezen!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 november 2019 - 16:07
Virtuoso, intrigerende tekst heb je weer :thumbsup: Deze zin: Google Maps is in deze uithoek een nog slechtere vriend dan de jongen die ze ooit als haar ‘gids’ beschouwde. Brengt me in verwarring. HP's gids is Frank, als ik het goed begrijp. Ik begrijp niet dat je nu melding maakt dat HP Frank ooit als haar gids beschouwde, want in je laatste alinea begrijp ik dat HP zich beet genomen voelt. Of zijn de andere alinea's een flash back? Je laatste zin vind ik mooi. Het leest aangenaam en ik zie de hp het pokkenend lopen :D Ben benieuwd naar je reactie, fijne zaterdagavond.
Hoi Marie, Ik bedoelde eigenlijk dat Frank in een ver verleden ooit gids was geweest en nu al een tijdje niet meer. Dat blijkt dus ook maar weer eens uit het feit dat hij haar nu weer beet neemt...

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 november 2019 - 16:15
Leuke tekst! De setting leeft en het was een plezier om je verhaal te lezen. Je hebt je heel erg gefocust op het omschrijven van de setting, met het Efteling-gevoel en de eekhoorns, maar door die omschrijvingen weet ik niet zo goed waar het verhaal nu eigenlijk om gaat. Het bos had bijvoorbeeld ook de rol van metafoor aan kunnen nemen: Felicia houdt van Frank maar dringt niet tot hem door, ze 'loopt door het bos en kan hem niet vinden'. Snap je wat ik bedoel? Graag gelezen!
Dank voor je feedback. Begrijp dat ik me misschien te veel heb laten leiden door de setting, maar snap niet helemaal wat je met de rol van het bos als metafoor bedoeld. Wellicht kun je dit, als je dit nog leest, nog even toelichten? Dank alvast.