Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#228 Larimar

12 januari 2019 - 16:48
‘Nee, deze verkoop ik niet aan u.’ ‘O… en waarom is dat?’ ‘Nou kijk mevrouwtje, dit wordt een bakbeest.’ ‘Wat raadt u mij dan aan?’ vraagt Jo, terwijl ze om zich heen kijkt en alleen maar lege benches ziet. ‘Ik zou zeggen, kies een ...chiwawa... Kijk mevrouwtje, dit is een Russische wolfshond is mij verteld, althans de hond komt uit Rusland,’ zegt de hondenhandelaar onbevangen. Voorzichtig steekt ze haar hand uit naar de hond en even zo voorzichtig probeert deze haar vingers te likken. De edelsteenblauwe ogen intrigeren Jo. ‘Heeft u papieren van de hond?’ ‘U bent toch niet van een of andere inspectie is het wel?’ Ze wuift zijn gedachtegang weg en heeft haar beslissing al genomen. ‘Stamboom,’ leest ze. ‘Larimar van in het Woud. Teef Vader en moeder: onbekend. Wat is dit?’ ‘Nou het zit zo, ‘ ze heet Larimar, en van in het woud”, betekent, dat zij haar hebben gevonden.’ ‘Gevonden?’ ‘Ja, gevonden in een woud, in een verlaten nest.’ ‘Dus ze hebben dit beestje gewoon uit zijn nest gehaald?’ ‘Nee, dat zeg ik niet.’ ‘Ja, ja,’ antwoord Jo geïrriteerd. ‘Haal haar onmiddellijk uit die kooi. Ik zal je malafide praktijken nog niet aangeven, maar wee je gebeente als je er niet mee stopt.’ Vanaf de eerste dag ziet Larimar Jo als haar alfateef. De avond dat Jo naar “Theater Amsterdam” gaat en Larimar zoals gewoonlijk op de hoek van het pand op haar zal wachten, verloopt echter anders. Ze is onrustig en wil telkens met Jo mee naar binnen. ‘Nee, dat kan niet, dat weet je toch?’ Ze duwt haar een paar keer terug, maar Larimar weet even later toch naar binnen te glippen. Volgt het spoor van Jo en rent in één rechte lijn naar haar toe. De mensen in de zaal gillen en lachen door elkaar. Jo kan nog net verhoeden dat een man een geïmproviseerde lasso om Larimars nek gooit. ‘Nee, niet doen,’ schreeuwt ze Buiten besluit ze; ‘we gaan naar huis’. Larimar ligt rustig op de achterbank terwijl Jo de radio aanzet. Extra nieuwsuitzending: In “Theater Amsterdam” is vanavond een hevige brand uitgebroken. Een onbekend aantal mensen wordt vermist en het aantal gewonden wordt voorlopig geschat op... Ze zet de auto aan de kant van de weg en draait zich om naar Larimar, die haar recht in haar ogen kijkt. ‘Wie ben jij?’ fluistert ze terwijl opwellende tranen doorklinken in haar stemgeluid.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 januari 2019 - 15:12
Thea, lekker verhaal. Larimar, bijzondere naam van een edelsteen met blauw-groene kleur. Ik hou van zo'n hondenverhaal met deze bijzondere invulling. Heel graag gelezen :thumbsup: Paar kleine dingetjes: - chiwawa; chihuahua - Russische Wolfshond: wolfshond, Russisch is een aardrijkskundige naam en dus een hoofdletter - De Edelsteenblauwe ogen intrigeren Jo: edelsteenblauwe of mis ik iets? - Vanaf de eerste dag ziet Larimar Jo als haar alfateef. Ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt, Larimar wil zorgen voor het welbevinden van Jo. In mijn gevoel dekt deze zin die lading niet, een alfateef neemt de leiding in een roedel, voorzover je dkan spreken van een alfateef. Maar dit is mijn bescheiden mening hoor. Ik hoor graag hoe je het bedoelt deze zin. - Wie ben Jij? Jij met een kleine letter, tenzij je aan een goddelijk wezen refereert? Fijne zondag.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
13 januari 2019 - 17:03
Marie hartelijk dank voor je feedback. De hoofdletters, waar ze niet hadden moeten staan heb ik gelijk aangepast. dom, dom van mij :-) Chiwawa mag ook zo worden geschreven en het woord jij met een hoofdletter, nee dat is een slipper, daar bedoel ik niks goddelijks mee hoor. Het woord alfateef voor Jo heb ik gekozen, omdat er in een roedel ook een alfateef kan zijn. De alfateef zorgt ervoor dat iedereen in de roedel weet wat zijn of haar taak en plaats in de roedel is. Larimar ziet haar zo en Jo heeft misschien zonder dat zij dat weet, zo gehandeld. Een hond wil graag een leider volgen en daarom stelt Larimar zich volledig in dienst van Jo.Want in de tekst "zoals gewoonlijk", zou Larimar buiten wachten, geef ik aan dat Jo de baas is. Dat Larimar niet wil blijven wachten in het verhaal en het anders uitpakt, dat heeft Jo dan weer te danken aan het feit dat dieren over het algemeen meer kunnen waarnemen dan mensen, om maar te noemen horen en ruiken. Ik hoop dat ik het hiermee duidelijker heb gemaakt waarom ik die keuze heb gemaakt. Nogmaals dank en jij ook een fijn weekend.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 januari 2019 - 10:23
Hoi Thea. Wat een mooi uitgebreide uitleg, dank je wel. Chiwawa is de fonetische uitspraak van het moeilijke woord. Op een Amerikaanse site lees ik het. Persoonlijk op SOL waar het juiste Nederlands nagestreefd wordt (heb ik het gevoel) zou de moeilijke versie meer op zijn plaats zijn. In een gesproken zin door iemand die zo spreekt kan het natuurlijk weer wel. Dit is niet bedoeld om samen te harrewarren hoor, mijn mening slechts. Fijne dag

