Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 265 - Kinderpostzegels show don't tell

Schrijfoefening #265 – Kinderpostzegels in show don’t tell? Sandra, net uit het zwembad terug waar ze wekelijks mede sportievelingen treft die het geweldig vinden om in het verwarmde water drie kwartier lang hun armen en benen te laten bewegen onder leiding van een instructeur, zit haar boterham te eten als de deurbel gaat. Trring – trring … Sandra kijkt op en werpt haar blik door het keukenraam, ziet daar een meisje staan. Opgewekt loopt ze naar de deur; het zal wel om geld te doen zijn. Met een nog niet geheel lege mond opent zij de deur en begroet haar, al wijzende op haar mond. Het meisje knikt begrijpend en wijst ook naar haar mond; beiden glimlachen zo goed zo goed en zo kwaad als het gaat. Wanneer Sandra het laatste hapje wegslikt, toont het meisje haar een uitnodiging van de Kinderpostzegelactie 2019 om haar bestelling van dit jaar te doen. Sandra knikt en samen nemen zij de bestellijst door. Het meisje wiebelt wat onhandig met de lijst op haar knie om een notitie aan te brengen; overhandigt haar dan de lijst om verder door Sandra te laten invullen: haar naam, adres IBAN rekening nummer… . Ze nodigt het meisje uit om even binnen rustig alles in te vullen dat zal daar wat makkelijker gaan. Het meisje maakt een afwerend gebaar met haar armen en ze lijkt wel een paar pasjes op de plaats te maken. Dan begrijpt Sandra het, ze mag niet binnenkomen dit om eventueel kindermisbruik te voorkomen, daar had zij laatst iets over op de radio gehoord. Deze tijd is toch verschrikkelijk, ze schudt haar hoofd over zoveel narigheid. Zegt dan: ‘O, ik begrijp het.’ Ze vult de lijst in op een traptree en moet dan toch naar binnen voor haar pinpasje waar het IBAN nummer op staat. Het rekeningnummer weet ze wel, maar dat wat er voor staat? ‘Even mijn pasje halen, hoor. Dan is het zo voor elkaar.’ Even later overhandigt ze het ingevulde formulier. Sandra krijgt een plakkertje terug om ergens op de deur aan te brengen. ‘Dan wordt u niet meer lastig gevallen, mevrouw!’ Eer Sandra de deur heeft dicht gedaan, wipt het meisje toch nog even naar binnen, giechelt wat en wijst dan op de trap waar haar spulletjes liggen van de Kinderpostzegels, pakt ze en loopt dan lachend de deur uit.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny, de kinderpostzegelverkoop is in volle gang, leuk dat je het als onderwerp neemt. Wat me opvalt in je tekst is dat het meisje niet lijkt te praten, maar ze begrijpt Sandra wel. Aan het einde heb ik het gevoel dat het meiske stiekem het bankpasje ontvreemd, omdat ze ineens zo naar binnen stapt. Is dit wishfull thinking of... Goed geschreven over een puur alledaags thema, mooi gedaan. Fijne avond.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat mw.Marie zegt, had ik ook. In eerste instantie lijkt het meisje stom te zijn, maar is dat uiteindelijk niet. Leuke observatie met dat kindermisbruik. Ik heb zelf eergisteren heel even gedacht het meisje naar binnen te vragen, maar zelf al bedacht dat dat beter was van niet en ben met haar in de deuropening gaan zitten. Er was alleen geen invullijst meer. Alles ging met de mobiele telefoon.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny, de kinderpostzegelverkoop is in volle gang, leuk dat je het als onderwerp neemt. Wat me opvalt in je tekst is dat het meisje niet lijkt te praten, maar ze begrijpt Sandra wel. Aan het einde heb ik het gevoel dat het meiske stiekem het bankpasje ontvreemd, omdat ze ineens zo naar binnen stapt. Is dit wishfull thinking of... Goed geschreven over een puur alledaags thema, mooi gedaan. Fijne avond.
Hallo mw.Marie, … fijn dat je reageerde. Bij het lezen van de opdracht en toen over show don't tell las, dacht ik: mm ... dat wordt nog wat! Hoe pak ik dat aan. Laatst zag ik een advertentie van een zwembad en, oeps - daar kwam het verhaaltje. Bovendien had ik meisjes met papieren in hun hand zien lopen, dacht al: dat wordt aanbellen. Showen is dus laten zien en niet praten: maar zonder vertellen geen verhaaltje. Zo weinig mogelijk dialoog, dacht ik. Het meisje begreep Sandra meteen, iets zeggen hoefde toen niet. Ze gaf aan dat ze de stilte begreep. (niet met volle mond praten) Aan het eind van het verhaal wipt ze nog gauw even naar binnen, stel je voor dat ze haar spulletjes zou vergeten. Misschien begreep ze nu ook wel dat ze geen angst hoefde te hebben. Dank voor je compliment.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat mw.Marie zegt, had ik ook. In eerste instantie lijkt het meisje stom te zijn, maar is dat uiteindelijk niet. Leuke observatie met dat kindermisbruik. Ik heb zelf eergisteren heel even gedacht het meisje naar binnen te vragen, maar zelf al bedacht dat dat beter was van niet en ben met haar in de deuropening gaan zitten. Er was alleen geen invullijst meer. Alles ging met de mobiele telefoon.
Hallo Tilma, ... leuk dat je op het kindermisbruik wijst. Ik wilde dus show don't tell schrijven; vandaar ook die lange eerste zin. Lees ook mijn antwoord aan mw.Marie. Goed dat je in de deuropening bleef zitten, :nod: :thumbsup: Dank voor je reactie.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, ik heb deze week ook op de trap het formulier van de kinderpostzegels ingevuld. Ik had een hele gezellige kletskous aan de deur, die door ons gepraat over haar school helemaal vergat mij het kopietje van haar bestelling te geven :). Dus heel herkenbaar jou verhaal! Die alledaagse taferelen weet je altijd erg leuk weer te geven. "Trring – trring … Sandra kijkt op en wendt haar blik door het keukenraam, ziet daar een meisje staan." Volgens mij kan je alleen een blik afwenden. In deze zin zou ik dan ook 'werpt een blik door....' gebruiken.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi om te 'zien' - daar gaat 'het showen' toch juist over hé - hoe die Sandra de lichaamstaal van het meisje interpreteert. :thumbsup: 'Het meisje maakt een afwerend gebaar met haar armen en ze lijkt wel een paar pasjes op de plaats te maken.'

