Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 236 - Walk & Talk

Wekelijkse schrijfopdracht #236 – Walk & Talk Tuinieren en rapportcijfers Ziezo, dat ziet er alweer wat beter uit. Hanneke kijkt goedkeurend naar de zwarte ondergrond; geen onkruidje meer te vinden in dit stukje van de tuin. Het restant herfstbladeren dat nog tussen de bodem bedekkende begonia’s is blijven steken, heeft ze ook kunnen verwijderen. Die arme Kwan Yin - Chinees Boeddhistische Godin van de Genade - is nu helemaal groen geworden met witte spikkels op haar hoofd, die de koolmeesjes hebben laten vallen. Zij maken gebruik van de krentenboom, met de al dikker wordende bladknoppen, om naar de pindakaaspot te zwieren die tegen de terrasmuur te vinden is. De krokussen en de narcissen bloeien al volop. Hier en daar staat een verloren hyacint. Tja, een modeltuin is het niet, maar wel een leuke. Met gefronste wenkbrauwen kijkt ze naar de praktisch dode klimoptakken die over en door de schutting van haar en haar buurman piepen. Ze zucht; wel een beetje te hoog voor haar om die weg te halen. Staan op een krukje is met haar ouder wordende botjes te risicovol. Het tuinhekje kleppert en daar komt Marijke – haar buurvriendin – op haar toelopen: ‘Lekker weertje, hè Hanneke om zo nog even bezig te zijn’. ‘Zeg dat wel, het onkruid doet alweer zijn best, dat gaat wel door.’ ‘Dat kun je wel zeggen, evenals – ‘ en dan stokt haar stem. ‘Is er iets, Marijke?’ ‘Ach, ik maak me zorgen om niks.’ ‘Goed dat je dat al weet’ grapt Hanneke. Meteen krijgt zij spijt van haar opmerking. ‘Voor de draad ermee, of nee: haal maar een tang uit de schuur dan kun jij die overhangende klimop wel aanpakken. Goed voor een piekerende geest, kun je lekker trekken en zo. Ik kan er niet meer zo makkelijk bij; zou je dat voor mij willen doen? Mijn kleinzoon komt voorlopig niet, hij is te druk met school. Laatst zei hij nog: oma groeit naar beneden.’ ‘Hij staat anders ook niet stil, wat een knul is dat geworden.’ Marijke zwaait met de tang en begint verwoed met een ernstig gezicht te knippen. ‘Zeg me nou eens, wat haalt je zo uit je evenwicht?’ ‘Ach, het gaat niet zo goed met Erik: onvoldoende na onvoldoende. Dat valt niet mee omdat in korte tijd weer op te halen.’ Knip knip – ‘kijk er is al wat af’ – knip knip! ‘Zit hij niet in HAVO 4?’ ‘Ja, dat is nou net de moeilijkste klas, ik weet het. Ze zitten zo volop in de pubertijd, dan gaat er wel eens wat mis.’ ‘Wat is de bottle-neck?’ Marijke zucht: ‘Frans en Wiskunde en ik kan hem er niet mee helpen.Toch kan hij goed leren, hij heeft wel eens meer zo’n periode gehad. Hoe vind je het zo? Aardig bijgetrokken, niet?’ Met kracht trekt ze aan een laatste tak. ‘Auw verdikke … ‘ Hanneke kijkt haar aandachtig aan: ‘Kom, stop er maar mee, we gaan binnen wat drinken, het zonnetje schijnt afscheid te willen nemen.’ Even later zitten ze aan de koffie met een beetje cognac; dan gaat het praten wat makkelijker en krijgt Hanneke, Marijke wel uit de put.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny, ik zie deze scène zo gebeuren. Heerlijk die beide buurvrouwen, leuk weer gegeven. In je laatste alinea: dan gaat het praten wat makkelijker en krijgt Hanneke, Marijke wel uit de put. Staat wat raar op twee regels, soms kan je er niets aan doen hoor. Maar ik weet niet of je het kan bewerken. Ik zou het fijner vinden als je nog iets van een opluchting bij Marijke kan laten lezen in een dialoog, door het contact met Hanneke. Mss dat Hanneke nog weet van haar kind uit de pubertijd en Marijke daar herkenning in ziet? Graag gelezen en fijne dag.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gelukkig dat ze pas na het tuinieren naar de cognac grepen ;). Het is mooi hoe je een dubbele laag in het gesprek hebt gedaan. Het onkruid wieden staat in zekere zin ook voor het proberen oplossen van het probleem. Ook jij hebt ervoor gekozen om eerst de setting te introduceren en dan de dialoog op te voeren, misschien is het ook leuk om het met elkaar te verweven. 'Even later zitten ze aan de koffie met een beetje cognac; dan gaat het praten wat makkelijker en krijgt Hanneke, Marijke wel uit de put.' Bij deze zin zou je ook Hanneke kunnen vervangen door 'ze'. Dat leest dan wat makkelijker omdat die twee namen achter elkaar teveel aandacht vragen. Mooi invulling van de opdracht.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een leuke zin: het zonnetje schijnt afscheid te willen nemen. :thumbsup: Ik moest er wel over nadenken want ik zie de zon iedere dag gewillig zijn noodlot ondergaan. Jij beschrijft het alsof de zon een wil/ keuze heeft. Ik vind het wel heel grappig gevonden. :nod: Je laatste zin vind ik wat afbreuk aan de hele opbouw van het verhaal doen: het is zo concluderend en de lezer weet nu nog niets. :(

