Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#250 - Wonder van techniek

Schroeven fascineren me eindeloos. Het immer terugkerende patroon van een draaiende schroefdraad geeft me het rustbrengende gevoel van eeuwigheid. Mijn vreugde is dan ook groot wanneer mijn gastheer me zijn kurkentrekker aanreikt met de woorden: ‘Aan jou de eer om de fles te kraken.’ https://lowagie.com/verhalen/kurkentrekker.jpg In de huls ter grootte van een kurk zit een ruggengraat die aan beide zijden eindigt in een schroef. Aan de onderkant zit de typische Archimedesschroef waarmee ik verondersteld ben de zachte kurk van de stevige Cabernet Sauvignon te penetreren. Aan de bovenkant bevindt zich een staaltje van vernuft. Die helft bestaat uit een bout met een kantelbare moer die voorzien is van twee lange oren. Als ik ze naar voren kantel, dan is de moer de kop van de schroef. Ik grijp ze bij de oren en met stevige halen boor ik in wijzerzin de wervelkolom de fles in. Wanneer de moer de stam van de huls bereikt, zit de Archimedesschroef diep in de hals van de ontmaagde fles. Dat is het moment waarop ik de moer weer naar achter kantel. De bout past nu precies in het gat van de moer. Ik blijf met de klok mee draaien waarbij de moer zich afzet tegen de huls. Als bij wonder komt de bout opnieuw omhoog. Bij elke omwenteling zie ik meer kurk verschijnen tot de fles met een zachte plop een zucht laat ontsnappen. Ik breng de onderkant van de kurkentrekker naar mijn neus en ruik de kracht van de Brandlin Mount Veeder, een voorafspiegeling van het boeket dat ik straks in mijn glas kan verwachten. Even waan ik me terug in Napa Valley. Met lichte tegenzin sta ik het betoverende voorwerp weer af aan mijn gastheer. Hij herhaalt mijn bewegingen, maar nu in tegenwijzerzin. Eerst om de kurk uit de huls te drijven, dan om de kurk van de Archimedesschroef te draaien. Hij legt de kurk naast de fles en schenkt twee glazen uit. Stilzwijgend laten we de wijn ademen. Terwijl de aroma’s vrijkomen, mijmer ik over hoe grote wonderen van techniek in kleine voorwerpen vervat kunnen zitten.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Graag gelezen, Bruno. Een kurkentrekker is een fascinerend voorwerp. (De eerste keer dat ik een kurkentrekker gebruikte, was redelijk explosief... Het was een Champagnefles... :o :crybaby: :nod: )

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De eerste keer dat ik een kurkentrekker gebruikte, was redelijk explosief... Het was een Champagnefles... :o :crybaby: :nod:
Daar zit ook een verhaal in :D

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Bruno, ik deel je fascinatie van de kurkentrekker en je nam me mee op een leuke ontdekkingsreis. Veel genoegen met het aroma :thumbsup: Graag gelezen en fijne avond.

Lid sinds

4 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bruno, mooi geschreven. Prachtig voor als de lezer het voorwerp kent. Misschien wat lastig te volgen wanneer dat niet het geval is, maar daar zal door de foto geen sprake van zijn:)
Met lichte tegenzin sta ik het betoverende voorwerp terug af aan mijn gastheer. Hij herhaalt mijn bewegingen, maar nu in tegenwijzerzin. Eerst om de kurk uit de huls drijven, dan om de kurk van de Archimedesschroef te draaien.
2 kleinigheidje: sta terug af? of sta weer af? Of kan het allebei? en ... uit de huls TE drijven... Groeten, Jayz

