Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#262 Overgaan

Overgaan Voor de tweede keer dat jaar was hij aanwezig op zijn eigen begrafenis en toch kon hij er niet helemaal aan wennen. Meestal had hij meer tijd. Gemiddeld één keer in de vijftig jaar, vaak uit eigen keuze, maar zoals dit jaar soms verdreven door het lot. De Saab 900 Mellow Yellow cabrio turbo, met de kist overdwars boven de achterbank reed stapvoets voorbij. Twee peuters, aan weerszijde van hun moeder, liepen daarachter. Hij was wel trots op die auto en had genoten van de vrouw. De kinderen had hij zoveel mogelijk gemeden. Dat was het voordeel van een rijke en succesvolle kunstenaar. Excentriek, dus zijn verblijf viel niet op. Helaas duurde het maar enkele maanden. Op de kist lag een klok gevormd door zes kleurpotloden. Groen op de positie van de twaalf, rood op de drie, blauw op zes en geel op negen. Een kort grijs potlood en een lang zwart potlood wezen naar het groene potlood. Twaalf uur. Daaronder in sierlijke letters geschreven: Nu elck sijn tijd. Zijn laatste kunstwerk. Hij had de creatieve gave niet die zijn lichaamsgenoot moet hebben gehad. Toch was hij best tevreden met zijn ingeving. Hij liet zich sterven in de natuur. Doodziek, maar zelf gekozen. Op die manier kon hij de sprong maken naar het dichtstbijzijnde wezen: De otter die hem vol verbazing aankeek. In dieren kon hij niet lang voortbestaan. Terwijl de stoet voorbijtrok, loerde hij door het hek die de begraafplaats scheidt van de weg. Fluitend liep een bezorger van reclamefolders voorbij. Heel even hield de bezorger zijn pas in en floot een korte valse noot. De otter bleef levenloos achter.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Hadeke, apart verhaal. Goed geschreven. Ik moest over het eind even nadenken en twijfelde of hij nu in de bezorger was overgegaan (hij floot een korte valse noot als zijnde dat zijn lichaam was overgenomen), maar dat verklaart dan de dood van de otter weer niet. Kleine opmerking: Moet er geen dubbele punt staan achter "het dichtstbijzijnde wezen"?

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Brrr een 'iets' dat onder de huid van een ander kruipt en niets van zijn gastheer overlaat dan de buitenkant. Goed bedacht! Fief, daarom gaat die otter ook dood denk ik. Die valse noot vind ik dan ook heel mooi gevonden. Dat kunstwerk vind ik een twijfelgevalletje. Ik denk dat de echte kunstenaar zich nog wel even omdraait in zijn graf :)

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hadeke, bijzonder verhaal heb je ervan gemaakt. De Saab als gele cabrio :D De klok met twaalf uur, mooie vondsten. Jammer natuurlijk dat de otter moest gaan door de hp, maar dat is persoonlijk van mij hoor :D Graag gelezen en fijne avond.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De bezorger zong niet per ongeluk Time is on my side? Leuk stuk. Zijn alleen de tijden een beetje rommelig of ben ik zelf een slecht lezer?

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De bezorger zong niet per ongeluk Time is on my side? Leuk stuk. Zijn alleen de tijden een beetje rommelig of ben ik zelf een slecht lezer?
De wisseling van de tijden zijn mij ook opgevallen. Verder goed geschreven. Nu elck sijn tijd - is dit waar je naar verwijst in je eigen verhaal Tilma?

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Tilma legt de vinger exact op de zere plek. Ik hoopte ermee weg te komen. :-) Ik wissel van verleden tijd naar tegenwoordige tijd. Wat ik vooral lastig vond bij dit verhaal is dat ik meestal bij kortverhalen in de 'ik' vorm en de tegenwoordige tijd schrijf. Dat was voor mij nog een grotere worsteling dan de opdrachtwoorden.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Erg goed en origineel verhaal ook! Mooi hoe je de woorden hebt verwerkt. Ik ben ook wel benieuwd naar die laatste zin, maar houd er ook van om zelf de rest te verzinnen.