#228 Larimar
‘Nee, deze verkoop ik niet aan u.’
‘O… en waarom is dat?’
‘Nou kijk mevrouwtje, dit wordt een bakbeest.’
‘Wat raadt u mij dan aan?’ vraagt Jo, terwijl ze om zich heen kijkt en alleen maar lege benches ziet.
‘Ik zou zeggen, kies een ...chiwawa... Kijk mevrouwtje, dit is een Russische wolfshond is mij verteld, althans de hond komt uit Rusland,’ zegt de hondenhandelaar onbevangen.
Voorzichtig steekt ze haar hand uit naar de hond en even zo voorzichtig probeert deze haar vingers te likken. De edelsteenblauwe ogen intrigeren Jo.
‘Heeft u papieren van de hond?’
‘U bent toch niet van een of andere inspectie is het wel?’
Ze wuift zijn gedachtegang weg en heeft haar beslissing al genomen.
‘Stamboom,’ leest ze.
‘Larimar van in het Woud.
Teef
Vader en moeder: onbekend.
Wat is dit?’
‘Nou het zit zo, ‘ ze heet Larimar, en van in het woud”, betekent, dat zij haar hebben gevonden.’
‘Gevonden?’
‘Ja, gevonden in een woud, in een verlaten nest.’
‘Dus ze hebben dit beestje gewoon uit zijn nest gehaald?’
‘Nee, dat zeg ik niet.’
‘Ja, ja,’ antwoord Jo geïrriteerd.
‘Haal haar onmiddellijk uit die kooi. Ik zal je malafide praktijken nog niet aangeven, maar wee je gebeente als je er niet mee stopt.’
Vanaf de eerste dag ziet Larimar Jo als haar alfateef.
De avond dat Jo naar “Theater Amsterdam” gaat en Larimar zoals gewoonlijk op de hoek van het pand op haar zal wachten, verloopt echter anders. Ze is onrustig en wil telkens met Jo mee naar binnen.
‘Nee, dat kan niet, dat weet je toch?’
Ze duwt haar een paar keer terug, maar Larimar weet even later toch naar binnen te glippen. Volgt het spoor van Jo en rent in één rechte lijn naar haar toe. De mensen in de zaal gillen en lachen door elkaar. Jo kan nog net verhoeden dat een man een geïmproviseerde lasso om Larimars nek gooit. ‘Nee, niet doen,’ schreeuwt ze
Buiten besluit ze; ‘we gaan naar huis’.
Larimar ligt rustig op de achterbank terwijl Jo de radio aanzet.
Extra nieuwsuitzending: In “Theater Amsterdam” is vanavond een hevige brand uitgebroken. Een onbekend aantal mensen wordt vermist en het aantal gewonden wordt voorlopig geschat op...
Ze zet de auto aan de kant van de weg en draait zich om naar Larimar, die haar recht in haar ogen kijkt.
‘Wie ben jij?’ fluistert ze terwijl opwellende tranen doorklinken in haar stemgeluid.
Thea, lekker
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
Marie hartelijk dank voor je
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Hoi Thea. Wat een mooi
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
Dankjewel Marie, Nee hoor je
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Erg genoten van je verhaal,
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Dankjewel Levina voor je
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Hoi Thea, een bijzonder
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
Ha Thea, Ik sluit me nog even
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Beste Thea, Oeh ik wil hier
Lid sinds
5 jaar 10 maandenRol
Chantal en Levina, dank
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Mabel dank je voor je
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Thea Josephine, … dank voor
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Riny dankjewel voor je
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Hoi Thea, wat een bijzondere
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Ton dank voor je reactie. Je
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
@ Thea; zou jij je hond
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hai Ton, mijn hond meenemen
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Thea Josephine schreef: Maar
Lid sinds
6 jaarRol
Dankjewel Bruno voor je
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol