Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#229 - Paradise inferno

Langzaam werd de geur van dennennaalden verdrongen door een geur die ik nooit meer zou vergeten en nog dagenlang op mijn huig zou blijven liggen. Ik verliet het wandelpad en liep een stukje verder het bos in. Plotseling zag ik wat ik rook: ik bevond me aan de rand van een bomenkerkhof waar verkoolde stompjes als graven naast elkaar in de as stonden. Hier had de vlammenzee het paradijs tot een hel gemaakt. Het vuur had de strijd pas opgegeven toen het eindelijk begon te regenen. Drie weken lang viel er bijna elke dag wat neerslag uit de lucht. Een mirakel! Zelfs in een normaal jaar was dat zeer uitzonderlijk in dit gedeelte van Californië. Nieuw en fris groen piepte hier en daar hoopvol uit tussen het grijs, wat het geheel een surrealistische toets gaf. Die onwezenlijke ervaring had hetzelfde shockeffect op me als het bericht dat mijn beste vriend anderhalve maand geleden op Facebook plaatste: 9 november 2018 - Wie heeft mijn vader Julian (88 jaar oud) en zijn hond Jack gezien? Hij werd op 8 november geëvacueerd uit het Feather Canyon Retirement Home in Paradise (Californië) om de #Campfire bosbrand te ontvluchten. Mocht iemand hem gezien hebben, gelieve dan contact met mij op te nemen. De chaos was enorm geweest. De 120 bejaarden die samen met zijn vader in het rusthuis verbleven, waren ondertussen allemaal terecht. Alleen de vader van mijn vriend bleef vermist. Pas twintig dagen later werd de horror van het niet-weten vervangen door de horror van het weten: 28 november 2018 - Met bodemloos verdriet informeer ik jullie hier en nu dat de stoffelijke resten van mijn vader definitief geïdentificeerd zijn door een DNA-test. Na de wekenlange onzekerheid domineert nu de gruwel over hoe hij stierf mijn hart. De totale dodentol van de Camp Fire bosbrand in Paradise, CA bedroeg uiteindelijk 86 mensen. De vader van mijn beste vriend was daar één van. In memoriam Julian Binstock: https://www.youtube.com/watch?v=x7nIY7gH_q8

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik weet dat coaches in het verleden al kritiek gegeven hebben op Engelse titels, maar in dit geval is Paradise een plaatsnaam. De titel kan dus niet zomaar vertaald worden naar "inferno in het paradijs." Voor dit stukje heb ik een tekst van 2200 woorden met de zelfde titel tot ongeveer 300 woorden gereduceerd. In de langere tekst beschrijf ik onder andere de voorgeschiedenis van de Camp Fire bosbrand. Aan de hand van persoonlijke anekdotes vertel ik over eerdere bosbranden zoals die bij Yosemite, die in de Santa Cruz Mountains, die nabij Carmel Valley,... Als iemand interesse heeft om die te lezen, geef gerust een seintje. De vorige keer kreeg ik van een paar mensen als commentaar dat bijkomende uitleg bij mijn stukjes niet hoeft, maar vaak zie ik ook de reactie "dit leest als een autobiografisch stukje!" en dus geef ik liever meteen mee dat ik bepaalde dingen niet zomaar verzin. Er liggen duizenden verhalen voor het grijpen in de werkelijkheid.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi en indringend stukje, Bruno. Het geweld van de natuur dat een verwoestend effect kan hebben op mensenlevens. 'ik bevond me aan de rand van een bomenkerkhof' gr. Nynke

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
'ik bevond me aan de rand van een bomenkerkhof'
Oeps, bedankt! Die "een" was gesneuveld bij het editeren. Ik heb de tekst verbeterd.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bruno, je laat goed zien wat een brand kan verwoesten. Niet alleen de natuur maar ook mensenlevens. Ik vind het niet zozeer op een kort verhaal maar meer op een krantenartikel lijken. Het zou nog indringender worden als je het meer vanuit de HP zou schrijven. Graag gelezen.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi, Bruno, ik heb je stukje graag gelezen, maar sluit me aan bij de mening van Meta. Ik vind dit stukje tekst meer op een krantenartikel lijken dan op een kortverhaal. Ik denk dat je de tekst beter kunt maken door een betere overgang te maken van eerste naar tweede alinea. Speelt het verhaal zich af in Californië? Zo ja, waarom geef je de plaatsbepaling dan niet aan in het eerste deeltje? Zoals het er nu staat krijg ik de indruk dat het verhaal zich afspeelt in twee verschillende bossen. Dit is toch niet de bedoeling? Of toch?

