Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#267 De spookachtige mislukking

‘Dit was jouw idee.’ Milou heeft haar benen over elkaar geslagen op het krukje, het enige meubelstuk dat het gebouw op dit moment nog telt. ‘Klopt, maar ik heb jou nooit ‘nee’ horen zeggen.’ Mijn schouder kraakt wanneer ik de hamer oppak. Nog een paar spijkers slaan en dan is het tijd voor wat koffie, zonder felle discussie. ‘Je hebt nauwelijks geadverteerd. Denk je echt dat er zo meteen gasten komen?’ ‘Heb jij een beter idee? Wil je teruggaan naar de bank en zeggen ‘ons plannetje is een beetje mislukt, maar die ton lening krijgen jullie wel terug hoor’?’ De spijkers zitten erin en de balie is voltooid. Waarschijnlijk zal het nog een aardige uitdaging worden iemand te vinden die erachter wil zitten. ‘Sorry meneer, maar u maakt wel veel lawaai.’ Ik knipper met de ogen, maar het witte doorzichtige wezen boven de balie verdwijnt niet. ‘Ik zei het toch, de brochure heeft al gezegd dat ze hier zitten.’ Milou die gisteren nog de toekomstige lobby uitrende vanwege een spin boven haar hoofd, heeft dit kennelijk niet met spoken. ‘Heeft die brochure van je ook een plan om ze weg te jagen?’ ‘Jullie kunnen ons niet zomaar wegjagen. Ik woon hier al zeker vierhonderd jaar met de gehele familie, en de gemeente heeft dit altijd gedoogd.’ ‘Maar we proberen hier een zaak te runnen, en ik denk dat de gasten niet zo blij met jullie zullen zijn. We willen jullie best compenseren als jullie verkassen,’ probeer ik. ‘Dit is ons thuis. En doe geen moeite; de vorige eigenaar vertrok nadat de Raad van State in ons voordeel had beslist.’ Milou glimlacht alsof ze weer eens een plan in haar hoofd heeft. Dan zijn er meestal twee opties; haar plan werkt niet of het werkt een beetje maar tegen een schandalig hoog tarief. ‘Misschien kunnen we een deal sluiten met jou en je familie. Als we nu eens...’ Mijn hoofd staat naar frisse lucht. Buiten toets ik de gevreesde tien cijfers in die me in contact met de ING brengen. Het komende gesprek gaat waarschijnlijk de zwaarste worden sinds we anderhalf jaar geleden met dit belachelijke project begonnen zijn.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben benieuwd of dit plan een kans van slagen heeft. :) Leuk verhaal. Kleine opmerking: [..aangezien Milou opeens geen zin meer had.] Had moet, denk ik, heeft zijn.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het vermakelijk hoe je het spook er zo matter-of-fact in schrijft. Maar ik snap het einde niet helemaal. Gaat hoofdpersoon onderhandelen met de spoken?

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Virtuosos, het lijkt wel al Halloween. Leuk gevonden en ik ging mee in je verhaal, dus prettig geschreven. Voor mij een mix tussen Fawlty towers en Bruce Almighty :thumbsup: Fijn weekend strakjes.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben benieuwd of dit plan een kans van slagen heeft. :) Leuk verhaal. Kleine opmerking: [..aangezien Milou opeens geen zin meer had.] Had moet, denk ik, heeft zijn.
Dank voor je aanmerking, heb er naar aanleiding hiervan nog eens naar gekeken en het hele dingetje weggehaald. Aangezien Milou eigenlijk mede-eigenaar is, lijkt het me niet zo logisch dat zij de balie zou bemannen.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het vermakelijk hoe je het spook er zo matter-of-fact in schrijft. Maar ik snap het einde niet helemaal. Gaat hoofdpersoon onderhandelen met de spoken?
Dankjewel. Milou gaat onderhandelen met de spoken, HP vlucht de ruimte uit omdat hij het niet meer aan kan zien...

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Virtuosos, het lijkt wel al Halloween. Leuk gevonden en ik ging mee in je verhaal, dus prettig geschreven. Voor mij een mix tussen Fawlty towers en Bruce Almighty :thumbsup: Fijn weekend strakjes.
Dankjewel, dat is een goede vergelijking.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hihi, niet erg griezelig met spoken waarmee je praten kunt alsof ze burgers zijn met burgerrechten maar wel een origineel gegeven. Ik moest vooral om je hp lachen, om de manier waarop ze haar hoofd koel houdt onder bizarre omstandigheden.