Mijn herschreven verhaaltje: Enkel het boeket op het bankje lijkt te stralen. Mensen met enorme koffers lopen gehaast voorbij. Tijdens de wandeling staren sommigen naar hun mobiel, anderen kijken star voor zich uit. Een oudere dame met een rieten hoed en een bontgekleurde blouse stapt uit de bus. Ze blijft een poosje staan. Ze staart verbaasd naar het boeket. Ze vraagt zich af waarom de bloemen onbewaakt op het bankje liggen. Haar gedachten nemen haar mee naar een bijzondere herinnering. Ze begint er zelfs een beetje van te blozen. Lang geleden had ze een Italiaanse man in Amsterdam leren kennen. Hij stond opeens naast haar aan de bar. Ze was opslag verliefd op zijn heldere ogen en gebruinde huid. Beleefd vroeg hij haar ten dans. Vlak voordat ze naar huis ging, gaf hij haar een rode roos. 'Wat zonde, het boeket past niet in mijn koffer,' mijmert ze. De oudere dame grijpt het handvat van haar koffer beet. Over twee uur vertrekt haar vliegtuig naar Rome. Vanavond zou ze haar jeugdliefde weer ontmoeten. Ze loopt weer verder, op weg naar een ver verleden. En misschien, nog een vleugje romantiek. Een grote menigte stapt uit de vele bussen die netjes op een rij staan. Allen met een bijzondere bestemming in het verschiet. De bloemen blijven onaangeroerd. Het begint te schemeren. Een paar meiden en een jongeman blijven voor het bushokje staan. De meiden giechelen wat en nemen de jongeman in de maling. Een tenger meisje met een blauw geverfd kapsel, neemt afscheid van het groepje. De rest van het gezelschap gaat al giechelend verder. Het meisje steekt een sigaret op. Ze neemt een trekje. Ze kijkt een poosje naar het boeket. Piepend en krakend komt er een bus tot stilstand. Het meisje inhaleert de rook van haar sigaret met een diepe ademhaling. Een grote rookpluim blaast ze weer uit. De buschauffeur opent de deur. De sigaret gooit ze op de grond. Ze grist het boeket van het bankje, en stapt in de bus. Ze neemt de eerste zitplek aan de rechterkant. Het boeket ligt veilig aan haar zijde. De chauffeur lijkt haast te hebben, hij rijdt stevig door. De drie opeenvolgende verkeerslichten helpen hem een handje mee. Het meisje pakt haar telefoon uit haar tas. Ze leest alle Facebook berichten en appjes van de dag. Met een dromerige blik staart ze naar het appartementencomplex. Verschrikt komt ze vlug overeind en drukt ze op de knop. Hopelijk ben ik nog op tijd... Denkt ze. De halte komt in zicht, de bus zou vaart moeten minderen, maar de chauffeur rijdt de halte voorbij. 'Verdorie,' vloekt ze zacht. Snel drukt ze weer op de knop. Enkele momenten later stopt de bus. Haar hart bonkt in haar keel, hier wil ze helemaal niet zijn. Waarom had ze niet opgelet? Haar ouders zijn ook nog eens op vakantie in Griekenland. Het meisje belt meteen haar vriend. 'Ik ben er even niet...', hoort ze telkens weer. 'Waarom neem je nou niet op?' Boos smijt ze haar telefoon in haar tas. Ze voelt zich ongemakkelijk bij het naderen van een donker steegje. De deur van een kroeg wordt met een zwiep geopend. Harde muziek weerklinkt door de straat. Een dronkaard wordt bruut buiten gezet. Hij valt met een smak op de grond. Iets onverstaanbaars komt er uit zijn mond. Het meisje schrikt ervan, ze loopt er met een boog omheen. Op de hoek van de straat ziet ze een groepje jongens staan. Een fors gebouwde jongen roept naar haar: 'Hey schatje, waar ga je met die bloemen naartoe?' Ze loopt stug door en negeert hun priemende blikken. Al zuchtend grabbelt ze in haar tas. De sleutelbos ligt helemaal onderin. Alvorens ze de sleutel in het slot wil steken, twijfelt ze. Ineens draait ze zich om en belt aan bij haar buurvrouw. Na een poosje gebeurd er niets, de voordeur wordt niet open gedaan. Ze klopt op de oude, vervallen deur. Het blijft stil. Maar voordat ze weg wil gaan ziet ze in haar ooghoek het gordijn bewegen. Voorzichtig wordt de deur geopend. 'Hallo, mevrouw van Dissel.' 'Meiske, wat doe jij zo laat nog aan de deur?' vraagt ze met een schorre stem. 'Ik heb een bosje bloemen voor u.' Een brede glimlach verschijnt op haar gezicht.

Hoi, spannend verhaal. Graag gelezen. Met deze tekst bewijs je dat het niet altijd over moordzaken hoeft te gaan om spanning te brengen. Ik was echt benieuwd wat er met die bloemen ging gebeuren. En lief dat de HP aan haar buurvrouw denkt... Een dingetje. In de eerste alinea... Eerst lijkt het boeket te stralen, en drie zinnen later schijnen ze te verwelken... Dat vond ik een beetje raar. Ik heb zeer genoten van de beelden die je hebt geschetst. :thumbsup:

Hoi N.N.D, Mijn intentie was om allerlei (spannende) dingen te laten gebeuren in de buurt van het boeket. Ik wilde het boeket centraal stellen, wat de schrijfcoach ook aangeeft. Ik heb de zin, 'de rozen schijnen te verwelken tussen de mensenmassa', verwijdert. Die zin kwam inderdaad een beetje raar over. Mijn verhaal heb ik herschreven, ik denk dat het een verbetering is. Bedankt voor je fijne reactie.

Hoi, spannend verhaal. Graag gelezen. Met deze tekst bewijs je dat het niet altijd over moordzaken hoeft te gaan om spanning te brengen. Ik was echt benieuwd wat er met die bloemen ging gebeuren. En lief dat de HP aan haar buurvrouw denkt... Een dingetje. In de eerste alinea... Eerst lijkt het boeket te stralen, en drie zinnen later schijnen ze te verwelken... Dat vond ik een beetje raar. Ik heb zeer genoten van de beelden die je hebt geschetst. :thumbsup:

Hoi N.N.D, Mijn intentie was om allerlei (spannende) dingen te laten gebeuren in de buurt van het boeket. Ik wilde het boeket centraal stellen, wat de schrijfcoach ook aangeeft. Ik heb de zin, 'de rozen schijnen te verwelken tussen de mensenmassa', verwijdert. Die zin kwam inderdaad een beetje raar over. Mijn verhaal heb ik herschreven, ik denk dat het een verbetering is. Bedankt voor je fijne reactie.

Hoi Anke Kessels Wat een leuke tekst, waarin er allerlei zaken gebeuren. Ik vind dat je er erg mooi in slaagt om het boeket een centrale rol te geven in je tekst. Ik las je tekst o te zien wat er zou gebeuren, dus inderdaad, er zitten spanningsbogen in je verhaal die de lezer meetrekken verder te lezen. Nu moet ik je als schrijfcoach ook enkele tips meegeven, en dat zijn de volgende. Je tekst bevat veel wendingen en dat zou ik zelf beperken. Ik vind het prettig dat de oude vrouw die naar Rome mijmert over een verloren liefde, iemand bijna verstrooid op het boeket gaat zitten etc.... Ik zou op wat daar gebeurt meer inzoomen (wat meer context, hoe zagen die mensen er uit), en dan ga je naar het hoofdpersonage dat het boeket opraapt maar dan gebeurt alles in een sneltreinvaart en daar zou ik dus meer informatie geven. Ze stapt op de bus, kijkt verschrikt naar een appartementsgebouw om dan ergens in een groezelige buurt af te stappen? Ik denk ook dat er wat slordigheid geslopen is in het einde. Ze belt aan bij de buurman, maar er volgt een conversatie et vrouwen, of vergis ik me?

Hoi Johannawrote, Ik heb veel tekst moeten schrappen waardoor het richting het einde van het verhaal misschien uit de context is geraakt. Aan het einde heb ik inderdaad een foutje gemaakt. Ik had in eerste instantie buurman geschreven, en vergeten te veranderen in buurvrouw. Mijn verhaal heb ik herschreven, het stukje van de forse man die bijna op het boeket gaat zitten, heb ik eruit gehaald. De andere gebeurtenissen heb ik meer omschreven. Ik denk dat het een verbetering is. Bedankt voor je fijne toelichting en advies, het is erg leerzaam!

Die tweede versie is er 'bonk' op. Die commentaren heb je erg goed verwerkt Anke.

Dank je, daar ben ik erg blij mee!

Anke ik heb d tweede versie gelezen. Een geweldig verhaal. Net een film. :thumbsup: Ik heb het met plezier gelezen. Fijne avond

Wat leuk om te lezen, Thea Josephine. Dank je voor je reactie :thumbsup: Een fijne avond!

Hallo Anke, … wat een leuk in parten gedeeld verhaal. Leuk is dat hè, om te mijmeren over een boeket bloemen. Met plezier gelezen.

Hoi Riny, Ik vond het (ook) een erg leuke oodracht. Stiekem heeft het mij wel wat meer tijd gekost, maar ik heb het met veel plezier geschreven. Dank je voor je leuke reactie.

De belevenissen van een achtergelaten bos bloemen. Ik heb van je tweede versie genoten.

Dankjewel, fijn om te lezen Siv!

Hoi Anke, beide versies gelezen, tweede idd beter. Leuk je schrijfenthousiasme zo te zien. Lekker lezend verhaal over een reizend boeket. Mss is het nog leuker om het uit het boeket zelf te schrijven. Ik bedenk maar wat hoor. :unibrow: Graag gelezen, fijne dag.

Hoi Mw.Marie, Dank je voor je positieve reactie. Ik heb eraan gedacht om vanuit het boeket te schrijven. Dat geeft inderdaad weer een andere kijk op het verhaal. Ik houd het in mijn gedachten, misschien kan ik het idee meenemen naar een volgende opdracht :thumbsup: Nog een fijne zondag!