Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#260 - Dans met me

1999

Ik denk dat gewenning aan ons het beste werkt. Je ontkomt er toch niet aan. Zo kwam Isabel al voor me zitten toen ze nog kroop. Intussen weet ik bijna zeker dat Isabel doorheeft wie ze is. Ze kijkt me net wat langer aan dan eerst en plukt daarbij heel schattig aan haar krullen. Haar moeder Erica danst bijna de tango met me. Achter mijn rug hangen haar zomerjurkjes. Ze weet precies hoe ver ze moet gaan, ik ben stiekem een beetje verliefd op haar. Isa's vader Pepijn is niet zo’n dandy, hij trekt meestal wat bekends aan en rent dan nog even naar de badkamer voor een snelle check van zijn kapsel. In mijn vorige leven stond ik bij een vrolijke oude dame, Ada heette ze. Maar zo’n jong gezin vind ik ook wel weer eens leuk.

2008

Isa staat soms bijna een uur voor me, met de kamerdeur op slot. Ze ziet er somber uit. Ik weet niet wat haar klasgenoten hebben gezegd, maar de onbevangenheid is er nu echt vanaf. Een jaar of elf zal ze zijn, misschien ietsjes ouder, ik ben slecht in leeftijden. Ze rommelt wat met make-up en soms is er een ander meisje bij, zij heet Kimberley. Kimberley is wat ouder en gebruikt mij al best gehaaid. Isa gaat op haar lijken. Aan de gezichten van Pepijn en Erica zie ik dat ze het jammer vinden en dat snap ik wel. Ik ben ook geen fan van Kim. Ze neemt me veel te serieus. Vooringenomen is ze en ze misbruikt mij alleen voor bevestiging. Maar ik ben nu eenmaal wie ik ben, ik kan er niets aan veranderen, en ik heb ook een scherp randje. Ik hoop dat Kim nog bijdraait. Meestal gaat het uiteindelijk wel goed. Voor Isa hou ik mijn hart vast.

2015

Ik ben verhuisd. Isa is nu groot en heeft me meegenomen naar haar studentenkamer. Psychologie is het geworden aan de uni. Ik vond haar meer een talenmeisje, maar ze piekert veel, dat is waar. Het was nog aardig wat werk om me uit elkaar te krijgen. Erica leek niet zo met ons afscheid te zitten. Ik had het al een beetje gemerkt aan haar gedrag. Ik zal haar vast missen. Gelukkig is Pepijn lief voor haar. Soms komen ze hier langs, ik denk dat Isa zich vaak alleen voelt. De puberteit was kantje boord. Ze wilde er net zo uitzien als Olivia Lonsdale, zei ze vaak, dat is een actrice. Soms praat ze namelijk tegen me. Ze zat de hele tijd lachjes te oefenen en ze wordt er steeds beter in, ook met haar ogen en maniertjes. Ik begin een beetje haar verslaving te worden. Ik laat liever de waarheid zien, maar die duwt ze weg. De waarheid kan glashard zijn, maar niet zo bot als Isa denkt.

2017

Ik sta weer op mijn oude plek. Isa ziet er spichtig uit de laatste tijd. Ze is nooit een dikkerdje geweest, dat is waar. Jongens windt ze zo om haar vinger. Niet dat die lang blijven. Altijd komen ze erachter. Bij mij duurde het even. Ik stond niet zo dicht bij de wc. Ik hoorde van Pepijn dat ze anorexia heeft. Ergens voel ik me schuldig, het is voor mij niet de eerste keer dat ik een meisje wanhopig maak. Ik ben ook aan haar gehecht. Maar met Erica heb ik nog steeds een gezonde band. Zij kan beter met me omgaan. Ik hoop dat ik hier mag blijven. Voor Isa lijkt me dat ook het beste. Soms ben ik een beetje belerend, het is een zwakte van me. Die is misschien onvermijdelijk als mensen weleens aan je bezwijken.

2019

Het was koorddansen boven een diepe afgrond, zoveel heb ik begrepen uit de verhalen op de gang naast me. Isa is nog steeds vel over been, bag o' bones zeggen mensen weleens minzaam. Ze noemt zich nu international model. Mijn zegen heeft ze. Bij de foto’s die ze online zet, schaam ik me soms plaatsvervangend, maar goed, werk is werk en hopelijk kent ze haar grenzen als volwassene wat beter. Het blijft jammer dat ik haar alleen de buitenkant kan laten zien. Een Erica zal het wel niet worden. Drank en drugs hebben de reputatie dat ze mensen slopen, maar onderschat de kracht van spiegels niet.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Knap geschreven. Ik had in eerste instantie niet in de gaten dat je vanuit het gezichtspunt van de spiegel schreef. Ik vond het een goed verhaal. Bedankt voor het delen.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Knap geschreven. Ik had in eerste instantie niet in de gaten dat je vanuit het gezichtspunt van de spiegel schreef. Ik vond het een goed verhaal. Bedankt voor het delen.
Mooi om te horen! Het intro was inderdaad beetje vaag, is nu duidelijker. Thanks.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Knap geschreven. Ik had in eerste instantie niet in de gaten dat je vanuit het gezichtspunt van de spiegel schreef. Ik vond het een goed verhaal. Bedankt voor het delen.
Mooi om te horen! Het intro was inderdaad beetje vaag, is nu duidelijker. Thanks.
Oh ik bedoelde dat juist positief. Gaandeweg het verhaal kom je erachter dat het vanuit de spiegel is. Dat maakte het juist intigerend voor mij.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oh ik bedoelde dat juist positief. Gaandeweg het verhaal kom je erachter dat het vanuit de spiegel is. Dat maakte het juist intigerend voor mij.
Ik vond dat ook. Ik had Fiefs opmerking ook niet geïnterpreteerd als negatieve kritiek of een suggestie ter verbetering. De nieuwe intro "Ik ben gewoon de spiegeldeur van een grote kledingkast" nam meteen alle mysterie weg. Ik zie dat je die zin ondertussen weer verwijderd hebt. Waar ik wel een beetje moeite mee heb, is de titel. Biafra verwijst naar een land waar mensen te lijden hadden onder hongersnood en daardoor "vel over de benen" waren. In mijn hoofd spoort dat niet met een Westerse vrouw die aan anorexia lijdt. Die tegenstelling lijkt me te hard naar de Biafranen toe, maar dat kan aan mij liggen.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven Kruidnagel. De jaarindelingen geven je verhaal een goed tijdsbeeld. (Het doet mij denken aan het verhaal van Bruno). Ik ben het met Bruno eens dat de titel naar een land verwijst waar grote armoede en hongersnood heerst. Naar mijn gevoel komt het niet overeen met je verhaal. Graag gelezen!

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha Bruno, Mij met mijn magere lijf noemden ze ook altijd een Biafraantje. Wel andere tijden natuurlijk. Over de huidskleur van het personage staat niets in de tekst, maar de namen suggereren blankheid. Anorexia is fundamenteel anders dan hongersnood, maar het effect komt sterk overeen. De wielrenner Maarten Ducrot noemden ze de koning van Biafra, maar wederom andere tijden (te weten: Biafraanse tijden, vast niet geheel toevallig).Tot op zekere hoogte zijn Anorexia en Biafra even onontkoombaar (Auschwitz had ik overigens niet aangedurfd). Alleen qua oorzaak slaat de titel wel de plank mis. Zelf vind ik het woord 'koningin' niet respectloos, en de titel niet ironisch of grappend. Ik ben gevallen voor het ritme en mijn persoonlijke associatie. Ik denk er nog eens over na.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Knap geschreven. Ik had in eerste instantie niet in de gaten dat je vanuit het gezichtspunt van de spiegel schreef. Ik vond het een goed verhaal. Bedankt voor het delen.
Mooi om te horen! Het intro was inderdaad beetje vaag, is nu duidelijker. Thanks.
Oh ik bedoelde dat juist positief. Gaandeweg het verhaal kom je erachter dat het vanuit de spiegel is. Dat maakte het juist intigerend voor mij.
Ha Fief, blijk ik toch nog een beetje onzeker... ;-)

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven Kruidnagel. De jaarindelingen geven je verhaal een goed tijdsbeeld. (Het doet mij denken aan het verhaal van Bruno). Ik ben het met Bruno eens dat de titel naar een land verwijst waar grote armoede en hongersnood heerst. Naar mijn gevoel komt het niet overeen met je verhaal. Graag gelezen!
Ha Anke, Dank voor je compliment! Achteraf zag ik inderdaad een overeenkomst met de structuur van Bruno, maar ook een verschil. En deze invulling ligt natuurlijk sterk voor de hand. (De kopjes heb ik er pas later aan toegevoegd, het was eerst gewoon een levensverhaal, maar de jaren expliciteren voegde veel toe.) Over de titel denk ik nog na, zie ook mijn reactie op Bruno.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een goede keus, misschien ben ik wat zeurderig, maar 'regeer' doet mij denken aan regeren, vervolgens leg ik de link sneller met een regering. Het kan ook iets persoonlijk zijn ;)

