Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#269 Vallende blaadjes

De vallende mussen hebben plaatsgemaakt voor honden en katten. Gelukkig is het droog vanmiddag. Ik heb Eva meegenomen naar het bos en ze rent als een jonge hond door de gekleurde herfstblaadjes in het bos. ‘Kijk oma.’ Ze wijst naar een rode paddenstoel met witte stippen. ‘Wonen hier kabouters?’ Voor ik antwoord kan geven huppelt ze al weer verder en komt terug met een handvol beukennootjes. Alles gaat in de grote tas die we hebben meegenomen. Herfst is mijn favoriete tijd van het jaar. Ik vind het heerlijk om door het bos te wandelen met al die veranderende kleuren. Eva’s kinderlijke enthousiasme maakt het alleen maar nog leuker. Kees, mijn man, vindt er helemaal niks aan. Hij is meer het zomertype. De hele dag loopt hij te mopperen dat het koud is en dat het “hondenweer” is. ‘Waarom wilde opa niet mee naar het bos?’ vraagt Eva als ze een lading kastanjes in de tas gooit. ‘Opa heeft last van de vallende blaadjes.’ Eva kijkt me aan. ‘Is opa ziek?’ ‘Nee, lieve schat, dat is een uitdrukking. Opa heeft een hekel aan de herfst. Daar wordt hij mopperig van. Hij houdt meer van de zomer als het lekker warm en licht is. Veel mensen worden een beetje mopperig als het herfst is. Dan zeggen we wel eens: ze hebben last van de vallende blaadjes.’ Eva kijkt me aan, haalt haar schouders op en gaat weer op zoek naar nieuwe schatten. De tas zit inmiddels bomvol met herfstbladeren, kastanjes, beukennootjes, takjes en dennenappels. Hier gaan we herfststukjes van knutselen en Eva wil poppetjes maken van kastanjes, net zoals ze op school heeft gedaan. Kees kijkt op van zijn krant als we onze vondsten over de keukentafel uitstorten. Mopperend pakt hij zijn krant en loopt naar de woonkamer. ‘Kom je mee knutselen, opa?’ Hij mompelt een onverstaanbaar antwoord en verdiept zich weer in zijn krant. Eva begint ijverig met het steken van de prikkertjes in de kastanjes en doet voor hoe ik een paard moet maken. Ik laat haar op mijn beurt zien hoe je beukennootjes aaneen kunt rijgen tot een ketting of een armband. Na al ons harde werken zijn we toe aan een pauze en ik maak voor ons drieën een beker warme chocolademelk met slagroom. Inmiddels is het gaan regenen. Dikke druppels vallen op de serre. Kees staat voor het raam naar buiten te kijken. ‘Wat een hondenweer,’ moppert hij. Eva staat op en loopt met een slagroomsnor op haar bovenlip naar hem toe. Ze pakt zijn hand. Met zijn zakdoek veegt Kees de snor weg. ‘Opa, doet het pijn?’ vraagt ze bezorgd. Hij kijkt haar vragend aan. “Pijn?’ ‘Ja, oma zegt dat jij last hebt van vallende blaadjes.’ Hij moet meteen aan zijn vriend Bruno denken. Die zou iets over een groen blaadje gezegd hebben, maar ja, hoe leg je dat dan weer uit aan een kind.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi tafereeltje. Ik hou ook wel van de herfst en van alles wat je zo mooi in je tekst beschrijft. Mijn ondeugende geest zou opa een ander antwoord in de mond gelegd hebben: "Nee Eva, opa houdt meer van een groen blaadje." Maar ik vrees dat oma hem dan een boze blik zou toewerpen :lol:

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi tafereeltje. Ik hou ook wel van de herfst en van alles wat je zo mooi in je tekst beschrijft. Mijn ondeugende geest zou opa een ander antwoord in de mond gelegd hebben: "Nee Eva, opa houdt meer van een groen blaadje." Maar ik vrees dat oma hem dan een boze blik zou toewerpen :lol:
..en hoe dat dan weer uitleggen aan Eva. :confused: :) Gelukkig mochten het maar 500 woorden zijn :D

