#249 Horror

Genieten laat ze het warme water over haar rug stromen. Langzaam voelt ze zich weer mens worden; ze was verkleumd tot op het bot. Als ze zich omdraait om de shampoo te pakken, ziet ze in haar ooghoeken iets bewegen. Het is groot, zwart en harig. Haar grootste nachtmerrie! Een vieze, grote, zwarte spin komt langzaam haar kant op gekropen. Zijn harige poten tasten de omgeving af en haar voeten lijken het doelwit. De warmte die ze voelde onder de douche heeft plaatsgemaakt door ijskoude rillingen. Haar nekharen staan rechtovereind. Ze is alleen thuis: haar man is nog niet terug van zijn werk en haar zoon is naar de voetbaltraining. Oh, wat moet ze nou? Zo ver als ze kan schuift ze de hoek in, maar ze kan geen kant op. Wat zei haar therapeut ook al weer? Sluit je ogen en probeer je voor te stellen dat het een schattige puppy is, maar ze durft haar ogen niet sluiten. Ze wil koste wat het kost het beest in de gaten houden. Langzaam kruipt hij dichterbij en registreert al haar bewegingen. Voorzichtig pakt ze de shampoo. Misschien kan ze het beest daarmee vermorzelen. Ze trillende handen gooit ze de fles richting de spin, maar gooit mis. De spin kruipt even in elkaar, maar zodra de kust weer veilig is zet hij zijn tocht voort richting zijn prooi. Ze kan nu echt geen kant meer op. Dan hoort ze beneden een deur dichtslaan. Een vrolijke stem roept: “Hoi mam, ik ben thuis”. Zo hard ze kan begint ze te gillen. Haar zoon rent de trap op en stormt de badkamer binnen. “Spin! Spin!” gilt ze en wijst met angstige ogen naar het enorme monster. Haar zoon begint keihard te lachen. “Serieus mam?” Dan pakt hij een stukje wc-papier en haalt het kleine zwarte beestje weg uit de douche.