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een goede keus, misschien ben ik wat zeurderig, maar 'regeer' doet mij denken aan regeren, vervolgens leg ik de link sneller met een regering. Het kan ook iets persoonlijk zijn ;)
Ha Anke, zeuren mag hoor, ik doe er toch niks mee ;-). Inmiddels had ik hem alweer aangepast, zoals je ziet. Ik vond hem ook te regentesk.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Achteraf zag ik inderdaad een overeenkomst met de structuur van Bruno, maar ook een verschil. En deze invulling ligt natuurlijk sterk voor de hand.
Ik gebruikte verschillende spiegels op verschillende tijdstippen in het bestek van een dag; jij gebruikt dezelfde spiegel over de jaren heen. Dat zijn significante verschillen. Het zijn allebei oplossingen voor het feit dat het moeilijk is 700 woorden te schrijven vanuit het in tijd en ruimte beperkte, statische standpunt van een spiegel. Toen ik begon te schrijven, haalde ik met moeite 200 woorden. Pas toen ik er andere spiegels bij betrok, raakte ik in de buurt van 700 woorden. De opdracht daagt uit om creatief te zijn. Een andere optie was geweest het aantal woorden te negeren (ik vind dat dat mag). Wat dat betreft vind ik het stukje van Schrijfcoach Marijke heel geslaagd.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een goede keus, misschien ben ik wat zeurderig, maar 'regeer' doet mij denken aan regeren, vervolgens leg ik de link sneller met een regering. Het kan ook iets persoonlijk zijn ;)
Ha Anke, zeuren mag hoor, ik doe er toch niks mee ;-). Inmiddels had ik hem alweer aangepast, zoals je ziet. Ik vond hem ook te regentesk.
:thumbsup: :)

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je hebt de titel veranderd zie ik. Beter zo. Ik had er aanvankelijk niet zo'n probleem mee, maar de opmerking van Bruno zette me aan het denken. Met deze titel spreekt de spiegel ook een wens uit. Mooi gevonden.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je hebt de titel veranderd zie ik. Beter zo. Ik had er aanvankelijk niet zo'n probleem mee, maar de opmerking van Bruno zette me aan het denken. Met deze titel spreekt de spiegel ook een wens uit. Mooi gevonden.
Thanks. Het is eigenlijk waar ik denk dat het thema om draait: dans met de spiegel, vrees haar niet, wees niet haar slaaf. En gelaagd bekeken: go your own way, want alles en iedereen is natuurlijk een spiegel van je gedrag. Erica kan het, Isa leert het op de moeilijke manier en de spiegel heeft ook zo haar dynamische voorkeur: je moet wel tegen haar kunnen opboksen, anders verlies je.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zie dat er berichten weg zijn en dat nummer #15 twee keer is geplaatst. Ik vind het niet erg, alleen een beetje vreemd.
Bij mij ziet alles er normaal uit en ik mis niets, op smartphone noch op laptop.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zie dat er berichten weg zijn en dat nummer #15 twee keer is geplaatst. Ik vind het niet erg, alleen een beetje vreemd.
Bij mij ziet alles er normaal uit en ik mis niets, op smartphone noch op laptop.
Oh dat is erg vreemd, ik heb opnieuw ingelogd via mijn telefoon maar ik zie nog hetzelfde. Ik denk dat mijn mobiel ook toe is aan vakantie... Ik zal straks eens kijken op de pc. Mooie uitleg bij de reactie van Fief ;)