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Wauw fief wat leuk geschreven! De zin van Bruno Lowagie was zeker een leuke toevoeging geweest. Ik vind je beschrijvingen over de herfst en de verwerking van de opdracht daarin goed gevonden!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaal Fief, heerlijk de eerlijkheid van een kind. Laatste zinnetje: opa lust wel een groen blaadje, vind ik hier briljant. Graag gelezen. :thumbsup:

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaal Fief, heerlijk de eerlijkheid van een kind. Laatste zinnetje: opa lust wel een groen blaadje, vind ik hier briljant. Graag gelezen. :thumbsup:
Dank je Lucia. Ik moet eerlijkheidshalve wel vertellen dat de laatste zin een tip van Bruno Iowagie was.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Fief Dank je wel Fief voor deze herfstplezier. Ik krijg spontaan zin om een flinke boswandeling te maken en bij thuiskomst een kop warme chocolademelk te gaan drinken. Een goed remedie tegen een herfstdip. Hopelijk gaat Kees de volgende keer mee.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Fief Dank je wel Fief voor deze herfstplezier. Ik krijg spontaan zin om een flinke boswandeling te maken en bij thuiskomst een kop warme chocolademelk te gaan drinken. Een goed remedie tegen een herfstdip. Hopelijk gaat Kees de volgende keer mee.
Als de blaadjes weer groen worden misschien. Dank je wel voor het lezen. Fijn weekend.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een fijn herfstverhaal dit, vertederend door de details; o.a. de slagroomsnor van Eva en in die laatste alinea 'ze pakt zijn hand.' Door de dialogen, die je goed neerzet, is het ook een levendige tekst. Graag gelezen! Een tip; bij de introductie van Kees, zeg je 'mijn man Kees,' dat doet wat gekunsteld aan. Je kunt dit meer natuurlijk laten klinken. Bijvoorbeeld 'Kees vindt er niks aan, mijn man is meer het zomertype.' En later in je tekst heb je dit stukje; 'Eva staat op en loopt met een slagroomsnor op haar bovenlip naar hem toe. Ze pakt zijn hand. Met zijn zakdoek veegt Kees de snor weg. ‘Opa, doet het pijn?’ vraagt ze bezorgd. Kees kijkt haar vragend aan.' Kijk eens wat er gebeurt als je Kees hier verandert in 'hij', zoals je dat ook bij Eva doet.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel voor je compliment. Altijd spannend hoe iemand op mijn verhaal reageert. Ik ga je tips in de tekst toepassen. Bedankt voor het lezen. Fijne zondag.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Fief, Terwijl ik jouw verhaal lees moet ik onwillekeurig iedere keer naar de kastanje mannetjes van mij dochter kijken. Zeer herkenbaar en goed beschreven.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Fief, Terwijl ik jouw verhaal lees moet ik onwillekeurig iedere keer naar de kastanje mannetjes van mij dochter kijken. Zeer herkenbaar en goed beschreven.
Het maken van die poppetjes is van alle tijden. Ik deed het vroeger al op de lagere school en nog steeds blijft het leuk. Dank je voor je reactie.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Fief, je beschrijft de herfst op z'n best: wandelen in het bos, mooie schatten verzamelen en daarna gezellig binnen warme chocolademelk drinken. Ik wandelde met oma en kleindochter mee; heerlijk!! Deze zin kan er wat mij betreft uit: 'Ik denk dat ze zoiets heeft van, ach het zal allemaal wel.' Het ophalen van de schouders van Eva zegt het eigenlijk al. Genoten van je verhaal!

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Deze zin kan er wat mij betreft uit: 'Ik denk dat ze zoiets heeft van, ach het zal allemaal wel.' Het ophalen van de schouders van Eva zegt het eigenlijk al.
Bedankt voor het lezen en je compliment. Je hebt gelijk wat betreft die zin, ik heb hem weggehaald.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fief, … wat een heerlijk herfstverhaal. Je brengt wat herinneringen terug, dankjewel. Het is toch nooit te laat om herinneringen te maken ;)

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fief, … wat een heerlijk herfstverhaal. Je brengt wat herinneringen terug, dankjewel. Het is toch nooit te laat om herinneringen te maken ;)
:) dank je wel.