#229 - Paradise inferno
Langzaam werd de geur van dennennaalden verdrongen door een geur die ik nooit meer zou vergeten en nog dagenlang op mijn huig zou blijven liggen. Ik verliet het wandelpad en liep een stukje verder het bos in. Plotseling zag ik wat ik rook: ik bevond me aan de rand van een bomenkerkhof waar verkoolde stompjes als graven naast elkaar in de as stonden. Hier had de vlammenzee het paradijs tot een hel gemaakt.
Het vuur had de strijd pas opgegeven toen het eindelijk begon te regenen. Drie weken lang viel er bijna elke dag wat neerslag uit de lucht. Een mirakel! Zelfs in een normaal jaar was dat zeer uitzonderlijk in dit gedeelte van Californië. Nieuw en fris groen piepte hier en daar hoopvol uit tussen het grijs, wat het geheel een surrealistische toets gaf.
Die onwezenlijke ervaring had hetzelfde shockeffect op me als het bericht dat mijn beste vriend anderhalve maand geleden op Facebook plaatste:
9 november 2018 - Wie heeft mijn vader Julian (88 jaar oud) en zijn hond Jack gezien? Hij werd op 8 november geëvacueerd uit het Feather Canyon Retirement Home in Paradise (Californië) om de #Campfire bosbrand te ontvluchten. Mocht iemand hem gezien hebben, gelieve dan contact met mij op te nemen.
De chaos was enorm geweest. De 120 bejaarden die samen met zijn vader in het rusthuis verbleven, waren ondertussen allemaal terecht. Alleen de vader van mijn vriend bleef vermist. Pas twintig dagen later werd de horror van het niet-weten vervangen door de horror van het weten:
28 november 2018 - Met bodemloos verdriet informeer ik jullie hier en nu dat de stoffelijke resten van mijn vader definitief geïdentificeerd zijn door een DNA-test. Na de wekenlange onzekerheid domineert nu de gruwel over hoe hij stierf mijn hart.
De totale dodentol van de Camp Fire bosbrand in Paradise, CA bedroeg uiteindelijk 86 mensen. De vader van mijn beste vriend was daar één van.
In memoriam Julian Binstock: https://www.youtube.com/watch?v=x7nIY7gH_q8
Ik weet dat coaches in het
Lid sinds
6 jaarRol
Mooi en indringend stukje,
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
nyceway schreef: 'ik bevond
Lid sinds
6 jaarRol
Hoi Bruno, Pfoe, wat
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Zeker een inferno, heel
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
Bruno Heel beeldend en
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Bruno, je laat goed zien wat
Lid sinds
9 jaar 7 maandenRol
Hoi, Bruno, ik heb je stukje
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Ik ben terug van even
Lid sinds
6 jaarRol
- De eerste paragraaf is de beschrijving van de scène, met de verklaring: hier heeft vuur gewoed.
- De tweede paragraaf geeft een aanduiding van tijd en plaats: drie weken na de branden in Californië.
Beide paragrafen worden met elkaar verbonden door de woorden "vlammenzee" (paragraaf 1) en "vuur" (paragraaf 2). Ik wilde de locatie niet van in het begin vrijgeven, maar gaandeweg het besef doen groeien dat de titel verwijst naar de plaatsnaam Paradise, het paradijs dat in een hel is veranderd. Bovendien waren we gebonden aan die vaste eerste zinnen. Nee, dat was niet de bedoeling. De beschrijving in de eerste paragraaf komt overeen met een wandeling die ik in zo'n bos maakte op weg naar Yosemite in 2014. De geur van rook was allesoverheersend, hoewel de brand al weken eerder geblust was. Zie https://www.facebook.com/photo.php?fbid=101526341… voor een foto. Vorige maand was ik drie weken na de branden in Los Gatos en praatte ik met mijn vriend over zijn vader. Hij vertelde me hoe het de drie voorgaande weken had geregend, zowel in Silicon Valley als meer noordelijk nabij Paradise. Dus ook dat is authentiek. Mijn vrouw en ik reden die week naar de East-Bay waar ik me de kleur van het landschap al jarenlang herinner als "rost" (Vlaams woord; betekent "ros" maar dan iets bleker). Dat landschap was door de regen echter veranderd in een haast fluorescerend groen. Het was alsof we door een sprookje reden. Meer Zuidwaards, in Carmel Valley, gingen we naar een wijnhuis "Boekenoogen" dat vijf generaties geleden door een Nederlander met die naam uit de grond werd gestampt. In 2015 heeft er een brand gewoed in de buurt van hun wijngaarden. De druiven werden geoogst, maar alle Pinot Noir en alle Chardonnay druiven hebben ze moeten weggooien, want de rook was door de schil gedrongen en de smaak van de druiven was niet meer te genieten. Van de Syrah hebben ze wel een wijn gemaakt. We hebben er van geproefd, en je kan de rook niet alleen ruiken in het glas, je kon het ook proeven. Dat was een vreemde ervaring. In de langere tekst zijn het dat soort persoonlijke anekdotes die ik tussen de "nieuwsberichten" door rondstrooi.Een ware belevenis me dunkt.
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Levina Levja schreef: Een
Lid sinds
6 jaarRol
Bruno Lowagie
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Hallo Bruna, … dank voor je
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol