Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#246 Meneer en mevrouw Douwe

Nerveus betreedt het dienstmeisje de kamer. Meneer en mevrouw Douwe zijn altijd vriendelijk en ingenomen over haar toewijding. Ze wordt rijkelijk beloond voor haar inzet. Voor haar verjaardag krijgt ze zelfs een presentje. Maar telkens als ze de kantoorruimte binnen komt, lopen de rillingen over haar rug. Ze probeert zichzelf een beetje op te beuren. Naast de robuuste kast, gemaakt van donker kersenhout, staat een kleine muurtafel. Ze opent een suède kistje. Langspeelplaten uit vervlogen tijden komen tevoorschijn. 'Borodin', één van de favoriete componisten van meneer Douwe. Voorzichtig legt ze het naaldje op de lp. Gekraak vult de ruimte. Dan hoort ze de klanken van violen, dwarsfluiten, en klarinetten. Voldaan staart ze naar de kroonluchter. Enkele zonnestralen laten het geslepen glaswerk fonkelen. Ze opent de twee hoge tuindeuren. De oude eik midden in het grasperk, trekt haar aandacht. Ze snuift de geur van de rozenstruiken op. Bevlogen veegt ze met haar plumeau over het donkere bureaublad. Elke keer weer vergaapt ze zich eraan. Het bureau is rijk bewerkt met koperbeslag en het heeft poten als leeuwenklauwen. Het pronkstuk van meneer Douwe staat op de hoek van de schrijftafel, een oude grammofoon. Ooit galmden klassiekers zoals Rachmaninov door de gouden hoorn. Het dienstmeisje staat een poosje stil voor het kunstwerk aan de muur. Een schaars geklede mevrouw poseert op een bordeaux rode sofa. Haar emotieloze blik bezorgt haar telkens een rilling. Twee donkere slagen dreunen door de kamer, verschrikt kijkt ze naar de bruine wandklok. De wijzers geven aan dat het al twee uur is. Naast de muurkast, waar tevens de stofzuiger staat, is nog een deur. Mevrouw Douwe heeft haar dikwijls gewaarschuwd dat ze die kamer absoluut niet mag betreden. Maar haar nieuwsgierigheid naar de geheimzinnige ruimte wordt met de dag groter. Met ferme passen loopt ze terug naar de deuropening. Ze ziet meneer Douwe met open mond in zijn fauteuil liggen. Een licht gesnurk kalmeert haar enigzins. Mevrouw Douwe zou vanavond om zeven uur pas thuis komen van de kienclub. Voorzichtig grijpt ze de sleutelbos uit haar schort. Ze houdt de sleutel voor het slot. Alle binnendeuren hebben hetzelfde deurbeslag, dan zou deze sleutel moeten passen... Haar hand begint te trillen. Plots hoort ze een bonk, ze draait ze zich om. Een windvlaag laat de tuindeur klapperen. Een licht gerommel klinkt in de verte. Ze werpt een blik op meneer Douwe, hij ligt nog steeds in diepe slaap. Vlug sluit ze de tuindeuren. Gekras schelt door de kamer, de lp draait op zijn einde, maar ze lijkt het niet te horen. Ze draait de sleutel om en opent de piepende deur. Ze houdt haar adem in, haar hart bonkt. Het is aardedonker, haastig zoekt ze een lichtschakelaar. Een lampje begint te flikkeren. Even twijfelt ze, maar dan loopt ze voorzichtig de steile houten trap af naar beneden. Een vervallen deur staat op een kier, langzaam opent ze hem. In het schemerlicht ziet ze tot haar verbazing een tafel staan. Er liggen vier leren riemen op. Met knikkende knieën loopt ze door de kille ruimte. Dan grijpt ze met haar hand naar haar mond. Had ze echt donkere vlekken op tafel gezien? Hoewel haar hele lichaam beeft, staart ze weer naar de ranzige plekken. Wat heeft zich hier ooit in hemelsnaam afgespeeld? De gelige muren lijken als monsters op haar af te komen. Op het moment dat ze weg wil gaan, trekt een hoge kast haar aandacht. Ze wrijft de spinnenwebben er vanaf. Bewegingloos staart ze naar de scherpe voorwerpen. Boven hoort ze opeens gestommel, de deur klapt dicht. Luid gekras weerklinkt door de kelder.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Je voert de spanning heel goed op in dit griezelige verhaal. Alle zintuigen komen mooi aan bod en daardoor wordt je beschrijving levensecht. "Dan grijpt ze met haar hand naar haar mond en buik." Alleen deze zin trok me even weg uit de spanning. Ik zou er alleen haar mond, of haar buik van maken. Een hand kan niet tegelijkertijd naar je mond én je hand gaan. Maar verder, erg goed.En als je ooit ergens komt te werken waar je deuren niet mag openen; wegwezen! :)

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je voert de spanning heel goed op in dit griezelige verhaal. Alle zintuigen komen mooi aan bod en daardoor wordt je beschrijving levensecht. "Dan grijpt ze met haar hand naar haar mond en buik." Alleen deze zin trok me even weg uit de spanning. Ik zou er alleen haar mond, of haar buik van maken. Een hand kan niet tegelijkertijd naar je mond én je hand gaan. Maar verder, erg goed.En als je ooit ergens komt te werken waar je deuren niet mag openen; wegwezen! :)
Hoi Chantal, Dank je voor je positieve feedback, dat doet mij goed! Het opvoeren van de spanning heeft mij wat moeite gekost, maar uiteindelijk is het best goed gelukt. Die zin heb ik eerder over getwijfeld, ik dacht; die pas ik later wel aan... Hij klopt inderdaad niet, ik heb hem aangepast. Mij niet gezien bij 'verboden' deuren! :ninja:

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Anke, wat maak je er een subliem stuk van met je opgebouwde spanning. Beeldende omschrijvingen. Ik maak ook deze vergissingen hoor, maar ik zie het nu bij jou: de bijv. naamwoorden. Als je ze weglaat geef je mij als lezer meer ruimte. Bijv gouden wijzers ken ik niet. Ik begrijp je bedoeling dat je een rijk voorkomen wil laten zien van dit huis. Dat lees ik er ook uit zonder de toevoegingen. Nogmaals ik bezondig me hier ook zeker aan :o Die meneer en mevrouw Douwe zijn me er een stel :D Mij valt deze zin op: De gouden wijzers verhullen dat het al twee uur is Verhullen betekent verbergen, maar dat bedoel je niet toch? Ik denk dat je aanduiden bedoelt. Heel graag gelezen en fijn weekend alvast.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Anke, wat maak je er een subliem stuk van met je opgebouwde spanning. Beeldende omschrijvingen. Ik maak ook deze vergissingen hoor, maar ik zie het nu bij jou: de bijv. naamwoorden. Als je ze weglaat geef je mij als lezer meer ruimte. Bijv gouden wijzers ken ik niet. Ik begrijp je bedoeling dat je een rijk voorkomen wil laten zien van dit huis. Dat lees ik er ook uit zonder de toevoegingen. Nogmaals ik bezondig me hier ook zeker aan :o Die meneer en mevrouw Douwe zijn me er een stel :D Mij valt deze zin op: De gouden wijzers verhullen dat het al twee uur is Verhullen betekent verbergen, maar dat bedoel je niet toch? Ik denk dat je aanduiden bedoelt. Heel graag gelezen en fijn weekend alvast.
Hoi Mw.Marie, Ik had het stemmetje in mijn achterhoofd net als het dienstmeisje naar de kelder verbannen. Toen kon ik zonder gemor mijn gang gaan... Je hebt gelijk, ik ben iets te gortig geweest met de bijvoeglijk naamwoorden. Ik probeer er de volgende keer meer op te letten! Het woord 'verhullen' heb ik verkeerd gebruikt, goed opgemerkt. Ik bedoelde inderdaad aanduiden of aangeven. Die fout heb ik lang geleden ook gemaakt... Dank je voor je reactie en dat je mij weer 'wakker' hebt gemaakt ;) Een fijn weekend!

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Anke, … wat spannend! Dit moet leuk geweest zijn om te schrijven. Met spanning en plezier gelezen.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Anke, … wat spannend! Dit moet leuk geweest zijn om te schrijven. Met spanning en plezier gelezen.
Hoi Riny, Ik heb met veel plezier deze opdracht geschreven. De ideeën rolden zo op 'papier'. Af en toe kreeg ik zelfs rillingen op mijn rug ;) Dank je voor het lezen van mijn spannende verhaal!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Anke, heel goed geschreven. Mooi hoe je de lezer meeneemt en hem/haar als het ware in de ruimte zelf zet. Ik had een heel goed beeld van deze nette luxe mensen. En dan die kelder. Complimenten dat je het zo akelig hebt weten te krijgen, zonder te zeggen wat er daadwerkelijk gebeurt. Goed gedaan!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Anke, heel goed geschreven. Mooi hoe je de lezer meeneemt en hem/haar als het ware in de ruimte zelf zet. Ik had een heel goed beeld van deze nette luxe mensen. En dan die kelder. Complimenten dat je het zo akelig hebt weten te krijgen, zonder te zeggen wat er daadwerkelijk gebeurt. Goed gedaan!

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb met veel plezier deze opdracht geschreven. De ideeën rolden zo op 'papier'. Af en toe kreeg ik zelfs rillingen op mijn rug ;)
Ik vond het heel filmisch. Ik zag het zo voor me. Mag ik je een filmtip geven? Bekijk de film Elizabeth Harvest eens als je hem ergens vindt (hij is helaas niet in Nederland of België in de zaal gekomen). Het is een moderne invulling van het Blauwbaard verhaal. Jouw verhaal deed me heel erg aan de sfeer van die film denken.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Anke, heel goed geschreven. Mooi hoe je de lezer meeneemt en hem/haar als het ware in de ruimte zelf zet. Ik had een heel goed beeld van deze nette luxe mensen. En dan die kelder. Complimenten dat je het zo akelig hebt weten te krijgen, zonder te zeggen wat er daadwerkelijk gebeurt. Goed gedaan!
Hoi Annette, Dank je voor je complimenten. Fijn om te lezen dat ik je/de lezer mee heb kunnen in nemen in de mooie maar ook lugubere ruimtes. Met vlagen lukt het om show don't tell toe te passen ;) Dank voor je feedback!

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb met veel plezier deze opdracht geschreven. De ideeën rolden zo op 'papier'. Af en toe kreeg ik zelfs rillingen op mijn rug ;)
Ik vond het heel filmisch. Ik zag het zo voor me. Mag ik je een filmtip geven? Bekijk de film Elizabeth Harvest eens als je hem ergens vindt (hij is helaas niet in Nederland of België in de zaal gekomen). Het is een moderne invulling van het Blauwbaard verhaal. Jouw verhaal deed me heel erg aan de sfeer van die film denken.
Hoi Bruno, De film ken ik niet, maar bedankt voor je tip. Ik ga ernaar op zoek. Het is vandaag regenachtig bij ons vakantie adresje, dan is een film een prima tijdsbesteding :thumbsup: Dank je voor je positieve reactie!