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, ik heb deze week ook op de trap het formulier van de kinderpostzegels ingevuld. Ik had een hele gezellige kletskous aan de deur, die door ons gepraat over haar school helemaal vergat mij het kopietje van haar bestelling te geven :). Dus heel herkenbaar jou verhaal! Die alledaagse taferelen weet je altijd erg leuk weer te geven. "Trring – trring … Sandra kijkt op en wendt haar blik door het keukenraam, ziet daar een meisje staan." Volgens mij kan je alleen een blik afwenden. In deze zin zou ik dan ook 'werpt een blik door....' gebruiken.
Hallo Chantal, … wat fijn dat je dat zegt. Ik haperde wel steeds bij die zin. Het is inderdaad het meisje werpt een blik. :nod: Ach weet je, ik kijk meestal een beetje om me heen wanneer ik de nieuwe opgave lees. Dan wordt het vanzelf alledaags. Ik zal eens kijken of ik boeven zie :( :D Dank voor je reactie.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi om te 'zien' - daar gaat 'het showen' toch juist over hé - hoe die Sandra de lichaamstaal van het meisje interpreteert. :thumbsup: 'Het meisje maakt een afwerend gebaar met haar armen en ze lijkt wel een paar pasjes op de plaats te maken.'
Nele, … missie dus geslaagd. Dank voor je reactie; doet me goed.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, Goed gedaan, je hebt iets alledaags prima neergezet. Ik dacht ook even; waarom zegt het meisje niets? Maar uit bovenstaande reacties begrijp ik nu ook dat je de opdracht show don't tell goed hebt weergegeven :thumbsup: Graag gelezen!

