Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#241 Gerda en de bitterballen

‘Wat ik nou weer meegemaakt heb, Marie.’ ‘Ik mag hopen dat Gerda lekker gewandeld heeft, Jan.’ ‘Nou zeker en ze heeft zich fantastisch vermaakt. Ik loop met haar langs ‘de gele Schuit’ en wat denk je: Gerard en Willem zitten daar aan een tafeltje in het zonnetje, uit die koude oostenwind. Het is meteen: ”Gerda kom effetjes met je baas een drankje doen.” Nou ja, daar kan ik geen nee op verzinnen natuurlijk. Ik zit nog niet of daar komt zo’n hele grote Duitser aan. Hij bestelt: “Sechs bier und eine Portion Bieterballn.” Dat had ie niet moeten doen, Gerard en Willem direct lachen en ja hoor Gerda spurt naar ‘m toe en gaat aandoenlijk zitten opkijken tegen die grote vent en heel hard hijgen. Zegt die vent: “Barmeister, die Hundin had durst, gebe Sie ihr wasser, bitte.” Charles achter de bar grinnikt: “Die Gerda heeft zin in wat anders, kan ik je vertellen.” Gerda ziet drie mooie meissies zitten in van die nauwe spijkerbroekjes met van die heerlijke rode hakken aan en gaat meteen snuffelen bij hen. Het klikt meteen, zegt er eentje: “Ach wat een lieve boxer zeg. Wij hadden vroeger thuis ook altijd zulke honden.” Dat was natuurlijk meer dan genoeg en Gerda schuift aan bij de dames. Ze legt haar kop op een van die spijkerbroekbenen en ja, een hele grote zwarte vlek, want ik was net met Gerda in het parkje geweest. “Geeft niks hoor meisje,” zegt die lieve meid. Dan komt die Duitser voorbij met zijn bitterballen en gaat naast ons zitten met zijn vrienden. Een herrie van jewelste, met die mannen. Dat beest kleeft helemaal aan die vent, springt bij die man op schoot. Roept ie van: “Nein nein nein.” Gerda reageert niet op mijn stem. Kan dat beest ook niets aan doen, met die zware stemmen van de buren.’ ‘Jan, heb je niet meer biertjes dan eentje gedronken. Verdorie nog aan toe.’ ‘Nee Marie, je kent me, dat zou ik nooit doen op een wandeling. Op straat onder invloed,’ grinnikt Jan. Zeggen de jongens: “Jan, dat wordt een portie bitterballen mèt, anders kan je naar je Gerda’tje fluiten.” Dus ja, ik kon er natuurlijk niet onderuit.’ ‘Welja, bitterballen er ook nog bij, toe maar. Nee Jan, je trekt je echt wat aan van de bezuinigingen die we samen besproken hebben.’ ‘Zo duur zijn ze ook weer niet. Charles komt even later met de bitterjongens mèt aan. Gerda spurt naar me toe en gaat lekker zitten kwijlen. Ik zeg: “Hoppa, eentje mèt.” Gerda vangt ‘m meteen. Toen die Duitser, zegt ie: “Geben Sie ihre Hundin ein Bieterbal? Schämen Sie sich nicht, dass darf man allerdings nicht.” Zegt Willem: “Jezus man, maak je niet dik, Gerda kan alles aan hoor. Kijk dan, je ziet dat het beestje lekkere leverworst krijgt.” En wij stikken van de lach. Dat leek die Duitser niet te kunnen waarderen en hij staat op. Gelukkig is Charles zoals altijd de snelste.’

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marie, Je verhaal schetst een zonnige middag in het park die ik zo voor me zie. Erg vlot geschreven en de humor spreekt uit de karakters i.p.v. dat je het probeert te vertellen, mooi! Ik moest hem wel even twee keer lezen. Op de een of andere manier was het richten van de gesprekken en de persoonsnamen de eerste keer wat verwarrend. Dit komt deels omdat je eerst leuk verstopt dat Gerda de hond is. Maar wellicht zou ik de eerste dialoog zinnen voorzien van wat context, wie praat nou met wie over wie? Verder was ik nog op zoek naar de opdracht. Wat strookt er niet tussen wat de verteller zegt en doet? Grtjs supering

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb dezelfde opmerkingen als supering. Ik lees:
‘Nou zeker en ze heeft zich fantastisch vermaakt.’ ‘Ik loop met haar langs ‘de gele Schuit’ en wat denk je: ...'
Doordat de quote gesloten wordt na "vermaakt" en opnieuw geopend met "Ik", had ik eerst niet door dat hier twee keer dezelfde persoon aan het praten was. Doordat wat Jan zegt zo lang is, is het moeilijk de "boekhouding der quotes" bij te houden. Ik zou een nieuwe lijn invoegen voor en na de monoloog van Jan. Het is mij ook niet duidelijk waar Jan een loopje neemt met de werkelijkheid, behalve misschien dat Gerda niet echt "gewandeld" heeft, maar zich samen met Jan op café heeft geamuseerd. Dat doet me denken aan een vriend van vroeger. Zijn vader ging altijd "wandelen" met zijn hond. Toen mijn vriend eens met die hond wou gaan wandelen, hield de hond halt aan het stamcafé van zijn vader. Hij was met ging stokken meer vooruit te krijgen, want hij was gewoon dat hij daar minstens een half uur moest wachten tot de vader van mijn vriend voldoende pintjes had geconsumeerd ;-) O ja, één klein typootje: waar je de vrienden van Jan introduceerde, schreef je "Willen" in plaats van "Willem."