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny, ik zie deze scène zo gebeuren. Heerlijk die beide buurvrouwen, leuk weer gegeven. In je laatste alinea: dan gaat het praten wat makkelijker en krijgt Hanneke, Marijke wel uit de put. Staat wat raar op twee regels, soms kan je er niets aan doen hoor. Maar ik weet niet of je het kan bewerken. Ik zou het fijner vinden als je nog iets van een opluchting bij Marijke kan laten lezen in een dialoog, door het contact met Hanneke. Mss dat Hanneke nog weet van haar kind uit de pubertijd en Marijke daar herkenning in ziet? Graag gelezen en fijne dag.
MwMarie, … je hebt me aan het denken gezet en mede naar aanleiding van de volgende reacties heb ik het laatste deel herschreven. Ik post het straks hieronder. Dank voor je reactie.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gelukkig dat ze pas na het tuinieren naar de cognac grepen ;). Het is mooi hoe je een dubbele laag in het gesprek hebt gedaan. Het onkruid wieden staat in zekere zin ook voor het proberen oplossen van het probleem. Ook jij hebt ervoor gekozen om eerst de setting te introduceren en dan de dialoog op te voeren, misschien is het ook leuk om het met elkaar te verweven. 'Even later zitten ze aan de koffie met een beetje cognac; dan gaat het praten wat makkelijker en krijgt Hanneke, Marijke wel uit de put.' Bij deze zin zou je ook Hanneke kunnen vervangen door 'ze'. Dat leest dan wat makkelijker omdat die twee namen achter elkaar teveel aandacht vragen. Mooi invulling van de opdracht.
Hallo Annette, … ik ben gaan nadenken zonder alcohol. ;) Ik vond dat ik me er als een Jantje van Leiden vanaf had gemaakt door ze te laten praten met koffie en cognac . Ik keek naar het aantal letters en dacht: klaar. Het einde heb ik duidelijk veranderd. Je vindt het hieronder. Dank voor je reactie. Dank voor je reactie

