Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 239 - Van Martje tot Marthe

 30 maart 2019 - 9:29
Schrijfopdracht # 239 - Identiteitsprobleem Van Martje tot Marthe Mama gaat naar de stad om een lappenpop te kopen opgewonden wacht Martje bij haar rieten wagentje het bedje is opgemaakt, nu pop er nog in Haar moeder komt thuis met een grote gevulde tas ‘Mammie heb je popje?’ Zij kijkt naar haar dochter en zegt: 'Nee kind, ze hadden zulke lelijke gezichtjes.’ Dan gebeurt er iets in Martje: een griezelig overheersend angstig gevoel van verlatenheid overspoelt haar, nestelt zich in haar - zij valt stil van dit alles heeft zij nog geen benul In haar voortgaande leven komt dit gevoel vaker terug ze probeert er langs heen te leven begrijpt het niet - weet het niet te benoemen tót die keer in het museum van Jopie Huisman Marthe ziet nu het lappenpopje van haar dromen als schilderij aan de wand op een hoopje vodden Een traan rolt over haar wang jaren vallen weg zij begrijpt het gevoel van lang geleden -.-.-.-.-. Na een aantal vragen volgt nu een verduidelijking: Samen hadden zij het bedje opgemaakt. Martje was er daardoor heilig van overtuigd dat zij het popje zou krijgen. Nu kreeg ze het niet omdat moeder vond dat het een lelijk gezichtje had. Leg dat een kind, in deze situatie, maar eens uit. Toen mama haar later - zo af en toe - wat over haar leven vertelde, begreep Marthe in het Museum van Jopie Huisman opeens: het waarom! Mam, jij vroeg eens om een gebaksstel met zilveren randje, toen kreeg jij er een met een lelijk bloemenrandje; je schoonzussen konden je niet uitstaan. Jij wilde mij alleen maar mooie dingen geven. Van coach Mike, mocht ik mijn creativiteit laten vloeien, toen verscheen de opdracht in deze vorm.

Geen afbeelding
edwinchantalenquinten

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 maart 2019 - 17:50
Hoi Riny, ik heb je tekst een paar keer gelezen, maar ik haal de kern er nog niet uit. Voldeed Martje niet aan moeders eisen? Wordt ze verwaarloosd? Je tekst voelt als een mengeling van een gedicht en een verhaal. Ookal snap ik het niet helemaal, het verdriet komt goed over.

Profile picture for user nyceway
nyceway

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 maart 2019 - 11:23
Mooi hoe je beschrijft dat je een groot deel van je volwassen leven last kan blijven houden van oude 'kindpijn'. Je zou het nog iets kunnen verduidelijken zoals Chantal hierboven benoemt. gr. Nynke

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 maart 2019 - 16:24
Riny, wat een bijzondere tekst heb je. Het voelt voor mij als een levensgedicht. De moeder vervult de wens niet van dochter Martje, dat geeft onzekerheid en angstgevoelens voor Martje. Ze tracht ermee te leven en dan in het Jopie Huisman museum valt alles plots inelkaar bij het zien van het schilderij met de lappenpop op de voddenhoop. Een traan die over de wang rolt staat symbool voor de pijn, waar Marthe nu van verlost is, nu ze haar moeder begrijpt, met welke reden de moeder haar wens niet vervuld heeft destijds? Ik ben benieuwd naar je antwoord. Graag gelezen en een mooie zondag nog.

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 april 2019 - 11:18
Aan Chhantal, nynke en mwMarie, #1 - #2 en #3 Dank voor jullie reacties; ik vind ze heel begrijpelijk. Volgt nu een kleine uitleg: Samen hadden zij het bedje opgemaakt. Martje was er daardoor heilig van overtuigd dat zij het popje zou krijgen. Nu kreeg ze het niet omdat moeder vond dat het een lelijk gezichtje had. Leg dat een kind, in deze situatie, maar eens uit. Toen mama haar later - zo af en toe - wat over haar leven vertelde, begreep Marthe in het Museum van Jopie Huisman opeens: het waarom! Mam, jij vroeg eens om een gebaksstel met zilveren randje, toen kreeg jij er een met een lelijk bloemenrandje; je schoonzussen konden je niet uitstaan. Jij wilde mij alleen maar mooie dingen geven. Van coach Mike, mocht ik mijn creativiteit laten vloeien, toen verscheen de opdracht in deze vorm.

Profile picture for user Tilma
Tilma

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 april 2019 - 12:57
Ik vind de vorm en de inhoud supermooi. Rauw en compleet duidelijk, geen verklaring nodig. Maar, en het is een grote maar, alles vanaf het Jopie Huisman mag er af. Dat vind ik.

Geen afbeelding
Bianca de Vrind-Zegers

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 april 2019 - 13:28
Oei Riny, Moet je niet doen hoor, uitleggen. Dat moet een verhaal niet nodig hebben! Ikzelf vind een beetje onduidelijkheid in de zin van meerdere mogelijkheden juist mooi. Dan heb je als lezer nog iets in te vullen. Heel eerlijk gezegd snapte ik het ook niet helemaal en had ik er uiteindelijk weer een andere verklaring voor dan die jij nu hebt gegeven, maar het belangrijkste, namelijk het gevoel komt wel keihard binnen. Ik snap niet wat voor gevoel dan, maar ik voel het. Aan de optie die Tilma noemt had ik nog niet eens gedacht, maar er zit wel iets in. Juist die laatste alinea belooft een soort duidelijkheid die er niet is. Omdat de hoofdpersoon het wel snapt en ik niet raak ik er daar uit. Verder echt supermooi en puur. Ik hou van je stijl!

