Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

# 253 Het levende schilderij

Vanuit mijn bed kijk in naar de dansende stofdeeltjes in het licht door de kier van de zwart-witte gordijnen. Dan zie ik de zwerm spreeuwen die langs de rivieroever over elkaar heen buitelen, laag over de landweg op weg naar het binnenland. Even zijn ze uit mijn blikveld verdwenen en dan zijn ze er weer. Ze vliegen als in een Eschertekening aan mij voorbij en landen in het vers gemaaide gras in de uiterwaarden. De gordijnlijnen zijn voor mij de golven van de rivier, het is alsof ik op mijn fiets tegen de wind in het rivierwater kan ruiken. Als ik mijn ogen bijna helemaal dichtknijp en naar de lamp aan het plafond kijk, zie ik de Hollandse wolken boven de weilanden. Haast hebben ze, lijkt het wel. Waarom, vraag ik me af, het is toch mooi zomerweer? Aan de muur hangt een abstract schilderij met donkerbruinzwarte accenten op een lichte ondergrond. Door het schaarse licht hoef ik niet ver te zoeken: sprekend de vier Friese paarden met hun veulens op de zomerdijk. De merries staan naast hun slapende kleintjes, bijna als standbeelden. Dan springt nummer een op en duwt zijn neus tegen de buur. Ook die ontwaakt, nummer drie geeuwt. Met zijn drietjes dartelen ze door de wei, hun moeders grazen en laten hen dollen. Nummer vier nog in diepe rust in de warme zon, de moeder aan de zijde van dit veulen. Haar staart zwiept heen en weer om de vliegen op afstand te houden, een enkele keer beweegt haar majestueuze hoofd. De drie draven en springen in het rond, nummer vier blijft in diepe rust. Moeder staart voor zich uit, geen moment echter is haar kleine uit haar gezichtsveld. Dan eindelijk strekt ook dit veulen zijn benen en staat wat onhandig op. Moeder is erbij met haar hoofd om het te ondersteunen. Dan zie ik dat het linkerachterbeen korter is dan het rechter. Samen lopen ze een stukje, de drie rennen op nummer vier af, het probeert mee te rennen, kan niet zo snel als de anderen en valt om. De anderen komen het ophalen en gaan samen met zijn viertjes verder op hun wilde tocht door het gras. Niet veel later zoeken de veulens hun moeder op en drinken uit de merrie-uiers. Het mankepootje drinkt wat langer dan de rest, dan gaan deze jonge paardjes ook het gras proberen. Voorbenen wat uit elkaar en dan kunnen ze met hun tanden bij het gras. Hun korte staartjes druk in het rond zwaaiend vanwege de lastige insecten. De moeders stappen en grazen onverstoorbaar door, lijken niet meer op de kleintjes te letten, totdat een vrouw het hek nadert. Acht hoofden gaan omhoog, dan bukken de veulens zich om onder de moeders door te kijken. De kudde zet zich als een man in beweging. De gordijnen bewegen op een windvlaag zachtjes heen en weer. Een grote poot op mijn been en een natte neus onder mijn hand: einde van de korte vakantie!

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een sfeervol reisverslag heb je geschreven! Mooi bedacht hoe je in dat abstracte schilderij een hele kudde tot leven brengt. Je start met het gordijn en eindigt daar ook mee. Ook jij schreef hiermee een mooi rond verhaal. Je beschrijft alles heel gedetailleerd en zo komt dit schilderij, in voor mij 'zachte pasteltinten', mooi tot leven. Ik las je verhaal graag! Een suggestie: kijk waar je woorden kunt schrappen om je tekst krachtiger te maken. Bijvoorbeeld in de zin ;' De anderen komen het weer ophalen en gaan weer samen met zijn viertjes op hun wilde tocht door het gras' Hier gebruik je twee keer het woordje 'weer.'

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Met plezier gelezen. Ik zou nog even doorzoeken naar een wat passendere titel, dan zou je het verhaal nog sterker maken. De titel is nu meer een samenvatting van wat je schrijft.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi hoe je alles tot leven doet komen! Met Rambo's natte neus die het verhaaltje vervolledigt :D
Dank je Bruno, van je compliment word ik blij. Fijne middag (was het toch bij jou?).