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een leuke zin: het zonnetje schijnt afscheid te willen nemen. :thumbsup: Ik moest er wel over nadenken want ik zie de zon iedere dag gewillig zijn noodlot ondergaan. Jij beschrijft het alsof de zon een wil/ keuze heeft. Ik vind het wel heel grappig gevonden. :nod: Je laatste zin vind ik wat afbreuk aan de hele opbouw van het verhaal doen: het is zo concluderend en de lezer weet nu nog niets. :(
Hi May, … ik moest lachen toen ik mijn door jou aangehaalde zin las. Ik dacht bij het schrijven eerst aan donkere wolken die zich samenpakten, maar dat is veel te zwaar voor dit stukje. We hebben ook een paar fijne vroege zonnig voorjaarsdagen gehad. Wat betreft die laatste zin: ik heb het laatste stukje herschreven. :nod: De verbeterde opdracht zet ik hieronder in zijn geheel. Ik hoop dat je het zo beter vindt. Dank voor je reactie.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wekelijkse schrijfopdracht #236 – Walk & Talk (Herschrijf) Tuinieren en rapportcijfers Ziezo, dat ziet er alweer wat beter uit. Hanneke kijkt goedkeurend naar de zwarte ondergrond; geen onkruidje meer te vinden in dit stukje van de tuin. Het restant herfstbladeren dat nog tussen de bodem bedekkende begonia’s is blijven steken, heeft ze ook kunnen verwijderen. Die arme Kwan Yin - Chinees Boeddhistische Godin van de Genade - is nu helemaal groen geworden met witte spikkels op haar hoofd, die de koolmeesjes hebben laten vallen. Zij maken gebruik van de krentenboom, met de al dikker wordende bladknoppen, om naar de pindakaaspot te zwieren die tegen de terrasmuur te vinden is. De krokussen en de narcissen bloeien al volop. Hier en daar staat een verloren hyacint. Tja, een modeltuin is het niet, maar wel een leuke. Met gefronste wenkbrauwen kijkt ze naar de praktisch dode klimoptakken die over en door de schutting van haar en haar buurman piepen. - Wel een beetje te hoog voor haar om die weg te halen. Het tuinhekje kleppert en daar komt Marijke – haar buurvriendin – op haar toelopen: ‘Lekker weertje, hè Hanneke om zo nog even bezig te zijn’. ‘Zeg dat wel, het onkruid doet alweer zijn best, dat gaat wel door.’ ‘Dat kun je wel zeggen, evenals – ‘ en dan stokt haar stem. ‘Is er iets, Marijke?’ ‘Ach, ik maak me zorgen om niks.’ ‘Goed dat je dat al weet,’ grapt Hanneke. Meteen krijgt zij spijt van haar opmerking. ‘Voor de draad ermee, of nee: haal maar een tang uit de schuur dan kun jij die overhangende klimop wel aanpakken. Goed voor een piekerende geest, kun je lekker trekken en zo. Ik kan er niet meer zo makkelijk bij; zou je dat voor mij willen doen? Mijn kleinzoon komt voorlopig niet, hij is te druk met school. Laatst zei hij nog: oma groeit naar beneden.’ ‘Hij staat anders ook niet stil, wat een knul is dat geworden.’ Marijke zwaait met de tang en begint verwoed met een ernstig gezicht te knippen. ‘Zeg nou eens, wat haalt je zo uit je evenwicht?’ ‘Ach, het gaat niet zo goed met Erik: onvoldoende na onvoldoende. Dat valt niet mee omdat in korte tijd weer op te halen.’ Knip knip – ‘kijk er is al wat af’ – knip knip! ‘Zit hij niet in HAVO 4?’ ‘Ja, dat is nou net de moeilijkste klas, ik weet het. Ze zitten zo volop in de pubertijd, dan gaat er wel eens wat mis.’ ‘Wat is de bottle-neck?’ Marijke zucht: ‘Frans en Wiskunde. Toch kan hij wel goed leren, hij heeft wel eens meer zo’n periode gehad. Hoe vind je het zo? Aardig bijgetrokken, niet?’ Met kracht trekt ze nog aan een laatste tak. ‘Auw verdikke … ‘ ‘Hmm – jullie hebben toch geen slaande ruzie gehad?’ ‘Welnee, dat niet, maar ik verloor wel even mijn geduld en dat heeft-ie wel gemerkt.’ Hanneke kijkt haar aandachtig aan: ‘Vertrouwen Marijk, daar komt het op aan. Laat hem merken dat jij vertrouwt dat hij die lastige periode te boven komt. Geef hem een K op zijn K’tje.’ ‘Marijke giechelt, wat bedoel je dáár nou mee?’ “Gewoon een knuffel op zijn kruintje, maar dan wel als-ie zit; anders kun je er niet bij; die lantaarnpalen van tegenwoordig. Kom, stop er maar mee, we gaan binnen wat drinken, het zonnetje schijnt afscheid te willen nemen en ik ben wel aan een makkelijk stoeltje toe.’

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny, wat een goede herschrijf :thumbsup: Die dialogen doen het altijd goed! Fijne dag en tot de volgende weekopdracht.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi mw.Marie, … fijn dat je hem gelezen hebt. :nod: :thumbsup: Zelf vind ik het einde nu ook beter. Jij ook een fijne dag en inderdaad tot de volgende opdracht.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny je herschrijf is top. ik sta, denk ik, achter de heg van je leuke tuin, gewoon naar het gesprek tussen de vriendinnen te luisteren. Het zonnetje schijnt afscheid te willen nemen, prachtige zin :thumbsup: fijne avond

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Riny, ik heb beide versies gelezen en ben het helemaal met de anderen eens. De tweede is een heel goede herschrijf. Mooi.