Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#265 - Affaires

Twee naakte lichamen kronkelen over elkaar. In ons bed. Het ene lichaam is dat van Bart, het andere van één of ander onbekend wicht. Geschokt kijk ik toe. Twee tellen maar. Dan word ik opgemerkt door het wicht. Haar blonde lokken hangen in haar gezicht als ze haar lippen losmaakt van die van mijn vriend. Verbaasd kijkt ze me aan. Mooi lichaam, denk ik. Slank, stevige borsten. ‘Anne-Marie...’ Bart probeert onder haar vandaan te komen. Als dat niet lukt, duwt hij haar opzij. Zijn erectie verdwijnt. Ik kan me wel voorstellen dat dit niet zo’n opwindende situatie is. ‘Ben je al terug thuis?’ Gehaast steekt hij zijn ene been door zijn broekspijp. ‘Blijkbaar,’ antwoord ik nog steeds even verbijsterd. Het wicht wijst naar me, wat onbeleefd. ‘Wie is dat?’ roept ze. Walgend kijkt ze naar hem, wachtend op een verklaring. Maar hij staat daar maar met zijn mond vol tanden. Ik sla mijn hand voor mijn hoofd. ‘Wat ben ik dom. Het stond zelfs in de krant.’ ‘Nee, nee, nee,’ zegt Bart. Ondertussen heeft hij zijn broek aangekregen en probeert me vast te nemen. ‘Het is niet wat je denkt, Anne-Marie. Ik kan het uitleggen.’ Ik deins terug. Ik weet dat mijn wangen rood worden. Mijn hoofd is zo heet als een stoomketel en ik voel mijn hart tekeergaan in mijn borst. Ik graai zijn veel te dure schoenen van de vloer en smijt ze naar zijn hoofd. Helaas raken ze hem niet. Ik heb nooit zo goed kunnen mikken.

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nooit leuk thuiskomen zo, hihi! Ik had het stukje sterker gevonden (met de opdracht in mijn achterhoofd) als er geen woorden werden gebruikt als: geschokt - verbaasd - verbijsterd Misschien heb ik een andere invulling bij de opdracht, ik dacht dat het juist de bedoeling was om dit niet te vertellen, maar te laten voelen. Dus niet zeggen: 'ik ben geschokt' maar de lezer zelf deze invulling laten geven. Waaruit blijkt dat iemand geschokt is? Verder uiteraard graag gelezen! Leuk om de invullingen van andere te lezen!

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Het aspect 'show not tell' laat ik graag over aan schrijfcoach Mike. Dit is me nogal een situatie, die je beschrijft, alles a vue :D Je laatste zinnen: schoenen van de grond en smijt ze naar zijn hoofd. Helaas raken ze hem niet. Ik heb nooit zo goed kunnen mikken. het aspect van de veel te dure schoenen vind ik goed gevonden. Maar dat je dan toch nog misgooit, terwijl je schrijft dat je nooit hebt kunnen mikken. Mss zijn hak toch net op zijn oog, zodat hij twee weken met een (extra) blauw oog moet rondlopen en dan dat je tot je eigen verbazing nooit zo goed hebt kunnen mikken. Ik zeg maar wat hoor, het is jouw tekst en ik heb hem graag gelezen :nod: Fijne avond.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik snap de krant niet. En de ontwikkeling van Anne-Maries emoties ook niet. De laatste zin is wel leuk.

Lid sinds

4 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goede situatieschets. Ja, die krant... Gaat het misschien om iemand van televisie? Dit in combinatie met die veel te dure schoenen. Of een politicus? Volgens mij gaat het er hier om dat de hp nu bevestigd ziet wat zij al in de roddelbladen las. Wat ik niet helemaal begrijp is waarom 'het wicht' walgend kijkt...

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit is een stukje uit een verhaal dat ik aan het schrijven ben, dus het is heel normaal dat 'de krant' hier niet begrepen wordt. Al heb je we gelijk, Miller. Het gaat om een bekend persoon. Ook een antwoord op je vraag, Miller, waarom het wicht walgend kijkt: - Het wicht wijst naar me en het enige wat ik dan denk is: wat een onbeleefde trien. ‘Wie is dat?’ roept ze. Walgend kijkt ze zijn richting uit. Maar hij staat daar maar met zijn mond vol tanden.- Ze wist niet dat hij een vriendin had en walgt van hem omwille van zijn leugens. Kan inderdaad wel wat duidelijker geschreven worden :)