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
14 januari 2019 - 11:41
Dankjewel Marie, Nee hoor je zit helemaal niet te harrewarren. Ik ben er juist altijd blij mee met feedback. Ik snap dat je de moeilijke versie van het beestje :-) voor het juiste Nederlands aanraadt, maar om het type , de malafide hondenhandelaar, extra aan te zetten, lijkt mij mijn versie sterker overkomen, maar dat is mijn idee hoor. Marie een fijne dag en wederom bedankt.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 januari 2019 - 15:55
Erg genoten van je verhaal, Thea. Heel herkenbaar ook. Ik heb een teefje gehad die mij zag als haar 'alfateef'. Mijn advies voor wat het waard is, ha ha, zet het tussen aanhalingstekens. Honden zijn inderdaad roedeldieren en kennen een roedelleider. In je verhaal van deze wolfshond past het woord goed, vind ik. Misschien het zo ook oplossen met chiwawa versus chihuahua. Misschien het accent nog meer overdrijven. Ik vind het elke keer ontroerend om te zien hoe het instinct van een hond werkt. Ik ben dan ook echt een hondenmens.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
14 januari 2019 - 16:46
Dankjewel Levina voor je reactie. Je advies om Alfateef en Chiwawa tussen haakjes te zetten vind ik een goeie, Ik ga het gelijk aanpassen. Volgens mij komt het dan beter over wat ik bedoel uit te drukken. Ik had er zelf niet aan gedacht het zo te doen, was meer bezig met het aantal woorden dat niet overschreden mocht worden. Ik had in eerste instantie 800 woorden gebruikt, dus moest het verhaal aardig reduceren. Jouw schrijven: Ik vind het elke keer ontroerend om te zien hoe het instinct van een hond werkt. Ik ben dan ook echt een hondenmens. Daar kan ik mij ook helemaal in vinden. Nogmaals dank en een fijne avond

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 januari 2019 - 20:10
Hoi Thea, een bijzonder verhaal over een mysterieuze hond. Leuk! Ik heb de naam Larimar opgezocht en wist niet dat dit een edelsteen was. Nu begrijp ik ook de edelsteenblauwe ogen :). Ik dacht echter eerst te lezen in de tekst dat Larimar 'in het woud' betekende. Ik weet niet of dit aan mij ligt, maar anders zou je het volgende nog kunnen overwegen om het iets duidelijker te maken: Naam: Larimar Afkomst: In het woud .. De leestekens leiden me bij dit stukje wat af van de tekst. Ik ken helaas de regels ook niet helemaal, maar misschien dat de coach kan vertellen waar exact je de aanhalingstekens moet plaatsen bij een opgelezen opsomming? Verder stuitte ik nog op één hoofdletter; Benches mag zonder. Graag gelezen en heel leerzaam!

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 januari 2019 - 11:37
Ha Thea, Ik sluit me nog even aan bij vorige reacties en dus ook van Chantal. Ik heb de aanzet gegeven van de aanhalingstekens bij Alfateef, nu ik het nogmaals lees verwarren alle aanhalingstekens mij ook. Ik hoop beslist op nadere uitleg.

