Profile picture for user Bruno Lowagie
Bruno Lowagie

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#249 - Dat zijn zorgen voor gisteren

 5 juni 2019 - 10:41
Ik kwam mezelf tegen in de keuken. ‘Wat doe jij hier?’ vroeg ik verbaasd. Was ik weer vergeten mijn pillen te nemen? ‘Ik kom uit de toekomst. Ik heb onze microgolf tot teletijdmachine omgebouwd!’ was het antwoord. ‘Cool!’ zei ik tot mezelf, ‘Kan je er ook mee terug naar je eigen tijd?’ ‘Ik vrees van niet,’ antwoordde ik, ‘Het aangepaste toestel is niet meegereisd.’ Ik zag mezelf beteuterd naar mijn oven kijken. ‘Dit is nog het origineel. Meer dan eten opwarmen doet deze niet.’ ‘Weet je nog hoe je er een teletijdmachine van maakt?’ vroeg ik. Ik lag in mijn eentje al genoeg met mezelf overhoop; wat zou dat worden met twee van mij in huis? ‘Met wat hulp kan ik de klus wel klaren,’ overtuigde ik mezelf. Samen sleutelden we een volledige dag en een volledige nacht aan de machine. ‘Ik ben bang dat het ding maar in één richting werkt,’ zei mijn toekomstige ik, terwijl ik het bedieningspaneel vastschroefde. ‘Nou,’ antwoordde ik, ‘dan stel ik voor dat jij naar het verleden gaat, dan kan ik rustig verder met mijn leven.’ ‘Maar het is ook mijn leven,’ protesteerde mijn toekomstige ik. ‘Helaas, pindakaas,’ zei ik. Ik had al op de knop gedrukt; mijn toekomstige ik werd nogmaals naar het verleden gestuurd. ‘Hoe zou het me de volgende keer vergaan?’ vroeg ik me af. Ik weerstond de verleiding mezelf in het verleden te gaan waarschuwen. ‘Dat zijn zorgen voor gisteren,’ zei ik, en ik bracht de microgolf naar de kringloopwinkel. ‘Hij werkt nog, hoor!’ hoorde ik mezelf daar aan de afgiftebalie zeggen. Ik maakte rechtsomkeer en botste daarbij nogmaals op mezelf. Shit, we waren al minstens met drie.

Profile picture for user Bruno Lowagie
Bruno Lowagie

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 juni 2019 - 10:46
Ik ben misschien wat afgeweken van de opdracht in de zin dat ik niet zo veel van de keuken beschrijf, maar ik hoop dat de horror van het onschuldige genoeg uit de verf komt; er komt ook maar één personage in voor, dus eigenlijk zijn de dialogen niet echt dialogen :unibrow:

Profile picture for user Tilma
Tilma

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 juni 2019 - 11:15
Grappig. Ik vermoed dat "de mij" een vergissing is, maar als je er over nadenkt is het eigenlijk wel heel toepasselijk in deze scène. Ik begrijp alleen niet dat je met dit zelfde onderwerp niet wat meer bij de horror bent gebleven. Je had toch best een beetje moorddadig tegen jezelf kunnen worden. Je had ook een soort Matrix-agent-Smith achtige situatie kunnen beschrijven met allemaal Bruno Lowagies die als een virus de wereld overnemen. Maar goed, dit was ook wel leuk. Toch komt er een personage teveel in voor. Zelfs mét dialoog; de bediende aan de balie.

Profile picture for user Bruno Lowagie
Bruno Lowagie

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 juni 2019 - 11:33
Grappig. Ik vermoed dat "de mij" een vergissing is, maar als je er over nadenkt is het eigenlijk wel heel toepasselijk in deze scène.
Er stond oorspronkelijk: "de mij onbekende mij"; ik schrapte "onbekende mij" en zo bleef "de mij" staan. Ik heb het aangepast.
Toch komt er een personage teveel in voor. Zelfs mét dialoog; de bediende aan de balie.
Je hebt gelijk: ik heb hem geschrapt. Om het méér horror te maken, heb ik wat meer woorden nodig. Met 500 woorden in plaats van 300 zou dat wel lukken, denk ik. De inspiratie deed ik op in een komedie, geen horrorfilm: Multiplicity.

Profile picture for user N.D.D.
N.D.D.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 juni 2019 - 23:40
Dag Bruno, graag gelezen, goed verhaalidee. :thumbsup: :) Volgens mij kun je dit in 300 woorden toch veel griezeliger maken, hoor. Misschien moet je dan wel een stukje van het verhaal weglaten, maar het was hier waarschijnlijk toch meer de bedoeling dat je één scène uitschreef... 'Ik kwam mezelf tegen in de keuken.' Je bent alleen maar verbaasd en vlak daarna lijk je het al gewoon. Ik vind dit niet normaal. Als er iemand in mijn huis binnenkomt wanneer ik geen bezoek verwacht, geef ik gewoonlijk een luide gil. Mijn schoonouders kloppen nu altijd als ze binnenkomen, haha. :rolleyes: :o Ik wil maar zeggen, als je jouw HP een schrikreactie geeft, en als je de look-a-likes wat meer beschrijft, kun je al een ander effect bekomen. Dragen de kopieën dezelfde kleren? Dezelfde schoenen? Hebben ze geen barcode op hun voorhoofd? Enzomeer...