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Mw.Marie, Ik heb genoten van het Hollandse landschap. De paarden laat je goed naar voren komen, je hebt het heel levendig geschreven. Knap gedaan, dank je voor het mooie verhaaltje :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Een sfeervol reisverslag heb je geschreven! Mooi bedacht hoe je in dat abstracte schilderij een hele kudde tot leven brengt. Je start met het gordijn en eindigt daar ook mee. Ook jij schreef hiermee een mooi rond verhaal. Je beschrijft alles heel gedetailleerd en zo komt dit schilderij, in voor mij 'zachte pasteltinten', mooi tot leven. Ik las je verhaal graag! Een suggestie: kijk waar je woorden kunt schrappen om je tekst krachtiger te maken. Bijvoorbeeld in de zin ;' De anderen komen het weer ophalen en gaan weer samen met zijn viertjes op hun wilde tocht door het gras' Hier gebruik je twee keer het woordje 'weer.'
Dankjewel schrijfcoach Lizette, ten eerste voor het zo snel langskomen en ten tweede voor je fijne complimenten. Het maakt me blij. Je opmerking over het frequent gebruik van weer is geheel terecht. Toch nog weer overheen gelezen, ik ga het aanpassen. Fijne avond en mss kijkplezier naar de WK-wedstrijd strakjes.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Met plezier gelezen. Ik zou nog even doorzoeken naar een wat passendere titel, dan zou je het verhaal nog sterker maken. De titel is nu meer een samenvatting van wat je schrijft.
Hadeke, je hebt gelijk mbt de titel. Fijn dat je het graag mocht lezen, dat ervaar ik als compliment van jou. Ik ga nog even peinzen... Fijne dag.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Mw.Marie, Ik heb genoten van het Hollandse landschap. De paarden laat je goed naar voren komen, je hebt het heel levendig geschreven. Knap gedaan, dank je voor het mooie verhaaltje :thumbsup:
Dankjewel Anke, dat je het zo waarderen kan en je duim, daar word ik weer blij van :nod:

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marie, wat een heerlijk mijmerend verhaal heb je geschreven! Het begin vind ik prachtig. Vooral dit: 'Ze vliegen als in een Eschertekening aan mij voorbij' Ik zou de zin misschien alleen wat eerder laten stoppen, na 'uiterwaarden'. 'Vers gemaaid' insinueert al die frisse geur die je aan het einde nog even noemt. Naar mijn mening hoeft het dan niet nog eens benoemt te worden. Zo wordt de zin korter en krijgt die Eschertekening nog meer aandacht (en dat verdient ie :)). Het woordje 'tukt' haalt mij heel even uit de heerlijke cadans van je verhaal. Het woord is voor mijn gevoel net wat te hip. 'Sluimert' past meer in deze context, maar dat is uiteraard heel persoonlijk. Verder echt genoten van deze sfeervolle reis!

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marie, wat een heerlijk mijmerend verhaal heb je geschreven! Het begin vind ik prachtig. Vooral dit: 'Ze vliegen als in een Eschertekening aan mij voorbij' Ik zou de zin misschien alleen wat eerder laten stoppen, na 'uiterwaarden'. 'Vers gemaaid' insinueert al die frisse geur die je aan het einde nog even noemt. Naar mijn mening hoeft het dan niet nog eens benoemt te worden. Zo wordt de zin korter en krijgt die Eschertekening nog meer aandacht (en dat verdient ie :)). Het woordje 'tukt' haalt mij heel even uit de heerlijke cadans van je verhaal. Het woord is voor mijn gevoel net wat te hip. 'Sluimert' past meer in deze context, maar dat is uiteraard heel persoonlijk. Verder echt genoten van deze sfeervolle reis!
Wat een fijne reactie van je Chantal, je maakt me blij! De zin met Escher ga ik aanpassen. Ik zat er zelf ook een beetje mee, moet ik nu wel of niet de geur benoemen, maar als het zo al duidelijk is, ga ik het aanpassen. Tukken is mss persoonlijk, maar een kleintje tukt in mijn omgeving. Ik ga er nog even over nadenken, sluimeren heeft iets menselijks en is bijna ontwaken zou je kunnen zeggen. Dit veulentje slaapt diep, ik maak ervan: blijft in diepe rust. Nb nu heb ik tweemaal in achter elkaar, van het een komt het ander... :D Dank je voor het me laten nadenken over mijn tekst :thumbsup: Fijne dag.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik stond in verbeelding ook naar die paarden te kijken. Bedankt dat je het zo levendig hebt beschreven. :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De beschrijving van de paarden is levensecht. Ik zie het als een rustgevend tafereel voor me. En leuk, die natte neus op het eind.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi mv.Marie, … wat een heerlijk verhaal. Zo sfeervol, zo echt. Je hebt me laten genieten; prachtig. :nod: :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Met plezier gelezen. Ik zou nog even doorzoeken naar een wat passendere titel, dan zou je het verhaal nog sterker maken. De titel is nu meer een samenvatting van wat je schrijft.
De titel verandert in: Het levende schilderij, dank voor mij laten nadenken :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik stond in verbeelding ook naar die paarden te kijken. Bedankt dat je het zo levendig hebt beschreven. :thumbsup:
Siv je maakt me blij met je duim :nod: Ik ben blij dat ik je verbeelding even mocht laten 'leven' met de paarden. Fijne avond.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
De beschrijving van de paarden is levensecht. Ik zie het als een rustgevend tafereel voor me. En leuk, die natte neus op het eind.
Sandra, fijn dat het 'echt' overkomt. Ik heb het ook in het werkelijkheid zo gezien, fascinerend. En ja, Rambo is de wekker :D Fijne avond.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi mv.Marie, … wat een heerlijk verhaal. Zo sfeervol, zo echt. Je hebt me laten genieten; prachtig. :nod: :thumbsup:
Riny, wat fijn dat ik je even heb kunnen laten genieten. Ik genoot ook tijdens het schrijven, al die narigheid zoals thrillers enzo. Ik schrijf er niet graag over. Je duim maakt me oprecht blij :nod: Fijne avond.