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 april 2019 - 18:08
Aan Chhantal, nynke en mwMarie, #1 - #2 en #3 Dank voor jullie reacties; ik vind ze heel begrijpelijk. Volgt nu een kleine uitleg: Samen hadden zij het bedje opgemaakt. Martje was er daardoor heilig van overtuigd dat zij het popje zou krijgen. Nu kreeg ze het niet omdat moeder vond dat het een lelijk gezichtje had. Leg dat een kind, in deze situatie, maar eens uit. Toen mama haar later - zo af en toe - wat over haar leven vertelde, begreep Marthe in het Museum van Jopie Huisman opeens: het waarom! Mam, jij vroeg eens om een gebaksstel met zilveren randje, toen kreeg jij er een met een lelijk bloemenrandje; je schoonzussen konden je niet uitstaan. Jij wilde mij alleen maar mooie dingen geven. Van coach Mike, mocht ik mijn creativiteit laten vloeien, toen verscheen de opdracht in deze vorm.
Dank voor de uitleg. Ben het eens met Bianca, als lezer zelf filosoferen, heerlijk vind ik dat. De naam ook mooi gekozen: Martha is lijden. De pijn is voelbaar, hoe je dat doet is knap. :thumbsup: Fijne avond.

Profile picture for user Schrijfcoach Mike van Holsteijn
Schrijfcoach Mike van Holsteijn

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 april 2019 - 18:03
[quote: Riny]Van coach Mike, mocht ik mijn creativiteit laten vloeien, toen verscheen de opdracht in deze vorm.[/quote] Kijk, de creativiteit is in ieder geval gelukt! Het voelt aan als een interessante mix tussen een verhaal en een gedicht. Een verhaal, aangezien er dialoog in zit, beweging en gebeurtenissen. Een gedicht, door de vorm en de enjambementen. Het geheel is mooi mysterieus, de lezer kan er veel uit halen. Graag gelezen!

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 april 2019 - 21:53
Ik vind de vorm en de inhoud supermooi. Rauw en compleet duidelijk, geen verklaring nodig. Maar, en het is een grote maar, alles vanaf het Jopie Huisman mag er af. Dat vind ik.
Tilma, … dank voor je bijzondere reactie; die waardeer ik. Alleen begrijp ik niet waarom ik zou moeten stoppen na Jopie Huisman. Dan wordt het toch niet duidelijk? Juist door het zien van het popje … Het is leuk om daar over na te denken.

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 april 2019 - 23:17
Oei Riny, Moet je niet doen hoor, uitleggen. Dat moet een verhaal niet nodig hebben! Ikzelf vind een beetje onduidelijkheid in de zin van meerdere mogelijkheden juist mooi. Dan heb je als lezer nog iets in te vullen. Heel eerlijk gezegd snapte ik het ook niet helemaal en had ik er uiteindelijk weer een andere verklaring voor dan die jij nu hebt gegeven, maar het belangrijkste, namelijk het gevoel komt wel keihard binnen. Ik snap niet wat voor gevoel dan, maar ik voel het. Aan de optie die Tilma noemt had ik nog niet eens gedacht, maar er zit wel iets in. Juist die laatste alinea belooft een soort duidelijkheid die er niet is. Omdat de hoofdpersoon het wel snapt en ik niet raak ik er daar uit. Verder echt supermooi en puur. Ik hou van je stijl!
Hallo Bianca, … wat een fijne reactie van je. Ik zat wel met de vraag: zal Martje begrepen worden. Het is voor haar een teleurstelling van-heb- ik- jou- daar. Misschien had ik die laatste twee zinnen weg kunnen laten. Enfin, het was leuk om te schrijven en over na te denken. :nod: :thumbsup: . Weer bijgeleerd voor een volgende keer.

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 april 2019 - 23:26
[quote: Riny]Van coach Mike, mocht ik mijn creativiteit laten vloeien, toen verscheen de opdracht in deze vorm.
Kijk, de creativiteit is in ieder geval gelukt! Het voelt aan als een interessante mix tussen een verhaal en een gedicht. Een verhaal, aangezien er dialoog in zit, beweging en gebeurtenissen. Een gedicht, door de vorm en de enjambementen. Het geheel is mooi mysterieus, de lezer kan er veel uit halen. Graag gelezen![/quote] Schrijfcoach Mike, … dank voor je reactie. Ja, het verhaal kwam als vanzelf op deze manier 'op papier' . Fijn dat je ermee akkoord ging en het geheel mysterieus vond.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 3 april 2019 - 18:09
Duidelijk weergegeven dat wat een kind als een enorme teleurstelling heeft ervaren, je lang - vaak te lang- pijn kan doen. Ik vind dat je het in een mooie vorm hebt gegoten.