Profile picture for user Bruno Lowagie
Bruno Lowagie

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 juni 2019 - 8:45
'Ik kwam mezelf tegen in de keuken.' Je bent alleen maar verbaasd en vlak daarna lijk je het al gewoon.
Ik heb er het zinnetje "Was ik weer vergeten mijn pillen te nemen?" aan toegevoegd om aan te tonen dat het om een psychose gaat. De hint "Ik lag in mijn eentje al genoeg met mezelf overhoop; wat zou dat worden met twee van mij in huis?" was misschien iets te subtiel voor mensen die nog nooit iemand met een psychose hebben meegemaakt :D

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 juni 2019 - 15:35
Dag Bruno, Een vreemd verhaal, vind ik dit. Maar toch een verhaal om over na te denken. Jezelf ontmoeten lijkt me een griezelige ervaring. Gebeurt dat werkelijk zo in de toestand van 'psychose'? Het gedoe met de microgolfoven is wat verwarrend voor mij, maar ik denk dat alles mag en kan in horrorverhalen. Ik heb weer veel geleerd van de inzendingen in het algemeen. Vooral hoe verschillend we met het begrip 'angst' om gaan. Zo'n variatie! :o

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 juni 2019 - 20:18
'Ik kwam mezelf tegen in de keuken.' Je bent alleen maar verbaasd en vlak daarna lijk je het al gewoon.
Ik heb er het zinnetje "Was ik weer vergeten mijn pillen te nemen?" aan toegevoegd om aan te tonen dat het om een psychose gaat. De hint "Ik lag in mijn eentje al genoeg met mezelf overhoop; wat zou dat worden met twee van mij in huis?" was misschien iets te subtiel voor mensen die nog nooit iemand met een psychose hebben meegemaakt :D
Pachtig verhaal Bruno, ik dacht eerst dat de eerst sprekende hp een paar pretpilletjes teveel had ingenomen. Een psychose is natuurlijk een ernstige ziekte, ik vind dat je de dissociatie prachtig illustreert met je tekst, heel knap gedaan :thumbsup: . Ook even naar de trailer van de door jou genoemde film gekeken, leuke inspiratiebron voor je tekst. Ik wens je fijne pinksterdagen toe :nod: .

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 juni 2019 - 20:18
'Ik kwam mezelf tegen in de keuken.' Je bent alleen maar verbaasd en vlak daarna lijk je het al gewoon.
Ik heb er het zinnetje "Was ik weer vergeten mijn pillen te nemen?" aan toegevoegd om aan te tonen dat het om een psychose gaat. De hint "Ik lag in mijn eentje al genoeg met mezelf overhoop; wat zou dat worden met twee van mij in huis?" was misschien iets te subtiel voor mensen die nog nooit iemand met een psychose hebben meegemaakt :D
Pachtig verhaal Bruno, ik dacht eerst dat de eerst sprekende hp een paar pretpilletjes teveel had ingenomen. Een psychose is natuurlijk een ernstige ziekte, ik vind dat je de dissociatie prachtig illustreert met je tekst, heel knap gedaan :thumbsup: . Ook even naar de trailer van de door jou genoemde film gekeken, leuke inspiratiebron voor je tekst. Ik wens je fijne pinksterdagen toe :nod: .

Profile picture for user Bruno Lowagie
Bruno Lowagie

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 juni 2019 - 11:10
Jezelf ontmoeten lijkt me een griezelige ervaring. Gebeurt dat werkelijk zo in de toestand van 'psychose'?
Niet noodzakelijk, maar het kan. Mijn vader kreeg bezoek van de Heilige Drievuldigheid toen hij voor de eerste keer in een psychose raakte. Op een bepaald moment was hij ervan overtuigd dat mijn jongste zoon de nieuwe Messias was. Ik heb hem moeten laten opnemen. Gelukkig is dat ondertussen al meer dan tien jaar geleden. Hij is er weer helemaal door gekomen. Het zou dus zomaar even kunnen dat iemand denkt dat hij zichzelf tegenkomt, en daar dan allerhande toestanden bij bedenkt die de wetten van de fysica tarten, maar geloofwaardig genoeg zijn om fictie met werkelijkheid te verwarren.
Pachtig verhaal Bruno, ik dacht eerst dat de eerst sprekende hp een paar pretpilletjes teveel had ingenomen.
Bedankt voor het dubbele compliment, Mw.Marie; bis repetitia placent, past perfect bij het verhaal. Bedankt voor het dubbele compliment, Mw.Marie; bis repetitia placent, past perfect bij het verhaal.