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marie, Je verhaal schetst een zonnige middag in het park die ik zo voor me zie. Erg vlot geschreven en de humor spreekt uit de karakters i.p.v. dat je het probeert te vertellen, mooi! Ik moest hem wel even twee keer lezen. Op de een of andere manier was het richten van de gesprekken en de persoonsnamen de eerste keer wat verwarrend. Dit komt deels omdat je eerst leuk verstopt dat Gerda de hond is. Maar wellicht zou ik de eerste dialoog zinnen voorzien van wat context, wie praat nou met wie over wie? Ik heb bewust Gerda verstopt. In de tweede quote lees je dat er met 'haar' gewandeld is. Dat kan natuurlijk ook met oma :unibrow: Maar hier is het Gerda de boxer. inde eerste twee quotes spreken de echtelieden elkaar aan met Marie en Jan. Bruno maakte mij attent op ' tekens die ik teveel had geplaatst, heb ik nu weggehaald. Ik hoop dat het nu duidelijker is. Verder was ik nog op zoek naar de opdracht. Wat strookt er niet tussen wat de verteller zegt en doet? Het hele verhaal is wel het verhaal van Jan. Gerda kan het niet weerspreken. Maar ik denk als je een kijker vraagt, er wel een heel andere kijk wordt gegeven. Neem de laatste zin bijv. Charles is er weer als eerste bij. Dat zal niet met de bitterbalen zijn, heb ik zo het gevoel. Charles wil liever geen vechtpartijen, maar de twee vrienden en Jan zijn geen lekker stelletje hoor. Grtjs supering
Leuk dat je komt lezen en ik wens je een fijne avond.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb dezelfde opmerkingen als supering. Ik lees:
‘Nou zeker en ze heeft zich fantastisch vermaakt.’ ‘Ik loop met haar langs ‘de gele Schuit’ en wat denk je: ...'
Doordat de quote gesloten wordt na "vermaakt" en opnieuw geopend met "Ik", had ik eerst niet door dat hier twee keer dezelfde persoon aan het praten was. Doordat wat Jan zegt zo lang is, is het moeilijk de "boekhouding der quotes" bij te houden. Ik zou een nieuwe lijn invoegen voor en na de monoloog van Jan. Het is mij ook niet duidelijk waar Jan een loopje neemt met de werkelijkheid, behalve misschien dat Gerda niet echt "gewandeld" heeft, maar zich samen met Jan op café heeft geamuseerd. Dat doet me denken aan een vriend van vroeger. Zijn vader ging altijd "wandelen" met zijn hond. Toen mijn vriend eens met die hond wou gaan wandelen, hield de hond halt aan het stamcafé van zijn vader. Hij was met ging stokken meer vooruit te krijgen, want hij was gewoon dat hij daar minstens een half uur moest wachten tot de vader van mijn vriend voldoende pintjes had geconsumeerd ;-) O ja, één klein typootje: waar je de vrienden van Jan introduceerde, schreef je "Willen" in plaats van "Willem."
Bruno dank je voor je reactie. Leuk dat je de vader van een vriend aanhaalt, die dit echt zo deed. De boekhouding van de quotes heb ik aangepast en ik hoop dat het nu in een keer duidelijk is, wie wanneer en waarover spreekt. Ook de typo aangepast. Dank voor je scherpe blik Zoals ik al aangeef bij de reactie van supering zal een kijker een heel andere visie hebben dan Jan zo vertelt aan zijn vrouw Marie. Fijn dat je langskomt en ik wens je een fijne avond.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi mw Marie, je hebt het jezelf weer lastig gemaakt door een dialoog in een dialoog te doen. Misschien is het in een kort verhaal zoals deze handiger om het om te zetten in een monoloog van Jan tegen Marie. En dan kan hij beginnen met 'natuurlijk Marie heb ik lekker gewandeld met onze Gerda.' En van daaruit verder. Voor de rest vond ik de leugens er subtiel tussendoor komen :). Vooral dat de boxer graag bij de dames aan tafel ging. Succes!