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Achteraf zag ik inderdaad een overeenkomst met de structuur van Bruno, maar ook een verschil. En deze invulling ligt natuurlijk sterk voor de hand.
Ik gebruikte verschillende spiegels op verschillende tijdstippen in het bestek van een dag; jij gebruikt dezelfde spiegel over de jaren heen. Dat zijn significante verschillen. Het zijn allebei oplossingen voor het feit dat het moeilijk is 700 woorden te schrijven vanuit het in tijd en ruimte beperkte, statische standpunt van een spiegel. Toen ik begon te schrijven, haalde ik met moeite 200 woorden. Pas toen ik er andere spiegels bij betrok, raakte ik in de buurt van 700 woorden. De opdracht daagt uit om creatief te zijn. Een andere optie was geweest het aantal woorden te negeren (ik vind dat dat mag). Wat dat betreft vind ik het stukje van Schrijfcoach Marijke heel geslaagd.
Ha Bruno, Ik zie enerzijds ook wel voordelen in een maximering en wellicht daarnaast een minimum. Anderzijds: die 700-eis trekt me wel uit mijn schulp; wees maar lekker streng. Eerst ging ik heel moeilijk denken, met alle implicaties en zo van 'spiegelbeelden zijn identiek en toch totaal tegenovergesteld' zoals ik dat ken uit de literatuur die de waarheid liegt en uit vertalingen (mijn vak) die ook een soort spiegelbeeld zijn, en had ik mijn verhaal gesitueerd in een museum en was ik Icarus die te ijdel was; enfin, het stukje van Miller, maar dan relaxter en in een live context gezet. Maar ik kwam er niet uit en dacht toen: eureka, keep it simple, stupid! Als de opdracht dan luidt: 'Vertel in 700 woorden over of vanuit het perspectief van een spiegel. Wat heeft de spiegel gezien of meegemaakt,' dan is dat precies wat zowel jij als ik hebben gedaan. In die zin ligt het voor de hand. Daarbinnen nemen we, afgezien van de tijdbalk als gegeven, inderdaad een heel andere afslag. En een significant verschil is inderdaad dat jij veel sterker inzoomt en mijn spiegel meer een eigen persoonlijkheid heeft. 'Heel geslaagd' vind ik persoonlijk qua poëzie iets te sterk voor het stukje van Marijcke. In elk geval lijdt het niet onder het formaat. En het is lekker nuchter en zonnig, dat zag je ook al bij 'Dak van de wereld'. Ik zal het ook even in haar reacties zetten.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zie dat er berichten weg zijn en dat nummer #15 twee keer is geplaatst. Ik vind het niet erg, alleen een beetje vreemd.
De vermiste berichten zijn weer terecht :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De eerste zin, ik denk dat ik hem niet snap. Verder vind ik het een mooie ontwikkeling. De verleiding in deze opdracht is inderdaad groot om er teveel bij te slepen. Misschien moet je nog steeds uitdunnen en de focus terugbrengen op Isa. Gaat het in je stuk immers eigenlijk ooit echt om de ouders? Het slot kan ook wat netter. "Drank, drugs en r&b(?) hebben de naam, maar onderschat ons(?) niet." Ik begrijp het wel, maar waarom zeg je niet gewoon dat ze de reputatie hebben mensen in het verderf te storten? Ik vind dat niet uitleggerig. En in plaats van 'ons' 'de spiegel'.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha Tilma, dank je voor je reactie, compliment en scherpzinnige analyse. Bij die eerste zin dacht ik aan een bepaalde kunstenaar die zijn kind pas na een jaar of vier liet kennismaken met een spiegel. Maar die voorkennis is inderdaad wel heel specifiek, en dat out of the blue. Ik wilde twee extremen in gedrag schetsen ten opzichte van spiegels. De ouders zijn het begin van de cyclus, maar krijgen in een openingszin inderdaad veel aandacht. Misschien ga ik het algemener maken. Het gaat in het verhaal inderdaad ook niet om de relatie binnen het gezin. Ik ga nog nadenken over de functie van de bijpersonages. In principe kan ik het warme nest wellicht als impliciet vanzelfsprekend beschouwen. R&b vind ik met de rap erin net de grens overgaan tussen muziek en agressie (smaakprobleem). Mijn gedachten begonnen bij Ronnie Flex, maar dat leek me wel heel plastisch. Zo achteraf is het inderdaad geen match met echte ellende. Ik denk nog na over een explicieter einde. Goed weekend!

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Kruidnagel, Zoals in #23 al staat, misschien meer het verhaal van Isabel schrijven. Schrap bijvoorbeeld de vriendin en de oudere dame of de ouders. Wat mij betreft is het morele oordeel van de schrijver, via de spiegel, zichtbaar. Dat is uiteraard jouw keus, toch denk ik dat Isabel meer tot leven komt als je dat oordeel achterwege laat en de spiegel een neutrale verteller laat zijn.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha Jan P, Hartelijk dank voor je analyse en reactie. Goed om eens mee te experimenteren. Ik bezin me er nog op. Update: ik heb het nog even nagevraagd en de schrijver zei dat ze niet in de tekst zit. Ik als Kruidnagel vind de spiegel een beetje muf. Maar wel gezellig.

Lid sinds

5 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik moet eerlijk zijn dat ik niet zo goed weet wat ik van je verhaal vind. Het anorexia vind ik aan de ene kant een beetje voorspelbaar als het om spiegels gaat, maar ik vind het wel goed vorm gegeven in het verhaal. Ik voel de liefde en het medeleven van de spiegel met een vleugje schuldgevoel. Ik ben nieuwsgierig naar meer van je werk.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Mabel, hartelijk dank voor je eerlijke feedback! Ook bij nader inzien ben ik blij dat ik de spiegel wat persoonlijkheid heb meegegeven. Ik snap ook wel de lezersbehoefte dat Isa een ronder personage moet zijn; nu zijn er eigenlijk twee halfronde hoofdpersonen. Dat anorexia als motiefje een voorspelbare associatie is, geef ik grif toe. Het is misschien te extreem voor de nuance. Afgaand op de titel Dans met me denk ik bij nader inzien meer aan het simpele feit dat ieder mens zich tot de spiegel moet leren verhouden zonder al te ijdel of onzeker te worden. Anorexia als motief is dan meteen onnodig pathologisch. Wel leuk om te horen dat mijn stijl je lag.