Geen afbeelding
Imke83

Lid sinds

8 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 juni 2019 - 12:26
In eerste instantie miste ik een beetje het horror-element. Totdat ik me ging bedenken hoe het zou zijn om met minstens 2 andere exemplaren van mezelf opgescheept te zitten. Je hebt me de stuipen op het lijf gejaagd! ;)

Profile picture for user Bruno Lowagie
Bruno Lowagie

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 juni 2019 - 13:32
In eerste instantie miste ik een beetje het horror-element. Totdat ik me ging bedenken hoe het zou zijn om met minstens 2 andere exemplaren van mezelf opgescheept te zitten. Je hebt me de stuipen op het lijf gejaagd! ;)
Dan is Us niet echt een film voor jou ;-) Ken je trouwens dit verhaal (niet van mij, maar ooit eens in het Engels gelezen): Ik stopte mijn zoontje in bed en voor ik zijn kamer verliet, vroeg hij: "Papa, kan je eens onder mijn bed kijken. Ik denk dat er een monster onder zit." Om hem te plezieren speelde ik het spelletje mee en keek onder zijn bed. Daar zag ik tot mijn ontzetting mijn zelfde zoontje liggen. Hij fluisterde me toe: "Papa, kan je eens in mijn bed kijken. Ik denk dat er een monster in ligt."

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 juni 2019 - 16:02
Hallo Bruno, … wat een leuke titel: Dat zijn zorgen voor gisteren. Ook leuk om jezelf eens tegen te komen. Ik weet niet goed hoe een psychose in zijn werk gaat. Het moet natuurlijk niet in het echt gaan, maar in een droom? Ik stel me zo voor. dat de een de ander vertelt wat er in hem omgaat. Diep weggestoken gedachten kunnen dan tevoorschijn komen en dat kan lijden tot opluchting voor de een en in begrip voor de ander. Het was leuk om te lezen, nou ja, dat zijn zorgen voor gisteren :nod: :thumbsup:

Profile picture for user Hadeke
Hadeke

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 9 juni 2019 - 21:49
Goed geschreven. Niet echt horror misschien, maar wel beklemmend. Grappig is dat ik een soortgelijk idee had bij een vorige thema opdracht, niet lang geleden, waarbij de hoofdpersoon door zijn toekomstige ik steeds letterlijk voor de voeten werd gelopen. Ik kwam er niet goed uit. Jou is het- middels een psychose- goed gelukt.

Profile picture for user Anke Kessels
Anke Kessels

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 juni 2019 - 14:00
Hoi Bruno, Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen... Ik heb er nooit over geschreven maar wel over nagedacht; hoe zou het zijn als je jezelf uit een andere tijd zou ontmoeten. Ik had er niet echt een voorstelling van. Na het lezen van je verhaal heb ik er een mooi beeld van. De titel heb je goed gekozen! Het zou nog een tikkeltje spannender mogen zijn, maar ik heb zeker genoten van je verhaal :thumbsup:

Geen afbeelding
Annette Rijsdam

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 juni 2019 - 19:30
Hoi Bruno, zoals altijd zijn je verhalen om door een ringetje te halen. Ze lopen lekker door, goede spanningsopbouw, maar deze keer moet ik toch eerlijk zeggen dat je wel heel veel van de opdracht bent afgeweken. Nu ben ik niet echt in een goede bui vandaag en het is je gelukt om me te laten lachen, dus daarvoor dank in ieder geval. Ook hier ontbreekt de beklemming en het griezelige doordat je alles al benoemd, en het een tikje komisch maakt. Een magnetron als tijdmachine, leuk. Maar je maakt er een verhaal van. Alleen het feit al dat er iemand in de keuken staat die op jezelf lijkt, is al voldoende voor een spannende scene van 300 woorden. Al met al, wel heel erg bedankt voor je verhaal :)

Profile picture for user Bruno Lowagie
Bruno Lowagie

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 juni 2019 - 10:43
deze keer moet ik toch eerlijk zeggen dat je wel heel veel van de opdracht bent afgeweken.
Sorry, ik vrees dat ik in mijn schrijven nogal obsessief compulsief ben. Ik wil en ik moet en ik zal een stukje schrijven zodra ik de opdracht zie. Als ik dan op een bepaalde gedachtentrein zit, is het soms moeilijk van die trein af te raken en ontspoort de opdracht wel eens. Ik heb voor opdracht #250 geprobeerd mijn leven te beteren. Ik heb iets geschreven dat normaal gezien helemaal on topic is voor die opdracht (zelfs met een fotootje erbij), maar ik zie net dat ik het maximale aantal woorden heb overschreden. Verdorie... volgende keer beter!

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 juni 2019 - 17:05
Hey Bruno, ik herken heel erg wat je schrijf. Dat soort tunnelvisie komt bij mij ook regelmatig voor. mijn OCD is waarschijnlijk een stuk milder, maar ik probeer me in zo'n geval af te vragen wat belangrijker is: Dat ik lekker geïnspireerd en creatief aan het schrijven ben, of dat ik voldoe aan de regels. Schrijven moet leuk zijn, is de enige regel waarvan ik niet af wil wijken.