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuke tekst! Een paar kleine dingetjes: [quote: Riny]net uit het zwembad terug waar ze wekelijks mede sportievelingen treft die het geweldig vinden om in het verwarmde water drie kwartier lang hun armen en benen te laten bewegen onder leiding van een instructeur[/quote] Ondanks dat dit misschien de inspiratie was voor het verhaal, hoeft het er niet per se in. Hier maakt het de zin nogal lang en misschien verwarrend, maar het draagt verder ook niks bij aan het verhaal. [Quote: Riny]Dan begrijpt Sandra het, ze mag niet binnenkomen dit om eventueel kindermisbruik te voorkomen, daar had zij laatst iets over op de radio gehoord. Deze tijd is toch verschrikkelijk, ze schudt haar hoofd over zoveel narigheid.[/quote] Hier vertel je misschien iets te veel. Wanneer het meisje weigert om binnen te komen, snapt de lezer waarschijnlijk al dat haar dit is verteld door haar ouders. Graag gelezen!

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, Goed gedaan, je hebt iets alledaags prima neergezet. Ik dacht ook even; waarom zegt het meisje niets? Maar uit bovenstaande reacties begrijp ik nu ook dat je de opdracht show don't tell goed hebt weergegeven :thumbsup: Graag gelezen!
Hi Anke, … heb je nog inspiratie opgedaan tijdens je vakantie in/op IJsland? Dank voor je reactie, die deed me goed. Ik ben ook maar een alledaags mens; ik bedoel dit niet denigrerend maar ik kan niet zo maar een verhaaltje uit mijn mouw schudden. Na een opgave kijk ik altijd even om me heen en leg mijn oren te luisteren. Dan komt er meestal wel iets

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuke tekst! Een paar kleine dingetjes: [quote: Riny]net uit het zwembad terug waar ze wekelijks mede sportievelingen treft die het geweldig vinden om in het verwarmde water drie kwartier lang hun armen en benen te laten bewegen onder leiding van een instructeur
Ondanks dat dit misschien de inspiratie was voor het verhaal, hoeft het er niet per se in. Hier maakt het de zin nogal lang en misschien verwarrend, maar het draagt verder ook niks bij aan het verhaal. [Quote: Riny]Dan begrijpt Sandra het, ze mag niet binnenkomen dit om eventueel kindermisbruik te voorkomen, daar had zij laatst iets over op de radio gehoord. Deze tijd is toch verschrikkelijk, ze schudt haar hoofd over zoveel narigheid.[/quote] Hier vertel je misschien iets te veel. Wanneer het meisje weigert om binnen te komen, snapt de lezer waarschijnlijk al dat haar dit is verteld door haar ouders. Graag gelezen![/quote] Hallo schrijfcoach Mike, … je opmerkingen heb ik begrepen. Al vond ik die eerste zin, die zo maar uit mijn vingers kwam rollen, verrassend. In één zin schreef ik op wat ik uit die advertentie las. Het is net wat jij zegt, het was mijn inspiratie. Dat stukje over de narigheid van tegenwoordig: helemaal mee eens. Ik leefde alleen zo in die oudere dame omdat ze haar eerste cijfers van haar IBAN niet wist. Dankjewel Mike, voor het onderwerp en je feedback.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, Goed gedaan, je hebt iets alledaags prima neergezet. Ik dacht ook even; waarom zegt het meisje niets? Maar uit bovenstaande reacties begrijp ik nu ook dat je de opdracht show don't tell goed hebt weergegeven :thumbsup: Graag gelezen!
Hi Anke, … heb je nog inspiratie opgedaan tijdens je vakantie in/op IJsland? Dank voor je reactie, die deed me goed. Ik ben ook maar een alledaags mens; ik bedoel dit niet denigrerend maar ik kan niet zo maar een verhaaltje uit mijn mouw schudden. Na een opgave kijk ik altijd even om me heen en leg mijn oren te luisteren. Dan komt er meestal wel iets
Hoi Riny, Misschien klinkt het heel vreemd, maar probeer eens een stukje te schrijven over iets dat je niet aantrekt en waar je (denkt) niets over te weten. Ik ben anti-drugs en geweld, maar mijn schrijfpen geeft bij dat onderwerp een heel ander gevoel aan. Ergens zit er iets verborgen... Het was een hele mooie vakantie, maar eigenlijk heb ik niet echt inspiratie opgedaan. Misschien komt het nog... Ik heb wel het gevoel dat het iets met mij heeft gedaan. Wie weet wat de toekomst nog voor mij in petto heeft! Een heel fijn weekend ;)

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi Anke, … dank voor je suggestie; je maakt het spannend. Wie weet wat er nog in mijn "koppie" zit. :D