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi mw Marie, je hebt het jezelf weer lastig gemaakt door een dialoog in een dialoog te doen. Misschien is het in een kort verhaal zoals deze handiger om het om te zetten in een monoloog van Jan tegen Marie. En dan kan hij beginnen met 'natuurlijk Marie heb ik lekker gewandeld met onze Gerda.' En van daaruit verder. Voor de rest vond ik de leugens er subtiel tussendoor komen :). Vooral dat de boxer graag bij de dames aan tafel ging. Succes!
Leerzaam Annette, dank je wel. Ik zet de nieuwe versie hieronder, leuke uitdaging geef je mij :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Tweede versie, omzetten in monoloog Omzetten in monoloog: Gerda en de bitterballen ‘Natuurlijk Marie, heb ik lekker met onze Gerda gewandeld,’ Jan knipoogt naar de boxer, die zelfvoldaan met een diepe zucht in haar mandje gaat liggen. ‘Ik loop met haar langs ‘de gele Schuit’ en wat denk je: Gerard en Willem zitten daar aan een tafeltje in het zonnetje, uit die koude oostenwind. Het is meteen of Gerda effetjes met mij een drankje komt doen. Nou ja, daar kan ik geen nee op verzinnen natuurlijk. Ik zit nog niet of daar komt zo’n hele grote Duitser aan. Hij bestelt zes bier en bitterballen. Dat had ie niet moeten doen, Gerard en Willem direct lachen en ja hoor Gerda spurt naar ‘m toe en gaat aandoenlijk zitten opkijken tegen die grote vent en heel hard hijgen. Zegt die vent tegen Charles achter de bar, geef die hond water, ze heeft dorst. Charles grinnikt en weet dat het Gerda daar niet om te doen is Gerda ziet drie mooie meissies zitten in van die nauwe spijkerbroekjes met van die heerlijke rode hakken aan en gaat daar op af. Het klikt meteen, een van de dames heeft vroeger ook een boxer thuis gehad. Dat is natuurlijk meer dan genoeg en Gerda schuift aan bij de dames. Ze legt haar kop op een van die spijkerbroekbenen en ja, een hele grote zwarte vlek, want ik was net met Gerda in het parkje geweest. Vindt dat meisje helemaal niet erg. Dan komt die Duitser voorbij met zijn bitterballen en gaat naast ons zitten met zijn vrienden. Een herrie van jewelste, met die mannen. Dat beest kleeft helemaal aan die vent, springt bij die man op schoot. Roept ie van: “Nein nein nein.” Gerda reageert niet op mijn stem. Kan dat beest ook niets aan doen, met die zware stemmen van de buren.’ ‘Jan, heb je niet meer biertjes dan eentje gedronken. Verdorie nog aan toe.’ ‘Nee Marie, je kent me, dat zou ik nooit doen op een wandeling. Op straat onder invloed,’ lacht Jan. Zeggen de jongens dat ik een portie bitterballen mèt moet bestellen, anders kan ik naar mijn Gerda’tje fluiten. Dus ja, ik kon er natuurlijk niet onderuit.’ ‘Welja, bitterballen er ook nog bij, toe maar. Nee Jan, je trekt je echt wat aan van de bezuinigingen die we samen besproken hebben.’ ‘Zo duur zijn ze ook weer niet. Charles komt even later met de bitterjongens mèt aan. Gerda spurt naar me toe en gaat lekker zitten kwijlen. Zeg ik: hoppa, eentje mèt. Gerda vangt ‘m meteen. Toen die Duitser, zegt ie dat ik geen “bieterbal” mag geven aan onze lieve meid. Zegt Willem tegen hem dat ie zich niet dik moet maken, Gerda kan alles aan. Hij ziet toch dat het beestje lekkere leverworst krijgt. En wij stikken van de lach. Dat leek die Duitser niet te kunnen waarderen en hij staat op. Gelukkig is Charles zoals altijd de snelste.’

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja veel beter! Goed herschreven :)
Leuk dat je nog weer terugkomt lezen Annette. Je aanwijzing was voor mij leerzaam :thumbsup: En dank voor je compliment. Fijne avond.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo mw.Marie, … o jee, als ik bitterballen zie, ruik, of zelf frituur, zal ik zeker aan jou denken. Aanvankelijk werd ik door de naam 'Gerda' in de war gebracht. Nu is het me allemaal duidelijk geworden. Ik kan daar niets meer aan toevoegen; wel wil ik je nog even zeggen dat ik het knap van je vindt om zo met de feedback op deze manier aan de slag te gaan. :nod: :thumbsup: Fijne dag verder.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo mw.Marie, … o jee, als ik bitterballen zie, ruik, of zelf frituur, zal ik zeker aan jou denken. Aanvankelijk werd ik door de naam 'Gerda' in de war gebracht. Nu is het me allemaal duidelijk geworden. Ik kan daar niets meer aan toevoegen; wel wil ik je nog even zeggen dat ik het knap van je vindt om zo met de feedback op deze manier aan de slag te gaan. :nod: :thumbsup: Fijne dag verder.
Dank je Riny. Zo zie je maar die bitterballen weten wat en Gerda erbij. Wat leuk dat je mijn oefenpogingen benoemt, lief dat je het schrijft. Alvast fijne Paasdagen