#261 – Toekomstmuziek

Over het leven van Isabel Koninck (Isa) lees je bijna alles in kortverhaal #260 (700 w).

In het onderstaande groepsgesprek ontmoet je de twaalfjarige Isa met haar entourage. Haar vader heet Pepijn. De moeder van Isa heet Erica. De hartsvriendin van Isa heet Kimberley Vonk (Kim). Ook Kims vader komt nog even aan het woord. Perspectief en focalisatie wisselen per scène, te zien aan de scènetitel. Daaronder zie je de andere sprekers in de scène.

Het verhaal speelt zich af op vrijdag 18 juli 2008. Buiten is het 16 °C en bewolkt, maar droog. Op het schoolplein vieren ouders en leerlingen het afscheid van groep 8. Ook Isa en Kim nemen afscheid van school. En misschien ook van elkaar.

- Pepijn - (& Kim)
'Hé Kim.' Ik wil het zeker weten.
'Hoi, vader van Isa.' Gaat ze nu ineens beleefd tegen me doen? Toch maar even mooi weer spelen.
'Isa zei dat je naar een andere school gaat na de vakantie.'
'Ja, logisch. Zij is toch veel slimmer als mij.' Leren ze nou ook al geen grammatica meer op de basisschool? Gelukkig maakt Isa niet zulke taalfouten, maar die heeft natuurlijk een heel goed voorbeeld. Laat ik haar maar een beetje helpen, dat kan ze wel gebruiken met zulke ouders.
'Er zijn ook vast heel veel dingen die jij goed kunt, Kim. Eh...'
'Ik wil iets met mensen. Of met dieren. Of met make-up.' Nogal vaag. Ze gaat zeker naar de havo. Of zit er daaronder nog iets? Ja, hier in het dorp zit geloof ik zo'n schooltje.
'Aha. Leuk. Wel jammer voor je dan, dat Isa helemaal naar Utrecht gaat.'
'Maar we zitten allebei op Insta. En Snapchat.' Geen idee wat ze bedoelt. Ik heb Isa er tijdens het eten geloof ik weleens over horen praten. Ik doe maar of mijn neus bloedt.
'Ik weet niet of Isa daar volgend jaar nog wel tijd voor heeft, hoor. Ze krijgt heel veel huiswerk.' Laat ik maar gewoon wat zeggen.
'O? Ze zeiden dat ik al mijn huiswerk op school ga doen.' Ik heb er nog wel een paar voor je, om het even duidelijk te maken.
'Ja, en ze gaat nog door met paardrijden en ballet. O, en ze zit in de schoolband. We... ik bedoel, ze maakt alvast een paar nieuwe vrienden. Dat scheelt na de zomer weer.' Een beetje hulp kan toch geen kwaad in de brugklas?

- Isa - (& Kim, Pepijn)
'Kim, BFF!' Waarom staat ze nou ineens met papa te praten? Hij zegt altijd dat hij haar zo ordinair vindt.
'Echt cool shirt heb jij, Isa.' Om zulke complimentjes vind ik haar gewoon superlief.
'Ja, als ik beloof dat ik niet ga roken, krijg ik extra kleedgeld. En mijn paard. Toch, pap?' Echt vet dat hij me een paard wil geven in plaats van een zusje. Ik ga toch nooit roken, want dat stinkt. Kim rookt weleens en dat ruik ik dan altijd.
'En we geven je ook een rijbewijs als het je lukt tot je achttiende. Onthoud dat maar. Eet je ook eens wat anders dan cake? Daar staat ook nog iets met fruit, geloof ik.' Wat is papa ineens streng!
'Jij drinkt zelf ook bier, pap.'
'Ik ben groot, dat is anders.' Als ik groot ben, word ik lekker nooit streng.

- Kims vader - (& Kim, Pepijn)
'Ha Pepijn, zit je een beetje met mijn dochter te ouwehoeren?' Zo zie je die gast nooit en zo krijg je der koppijn van.
'Pap, doe nou effe normaal.' Ik doen toch normaal? Nou ik hem ziet, gaat ik het hem vragen ook.
'Kim zei dat Isa volgend jaar Latijns gaat leren en zo. Dus jullie sturen dat kind naar die kakschool?' Ken die hem krijgen ook.
'Isabel gaat straks inderdaad naar het Stedelijk Gymnasium in Utrecht. Een heel gewone school hoor. Er zitten ook kinderen uit Overvecht.' Wat bedoelt ie daar nou weer mee, met dat lachie van hem?

- Erica - (& Pepijn, Kims vader, juf Annemiek)
Vervelend dat in de zomer die brug altijd open staat. Even uithijgen. O, gelukkig, Pepijn heeft Isabel al opgevangen. Staat hij nou echt met de vader van Kimberley te praten? Wat goed van hem! Wat is het toch een schat. 'Ha lieverd. Goedemiddag, meneer Vonk. Lieverd, niet schrikken, maar er is een fout gemaakt. Ik werd net gebeld.' Laat ik het maar voorzichtig brengen. Hij is altijd zo snel van zijn stuk.
'Een fout? Wat voor fout?' Ik geloof dat ik toch beter een ander moment had kunnen kiezen. Pepijn doet zo gespannen.
'Het CITO.'
'Hé, lachen. Dan kan ze gewoon bij onze Kim naar school.' Wat ziet meneer Vonk dat toch meteen goed in. Waarom loopt Pepijn nou naar juf Annemiek toe? Het lijkt wel of hij boos is.
'Dat kan toch niet zomaar. Het gaat om haar toekomst. Juf Annemiek! Even een vraag. Hoe zit dat met dat CITO?' Misschien toch wel goed om even te weten hoe de juf erover denkt. Als ik Pepijn toch niet had. Hij kan soms zo lekker doortastend zijn.
'Ja, heel vervelend, meneer Koninck. We gaan het aanvechten. Tot aan de Raad van State. Desnoods trek ik Willem-Alexander hoogstpersoonlijk aan zijn koninklijke colbert.' Ze is altijd zo'n grapjas. Pepijn is geloof ik niet zo tevreden met haar antwoord.
'Ik hoop dat het op 1 september duidelijk is?' Goede vraag inderdaad.
'We kunnen het nog niet beloven. Isa en Kim spelen wel heel leuk samen. Hebt u dat gezien? Het wordt me nog een stel, straks in de puberteit.' Toch is het wel goed om even de professionele mening van de juf te horen.
'Dat vind ik nou ook, Annemiek.' Laat ik maar een beetje joviaal doen, dat helpt misschien.
'Dank je, Erica. Mooi jurkje trouwens.' Volgens mij is Pepijn wel weer wat meer op zijn gemak, nu.

- Isa - (& Pepijn)
Als de grote mensen blijven praten, mogen we vast wel weer gaan spelen.
'Pap, we gaan naar de tafel met make-up.'
'Is goed, Belletje. Speel je straks ook nog even met een andere vriendin?'
'Ik heb geen andere vriendinnen, pap.' Dat weet hij toch wel!
'Nee, dat is waar. Dat komt volgend jaar wel goed.' Ik weet niet hoor. Ik vind het nog wel spannend.
'Wat bedoel je, pap?'
'We hebben het er thuis nog wel even over. Na je fotoshoot. Vergeet je gitaar niet.' O ja, ik moest van pap ineens op gitaarles en hij wilde er ook foto's van. Hij zei dat je met blokfluit niks kan of zo.

(Intussen zat ik hier met mijn hoofd.)