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bruno, mooi geschreven. Prachtig voor als de lezer het voorwerp kent. Misschien wat lastig te volgen wanneer dat niet het geval is, maar daar zal door de foto geen sprake van zijn:)
Ja, dat besef ik, dus heb ik eventjes vals gespeeld door vlug een fotootje te nemen van de kurkentrekker in kwestie. Het is een erfstuk. Ik heb dit model nog nergens anders gezien.
sta terug af? of sta weer af? Of kan het allebei?
Naar mijn gevoel kan het allebei, maar ik heb "terug" toch vervangen door "weer" voor het geval dit een België/Nederland verschilletje is.
en ... uit de huls TE drijven...
Goed gezien. Daar had ikzelf over gelezen. Ik heb het verbeterd.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De foto was misschien niet eens nodig geweest. Mooie beschrijving van een voorwerp waar je normaal nooit bij stil staat. Ik ga mijn kurkentrekker toch eens wat beter bestuderen. :)

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Bruno, ik vind de kurkentrekker ook een wonderbaarlijk iets en vind het erg jammer dat er tegenwoordig steeds meer wijnflessen een schroefdop hebben. Je hebt de magie van het voorwerp goed omschreven.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een lyrische omschrijving, met passie geschreven! Je omschrijving is technisch en ik moest geconcentreerd lezen om te volgen wat er allemaal gebeurde tijdens het ontkurken van die fles. Dat technische verhaal staat in leuk contrast met het boeket van de wijn, en je tegenzin om de kurkentrekker weer terug te geven aan de gastheer. Mooie zin dit: 'Bij elke omwenteling zie ik meer kurk verschijnen tot de fles met een zachte plop een zucht laat ontsnappen.' Een suggestie, maar dat is misschien ook een kwestie van smaak en heeft niets met de omschrijving te maken. Ik zou de tweede en derde zin uit de inleiding weg laten, of herschrijven. Nu beginnen ze beiden met 'ik kan' en zijn ze weinig actief geschreven, waar de rest van je tekst dat wel is.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Bruno, Ik heb met veel plezier jouw verhaal gelezen. Je hebt het heel goed en duidelijk geschreven. Ik lijkt mij best moeilijk om de juiste woorden weer te geven voor het gebruik van een kurkentrekker... Dat is jou goed gelukt!

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een lyrische omschrijving, met passie geschreven!
Waar het hart van vol is... Daarmee doel ik op de wijn natuurlijk. Ik heb er ook iets homo-erotisch proberen in te stoppen, maar dat is precies door niemand opgepikt. Misschien ben ik daar te hetero voor :D
Een suggestie, maar dat is misschien ook een kwestie van smaak en heeft niets met de omschrijving te maken. Ik zou de tweede en derde zin uit de inleiding weg laten, of herschrijven. Nu beginnen ze beiden met 'ik kan' en zijn ze weinig actief geschreven, waar de rest van je tekst dat wel is.
Ik ben een boek aan het schrijven over mijn carrière in de IT en ik spendeer de laatste weken niet zoveel tijd meer aan de schrijfopdrachten. Ik begin gewoon te schrijven en ik zie dan waar ik uitkom. Bij die eerste zinnen was ik nog zoekende. Ik wist nog niet welke richting het zou uitgaan. Ik heb:
Schroeven fascineren me eindeloos. Als ik er één vind, kan ik niet ophouden te observeren hoe ze draaien. Ik kan ernaar kijken alsof ik het enige in de wereld heb ontdekt dat eeuwig blijft bestaan. Het immer terugkerende patroon van de schroefdraad brengt me tot rust.
veranderd in:
Schroeven fascineren me eindeloos. Het immer terugkerende patroon van een draaiende schroefdraad geeft me het rustbrengende gevoel van eeuwigheid.
Maar eigenlijk mag het stukje voor de foto ook op zijn geheel weggelaten worden, behalve misschien dat de gastheer me zijn kurkentrekker aanreikt.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb met veel plezier jouw verhaal gelezen. Je hebt het heel goed en duidelijk geschreven. Het lijkt mij best moeilijk om de juiste woorden weer te geven voor het gebruik van een kurkentrekker... Dat is jou goed gelukt!
Bedankt! Het hielp om het voorwerp voor me te leggen en vervolgens de bewegingen ook zelf uit te voeren. Weliswaar zonder fles; daar was het nog te vroeg op de ochtend voor toen ik het stukje schreef.