Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#240 Liftissue

In de lift stond Ron weer naast dat ene meisje. Ze hield haar roze knuffelbeer stijf tegen zich aangeklemd, zoals altijd. Ze leek er nog kleiner door en nog bleker. Hoe lang kwamen ze elkaar nu al bijna wekelijks tegen? Drie maanden, bijna vier? Nog steeds kwam er geen woord over haar lippen, ook niet als hij haar met een vriendelijke knik begroette. Ron wist niet eens hoe haar stem klonk, al had hij er wel een voorstelling bij. Schor en verlegen, maar laagje fluweel erover, precies zoals ze er uit zag. Ze zou haar blik neergeslagen houden, net zoals nu.Voor haar was hij natuurlijk niet meer dan een enge vreemde man. Iets maakte dat hij zich daar steeds meer aan ergerde. Een klein lachje kon er toch wel van af, een klein gebaar om zijn blik te beantwoorden? Ze leek wel zo van een aanplakbiljet over huiselijk geweld te zijn geplukt. Ze moest hier ergens wonen, op de derde, waar ze altijd uit stapte. Ze had vast gescheiden ouders in de flat of familie of een vriendinnetje. Hij speurde het kind af naar tekenen van armoede of verwaarlozing, maar wist niet goed waar hij naar zocht. Haar schouders waren opgetrokken en haar armen trilden een beetje van het klemmen. Het klopte wel en het klopte niet. Ron kreeg een knoop in zijn maag. Zou hij haar een keer achterna lopen? Zou hij haar proberen aan te spreken? Hij rook zijn eigen zweet toen de lift vaart minderde op de derde verdieping. De deuren schoven open. ‘Dag’ zei hij. Het klonk ongewoon hard en rauw, zo had hij het niet gewild. Het meisje sprong naar buiten en keek in de gang een paar tellen om. Voor het eerst zag hij haar ogen. Zijn spijt bevroor hem met het zuchten van de dichtschuivende liftdeuren.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Bianca de Vrind, Keurig verhaal - waarin je indirect laat zien hoe het meisje de man ziet, terwijl het vanuit hem is geschreven. Goed gedaan. opmerking
Ron wist niet eens hoe haar stem klonk, al had hij er wel een voorstelling bij. Schor en verlegen, maar fluweelzacht, precies zoals ze er uit zag.
schor en fluweelzacht - dat bijt elkaar.
Voor haar was hij natuurlijk niet meer dan een enge vreemde man. Iets maakte dat hij zich daar steeds meer aan ergerde. Een klein lachje kon er toch wel van af, om hem gerust te stellen?
- om hem gerust te stellen? dat vind ik merkwaardig, immers Ron weet hoe hij op het meisje overkomt, zij kan hem dus niet gerust stellen.

Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hmmm.... ik ga hier eens mee puzzelen. Schor met een fluwelen laagje zodat het toch iets liefs heeft bedoelde ik. En met geruststellen bedoel ik het sussen van de tweestrijd in Ron. Daar ga ik ook aan sleutelen. Bedankt! Trouwens. . . 'Keurig'; is dat bedoeld als compliment of vind het te braaf, een beetje saai dus? Bedankt voor de feedback.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Bianca de Vrind 'Schor met een fluwelen laagje zodat het toch iets liefs heeft bedoelde ik.' het gaat erom dat er ook staat wat je bedoelt ;) 'keurig' is een compliment. Keurig betekent: uitgelezen, correct, fijn, schoon, verzorgd, enz. De betekenis saai en of braaf ken ik niet.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Bianca, heerlijk verhaal over ontluikende liefde. Ik zie het stelletje zo staan in de lift. Deze zin: Ze bevroren hem met het zuchten van de dichtschuivende liftdeuren. Zou het niet verwarmen moeten zijn, verliefde mensen zien de wereld door een roze bril en hebben last van positieve connotatie. Persoonlijk vind ik dat het zuchten van de deuren daar beter bij passen. Ik vind het een hele bijzondere zin en ik krijg er een mooi beeld bij. Graag gelezen en ik wens je een fijn weekend.

Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Juist ja. . .het gaat erom dat er ook staat wat je bedoelt. Meer dan dat gaat het erom dat het zo over komt bij de lezer, zonder dat ik daar als schrijver bij in de weg loop. Op dit forum kan ik daar heerlijk mee experimenteren en daarom ben ik ook zo blij met jullie goede kritische blik. Ik heb inmiddels het een en ander aangepast. Fijne avond!