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben terug van even weggeweest. Gisteren was ik op de première van een film waarbij ik als executive producer op de begingeneriek sta: https://lowagie.com/electric-girl-worldpremiere Dat was fun!
Ik vind het niet zozeer op een kort verhaal maar meer op een krantenartikel lijken. Het zou nog indringender worden als je het meer vanuit de HP zou schrijven.
In de langere versie van de tekst (zie mijn eerste comment) wissel ik journalistieke stukjes af met persoonlijke stukjes. De journalistieke stukjes bevatten "facts & figures"; in de persoonlijke stukjes deel ik mijn eigen ervaringen over de jaren heen. Bij het redigeren van 2200 naar 300 woorden, bleef vooral het journalistieke overeind.
Hoi, Bruno, ik heb je stukje graag gelezen, maar sluit me aan bij de mening van Meta. Ik vind dit stukje tekst meer op een krantenartikel lijken dan op een kortverhaal.
Niet alle stukjes moeten een kortverhaal zijn. Ik voegde die link naar het interview met de broer van mijn beste vriend net toe om er geen twijfel over te laten bestaan dat het niet om een verhaal ging, maar over iets dat echt gebeurd is.
Ik denk dat je de tekst beter kunt maken door een betere overgang te maken van eerste naar tweede alinea.
Ik heb erover nagedacht, maar ik denk dat ik het voorlopig zo zal houden:
  • De eerste paragraaf is de beschrijving van de scène, met de verklaring: hier heeft vuur gewoed.
  • De tweede paragraaf geeft een aanduiding van tijd en plaats: drie weken na de branden in Californië.
Beide paragrafen worden met elkaar verbonden door de woorden "vlammenzee" (paragraaf 1) en "vuur" (paragraaf 2).
Speelt het verhaal zich af in Californië? Zo ja, waarom geef je de plaatsbepaling dan niet aan in het eerste deeltje?
Ik wilde de locatie niet van in het begin vrijgeven, maar gaandeweg het besef doen groeien dat de titel verwijst naar de plaatsnaam Paradise, het paradijs dat in een hel is veranderd. Bovendien waren we gebonden aan die vaste eerste zinnen.
Zoals het er nu staat krijg ik de indruk dat het verhaal zich afspeelt in twee verschillende bossen. Dit is toch niet de bedoeling? Of toch?
Nee, dat was niet de bedoeling. De beschrijving in de eerste paragraaf komt overeen met een wandeling die ik in zo'n bos maakte op weg naar Yosemite in 2014. De geur van rook was allesoverheersend, hoewel de brand al weken eerder geblust was. Zie https://www.facebook.com/photo.php?fbid=101526341… voor een foto. Vorige maand was ik drie weken na de branden in Los Gatos en praatte ik met mijn vriend over zijn vader. Hij vertelde me hoe het de drie voorgaande weken had geregend, zowel in Silicon Valley als meer noordelijk nabij Paradise. Dus ook dat is authentiek. Mijn vrouw en ik reden die week naar de East-Bay waar ik me de kleur van het landschap al jarenlang herinner als "rost" (Vlaams woord; betekent "ros" maar dan iets bleker). Dat landschap was door de regen echter veranderd in een haast fluorescerend groen. Het was alsof we door een sprookje reden. Meer Zuidwaards, in Carmel Valley, gingen we naar een wijnhuis "Boekenoogen" dat vijf generaties geleden door een Nederlander met die naam uit de grond werd gestampt. In 2015 heeft er een brand gewoed in de buurt van hun wijngaarden. De druiven werden geoogst, maar alle Pinot Noir en alle Chardonnay druiven hebben ze moeten weggooien, want de rook was door de schil gedrongen en de smaak van de druiven was niet meer te genieten. Van de Syrah hebben ze wel een wijn gemaakt. We hebben er van geproefd, en je kan de rook niet alleen ruiken in het glas, je kon het ook proeven. Dat was een vreemde ervaring. In de langere tekst zijn het dat soort persoonlijke anekdotes die ik tussen de "nieuwsberichten" door rondstrooi.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een ware belevenis me dunkt.
Ik woon voor het grootste deel van het jaar in België, maar ik heb ook een huis in Los Gatos aan de voet van de Santa Cruz Mountains. Ik breng er zo'n drie maand per jaar door. Het is dus niet echt een eenmalige belevenis. Sinds de droogte begon in 2011, hebben de bosbranden in de "Sunshine State" jaar na jaar een hogere tol geëist.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een ware belevenis me dunkt.
Ik woon voor het grootste deel van het jaar in België, maar ik heb ook een huis in Los Gatos aan de voet van de Santa Cruz Mountains. Ik breng er zo'n drie maand per jaar door. Het is dus niet echt een eenmalige belevenis. Sinds de droogte begon in 2011, hebben de bosbranden in de "Sunshine State" jaar na jaar een hogere tol geëist.
Begrijpelijk dat je zo ver zo veel toenadering zoekt.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Bruna, … dank voor je inzending. Van de branden heb ik volop vernomen op de tv. De wanhoop gezien en mij afgevraagd, hoe gaan die mensen nu verder. Vluchten van huis en haard en er niet meer terug kunnen komen omdat alles en dan ook alles verbrand is. Hoe bouw je weer een nieuw leven op? Ik zit hier nu met een brok in mijn keel; ik ga naar beneden voor een kop thee.