# 246 - Home is where the heart is

Schrijfopdracht #246 – Home is where the heart is. ‘Hallo Minke, ben je daar? Ik kan nu direct bij de tandarts terecht, wil jij deze kamer even over nemen?’ Haar moeder drukt haar een adres in de hand: ‘Je krijgt natuurlijk mijn verdiensten’ en weg is ze. Ze valt wel eens vaker in voor haar moeder, maar nu liever niet. Ze is moe en wil wat uitrusten voordat ze vanavond weer achter de kassa van de supermarkt kruipt. Ze leest het adres. ‘Komt voor elkaar, mam.’ Dit kan zij haar moeder niet weigeren, zij doet zoveel voor haar. Alles wat ze samen verdienen is hard nodig. De kamer bevindt zich in een studentenhuis: het zal er wel een troep zijn. Haar moeder heeft iets met studenten, altijd al gehad en dat begrijpt Minke best. Wanneer ze na een korte fietsrit, de kamer van de student binnen stapt, schrikt ze. Er hangt een verlaten sfeer, proppen papier, her en der op de grond en op het bureau, de prullenbak overvol, diverse boeken al dan niet met bladwijzers, liggen door de kamer verspreid. Het ruikt er muf en de ene aanwezige plant laat zijn blaadjes hangen. Eerst maar wat orde scheppen, ze weet dat de bewoners onregelmatig thuis komen. Ze begint met stoffen en stofzuigen; de ramen zemen? Nee, nu maar niet: dat buigen en zwaaien; het is goed zo. Ze gaat voorzichtig op het bed zitten en begint te lezen in wat er maar voor haar hand komt. Ze raakt ontroerd :och jongen toch, wat moet jij het moeilijk gehad hebben en nog steeds. Plotseling gaat de deur open en daar staat de bewoner. Verbaasd, wat betrapt en gegeneerd kijkt hij rond. Hij wist dat mevrouw Beckers zou komen. Dan ziet hij dat het mevrouw Beckers niet is, maar … Minke steekt direct haar hand uit en stelt zich voor, en ratelt meteen door: Jij bent Jacob? Mijn moeder moest noodgedwongen naar de tandarts, hoop dat je het niet al te bezwaarlijk vindt dat ik voor haar inval?’ ‘Nee, nee, maar …’ Hij voelt zich niet happy nu zij zo onbeschaamd in zijn spullen heeft zitten lezen. Zij kijken elkaar aan en voelen zich, ondanks alle chaos waarvan zij nu beiden op de hoogte zijn, rustiger worden. Dan vat Minke de koe bij de horens. ‘Weet je, Jacob: homoseksualiteit is zo oud als de mensheid. Jij hebt je niets te verwijten, ook je ouders niet. Bij de oude Grieken was het al bekend. Jij bent een prachtvent. Jij hebt gezocht en gezocht, je opengesteld voor alles en iedereen. De religies maken het er alleen niet makkelijker op.’ Ze staan nu tegenover elkaar, kijken elkaar diep in de ogen – dan gebeurt er iets met Jacob, hij hoort: You Raise Me Up with Secret Garden. … until you come and sit a while with me ... Hij is dankbaar voor haar woorden, woorden die hem laten begrijpen; hij zou haar wel willen … Minke doet een stapje achteruit en probeert hem een high five te geven. Maar het moment bij Jacob is nog niet voorbij, hij buigt zich naar haar toe, zoekt Minkes mond. Dan legt zij haar wijsvinger tegen zijn lippen, hij ziet dan dat ze zwanger is, en als vanzelf legt hij ook zijn wijsvinger op haar lippen en met een knuffel nemen ze afscheid in de wetenschap dat dit geen verloren middag is.