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Juist ja. . .het gaat erom dat er ook staat wat je bedoelt. Meer dan dat gaat het erom dat het zo over komt bij de lezer, zonder dat ik daar als schrijver bij in de weg loop. Op dit forum kan ik daar heerlijk mee experimenteren en daarom ben ik ook zo blij met jullie goede kritische blik. Ik heb inmiddels het een en ander aangepast. Fijne avond!
Bijna goed: Zijn spijt bevroor hem met het zuchten van de dichtschuivende liftdeuren. 'hem' kan weg en nu vind ik het een prachtige zin. :thumbsup: Fijn weekend.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bianca ik vind het een mooi verhaal. Heel beeldend geschreven. :thumbsup: : Marie heeft gelijk de laatste zin is prachtig zonder hem. Ik heb je verhaal graag gelezen. Fijn weekend

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Bianca, Je hebt een mooi en beeldend verhaal geschreven. Het leek of ik er zelf bijstond. Ik ben het met de rest eens, de slotzin is prachtig. Ik heb je verhaal graag gelezen!

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Bianca, … een onbestemd gevoel bekruipt mij. Is Ron een pedofiel? Of een verliefde vaderlijke jongeling; of is er iets gebeurd met dat meisje? Je hebt me in een raadsel gebracht. Juist daardoor vind ik je zin: haar stem schor en verlegen met een fluweel laagje, zo passend. Het kan ook zijn dat het een misbruikt meisje is. Tja, en dan het nog zijn dat ik er helemaal naast zit.

Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny, Zo is het verhaaltje precies bedoeld...liftissue, onbestemde en dubbele gevoelens en te weinig tijd om te kiezen en tot actie over te gaan. Dank voor het mooie compliment!

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Originele invulling van de opdracht. Ik kreeg ook een beetje de bibbers van de personages. Eigenlijk dus zowel van de man als het meisje. Bij het meisje kreeg ik visioenen van die enge meisjes bij de lift in The Shining (vast ook omdat ik in mijn reactie op de bijdrage van iemand anders hier een plaatje uit The Shining heb gepost). Er gebeurt niet heel veel in je tekst, maar dat is hier helemaal geen probleem. Je wordt als lezer de gedachtegang van de hoofdpersoon in gezogen. Dat doe je prima. Deelnemers aan dit forum klagen regelmatig dat teksten te zeer een ‘massief blok’ vormen en vaak ervaar ik dat probleem dan niet zo. Bij jouw tekst heb ik dat gevoel wel een beetje: er mag wel wat ’lucht' in, af en toe een nieuwe alinea beginnen zou geen kwaad kunnen. De titel vind ik niet optimaal gekozen, zeker nu ik ook je nadere toelichtingen op je tekst heb gelezen. ‘issue’ is een synoniem van 'probleem’ en als ik je nu goed begrijp, bedoel je het meer in de richting van bijvoorbeeld ‘dilemma’. Dus ‘Liftdilemma' zou ik al mooier vinden. En de ‘slordige’ lezer zal dan bovendien niet aan Kleenex gaan denken :) Qua interpretatie ben ik ook wel team-Riny&Anke. Je beginzin vind ik wel heel sterk. Met ‘weer' en ‘dat ene’ maak je de lezer meteen duidelijk dat er een hele historie aan het 'nu' gekoppeld is. Zo wek je in één klap interesse op: weer? hoezo weer? 'dat ene? wat voor meisje dan? Dat zijn elementen waarmee veel lezers zich graag in een tekst laten zuigen. Dan wat taaldingetjes: ‘Hoe lang kwamen ze elkaar nu al bijna wekelijks tegen? ‘ -> Ik heb het niet verzonnen, en ik vind het zelfs erg lelijk, maar ‘hoelang’ moet hier aan elkaar. Zie https://onzetaal.nl/taaladvies/hoelang-hoe-lang/ ‘Schor en verlegen, maar laagje fluweel erover, precies zoals ze er uit zag.’ -> deze zin is ook al door anderen besproken en je hebt er duidelijk al aan geknutseld, maar daarbij is denk ik wat misgegaan. ‘maar’ moet denk ik ‘met een’ zijn? Als het precies is zoals ze eruitzag*, moet ze overigens wel een fluwelen jurkje of zo aan hebben. * ‘eruitzag’ moet aan elkaar, aangezien het werkwoord als 'eruitzien' in het woordenboek staat. ‘Ze had vast gescheiden ouders in de flat of familie of een vriendinnetje.’ -> Dit is een beetje een vreemd zinnetje. Bedoel je iets als: 'Ze had vast gescheiden ouders en woonde wellicht met een van beiden hier in de flat, of misschien woonde er andere familie, of een vriendinnetje'? (Als hij haar bijna wekelijks tegenkwam lijkt me de kans het grootst dat ze er zelf woont, tenzij die ontmoeting altijd op dezelfde dag/tijd plaatsvindt.) ‘Het meisje sprong naar buiten en keek in de gang een paar tellen om.’ -> Hoe moet ik me dat precies voorstellen? Ze loopt weg met haar hoofd omgedraaid? Of ze blijft stilstaan met haar hoofd omgedraaid? Hoe dan ook is ‘een paar tellen’ erg lang dan. Ook ik vind de laatste zin heel mooi, maar dan zonder ‘hem’.