Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#266 Een mens van vlees en bloed

‘Stel je voor dat een wedstrijdverhaal lekt.’ ‘O jeetje.’ ‘Dan worden er derden en vierden bij betrokken, en dan willen ze allemaal wat van je en dan weet je niet waar eerst gesprongen en dan weet je niet meer wat ze van je willen. Dan praten ze over je en als je dan niet direct reageert, dan praten ze nog meer over je en dan mailen ze je om te vragen wat er loos is en dan antwoord je niet omdat je het niet passend vindt om hen de eerste beginselen van beleefdheid bij te brengen omdat je hun moeder niet bent en omdat ze zulke dingen eigenlijk al lang eigen hadden moeten maken. Na twee maanden eindeloos gekwek stuur je een boze mail naar een van je proeflezers en dan lekken ze dat ook. Dan hebben ze daar natuurlijk allemaal een mening over, en dan kwaken ze er weer verder op los. Op die manier word je verhaal van ondergeschikt belang, maken ze een levenloos voorwerp van je en daardoor heb je ook geen zin meer om de communicatie met hen aan te gaan. Je blijft de personen onthouden die iets over je te zeggen hadden, zij die verhaaltjes over je schreven, zowel anoniem als met name, en zij die blijkbaar meer over je leven wisten dan jezelf.’ ‘En dan kom je elkaar eens tegen op een schrijfcursus?’ ‘Jazeker. En dan gil ik: ‘Ik ben een mens van vlees en bloed! En vertel me nu maar eerst eens wie dat verhaal heeft gelekt. Want na vier jaar heeft niemand me dat durven zeggen en blijkbaar wist jij veel meer dan ikzelf.’ ‘Verwacht je dan nog antwoord te krijgen?’ ‘Ik verwacht niets. Tenzij verwijten. Naar het schijnt wees ik iedereen af, maar dat kan ik net zo goed van hen vertellen als zij van mij. Alsof zij zo aantrekkelijk waren in de gedaante van opgeblazen padden.’ ‘Waarom vraag je het dan?’ ‘Ik wil haar laten weten dat ze me gekwetst heeft, ook al kent ze me niet. En ik wil haar laten weten dat ze in het vervolg, als ze het toch niet kan laten, maar beter gaat roddelen of kwekken over mij op een medium waar ik het niet mee hoef te lezen.’ ‘Zeiden ze dan niet dat het een vorm van liefde is?’ ‘Met kruimels stil je de honger niet, en dat zou die dikke taart ook zeker zelf wel kunnen bedenken.’

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hahaha, leuk om lezen: troubles in writers' paradise! Is dit op waar gebeurde feiten gebaseerd? Ik heb trouwens ook wat wedstrijdverhalen "gelekt" in een boekje: Oceaanwees (met onder andere ook een aantal van de stukjes die ik voor de Wekelijkse Schrijfopdracht schreef).

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bruno: blij dat je het leuk vindt om te lezen. In het echt is het helaas verre van leuk.
Ouch, wat heeft zo'n proeflezer nu te winnen bij het lekken van een verhaal? Bij mij ben ik het meestal zelf die niet kan wachten om een verhaal uit te brengen.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bruno: er was iemand die met me wilde samenwerken. Ik dacht dat het een ziekelijke grap was. Tegen de tijd dat ik doorhad dat het opzet misschien toch welgemeend en oprecht was, was de goesting bij mij al ferm over, laat staan om nog maar over samenwerken na te denken. Op sociale media gaan issues op den duur hun eigen leven leiden. Rare dingen die ik las over mijn vermeende zelf. :confused: Jammer dat het zo is geëindigd, maar soit, dat is gelukkig niet hier en nu. Ik heb geleerd om op mezelf te vertrouwen en uit te gaan van tegelijk de onwetendheid en het goede in de mens. Daarmee kom je overal. :)

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Op sociale media gaan issues op den duur hun eigen leven leiden. Rare dingen die ik las over mijn vermeende zelf. :confused:
Aandacht op Social Media is meestal gelukkig maar van korte duur. Belangrijker is wat mensen vinden op de eerste pagina's van de zoekresultaten van Google. You have to own those pages. Ik heb ervoor gezorgd dat wie op mijn naam zoekt vooral informatie vindt waar ikzelf wat controle op heb ;)

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Al die uitleg hierboven maakt het verhaal nog wranger. De volgende uitdrukking begreep ik niet helemaal: .. en dan weet je niet waar eerst gesprongen.. Verder "goed" verhaal.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Nele, idd zo gauw gaan anderen met je verhalen of zelfs jouw ervaringen aan de haal en maken er maar wat van. Vullen dat zelf in, waarin je jezelf niet meer herkent. Origineel gebracht, graag gelezen en fijn weekend

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De volgende uitdrukking begreep ik niet helemaal: .. en dan weet je niet waar eerst gesprongen...
Misschien is dit een typisch Vlaamse uitdrukking. Het betekent dat je niet meer weet wat te doen om goed te doen De één zegt dit, de ander dat; wat je ook doet, er is altijd wel iemand die kritiek op je heeft.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De volgende uitdrukking begreep ik niet helemaal: .. en dan weet je niet waar eerst gesprongen...
Misschien is dit een typisch Vlaamse uitdrukking. Het betekent dat je niet meer weet wat te doen om goed te doen De één zegt dit, de ander dat; wat je ook doet, er is altijd wel iemand die kritiek op je heeft.
Bedankt voor de uitleg.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een nare situatie die je altijd bijblijft. Dat het je hoog zit, wat vanzelfsprekend is, en dat je er nog mee bezig bent is ook aan de dialoog te lezen. Het voelde namelijk bijna als een stuk freewriting. En er komt heel veel bijkeuken. Voor een lezer die de uitleg niet heeft, is het wat lastig te volgen. Probeer de emotie bij het personage te houden, en zelf en afstand te nemen. Jij bent de auteur. Niet het personages. Zelfs als je het in de 'ik' schrijft. Dus probeer het hier ook wat strakker te zetten. Wat is de essentie van de dialoog, en welke woorden kun je gebruiken om dat te zeggen. Niet alles hoef je te gebruiken. Verder een wrang stuk. Welkom in de wereld van (amateur)schrijvers zou ik zeggen ;).