Lid sinds

5 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 januari 2019 - 12:04
Beste Thea, Oeh ik wil hier meer van lezen. Ik zie de verkoper al helemaal voor me door hoe de zinnen geschreven zijn. Geweldig om te lezen wat je al kunt bereiken met de woordkeuze en de zinsopbouw. Ik denk alleen wel dat je meer had kunnen halen uit de tekst daarna over het theater. Al past de verwarring die ik voelde tijdens het lezen van dat stuk misschien wel goed bij de emotie van de hoofdpersoon. Ik voel alleen als lezer de frustratie niet die de hoofdpersoon vermoedelijk wel voelt. Al met al leest het fijn en is het begin beeldend. Misschien goed om te kijken of je meer emoties op de lezer over kan brengen. Ik lees graag meer van je.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
15 januari 2019 - 13:22
Chantal en Levina, dank jullie voor jullie reacties. Ik heb het verhaal nog weer even nagelezen en heb de aanhalingtekens toch maar weggehaald. Achteraf vind ik het toch niet toevoegen waar ik in eerste instantie wel had gedacht dat het iets zou doen . Chantal voor jouw interpretatie met betrekking tot de stamboom. Een stamboom vermeldt eigenlijk nooit de woorden afkomst, maar somt altijd de vader, moeder, grootouder en eventuele overgrootouders op. In die trend heb ik het ook bedoeld te schrijven. Jij dacht eerst dat Larimar, in het woud betekende. Ik heb de dubbelepunt weggehaald en woud met een hoofdletter geschreven, (dit had ik al eerder moeten doen) want het is haar volledige naam. Larimar van in het Woud. Dit heb ik niet zomaar verzonnen. Het is de bedoeling dat de lezer mee krijgt in de volgende regels dat Larimar met een vondeling vergeleken kan worden. Vondelingen krijgen vaak de achtenaam van de plaats waar zij zijn gevonden. Bijvoorbeeld M in 't Veld en zo zijn er nog meer op te noemen. Ik hoop dat ik e.e.a. duidelijk heb kunnen maken. Ik ben heel blij met jullie reacties en wens jullie een fijne dag

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
15 januari 2019 - 13:35
Mabel dank je voor je reactie. Ik snap helemaal wat je bedoelt om ook emoties in het stuk tekst over wat er in het theater gebeurt over te brengen op de lezer. Alleen het beperkt aantal woorden vind ik dan wel een struikelblok, om een kop en een staart aan het verhaal te breien binnen de opdracht van 400 woorden. Met een paar woorden meer zou ik wat meer spanning kunnen bouwen, denk ik. Bij de volgende opdracht zal ik zeker aandacht besteden aan jouw feedback in dezen. Nogmaals dank en een fijne dag

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 januari 2019 - 15:08
Thea Josephine, … dank voor je verhaal. Ik heb weer wat bijgeleerd, ook door de reacties. Wat ik wel vreemd vond was dat het hondje bij het theater de wacht hield; zo'n klein ding. Trouwens kun je bij een theater wel een hond buiten laten staan? Alfateef - ik dacht aan een wolf, wel een tegenstelling. Heb je dat met opzet gedaan? Zo'n klein hondje heeft je dan toch ook maar gewaarschuwd voor zo'n groot ongeluk. Met interesse gelezen.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
15 januari 2019 - 15:48
Riny dankjewel voor je reactie. Alleen je praat over een klein hondje, maar in het verhaal neemt Jo de wolfshond. De hondenhandelaar adviseert haar een Chiwawa te nemen, maar Jo ziet alleen maar lege benches. Dus hij heeft niet eens een Chiwawa. En of het uberhaupt kan dat een hond bij het theater zou kunnen zitten wachten op zijn of haar baasje, Ja Riny dat weet ik ook niet, maar in een verhaal heb je alle ruimte om de dingen waar te laten lijken toch? Ik hoop dat je het nu anders zal lezen, en nog een fijne dag.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 januari 2019 - 16:46
Hoi Thea, wat een bijzondere hond, die Larimar. (mooie naam trouwens!). Een echte mensenredder. Ik vind het een heerlijk feel-good-verhaal met een hond in de hoofdrol. Honden is altijd OK voor mij! Toch twee kleine zeurtjes; eerst lijkt het of ze de hond (wandelend?) meeneemt naar het theater, waar ze haar buiten laat wachten. Dit lijkt mij niet heel realistisch, zeker niet als later blijkt dat ze terug gaat met de auto waar Larimar op de achterbank zit. En verder; nog op de terugweg (in de auto) naar huis, is het al op het nieuws dat er brand is geweest in het theater, inclusief details. Die berichtgeving is dan wel héél snel.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
15 januari 2019 - 17:13
Ton dank voor je reactie. Je zeurtjes, (jouw woorden) vind ik geen zeurtjes hoor. Maar je schrijft dat het lijkt dat ze wandelt met de hond naar het theater, dat blijkt uit niets, maar het is jouw eigen beeld wat je bij het lezen vormt.. Ook dat het nieuws op de radio komt, vind jij wat kort met details volgen, maar er staat nergens in het verhaal waar Jo vandaan komt en hoelang zij dan al in de auto kan zitten. Ik vind het wel grappig dat jij het zo leest. Dank Ton en fijne avond.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 januari 2019 - 17:22
@ Thea; zou jij je hond meenemen naar het theater en dan buiten laten wachten? Zo leek het mij bij het lezen, nog daargelaten of dat meenemen wandelend gebeurt. Vandaar mijn opmerking over 'realistisch'.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
15 januari 2019 - 17:46
Hai Ton, mijn hond meenemen naar het theater en dan buiten laten wachten, ik moet er niet aan denken, zelfs naar een winkel meenemen heb ik nog nooit gedaan. Maar in China of Japan, dat weet ik even zo gauw niet meer, was een man die zijn hond altijd meenam naar het station. Daar wachtte de hond elke dag totdat zijn baasje weer terugkwam. Zelfs na de dood van zijn baasje, ging de hond nog elke dag naar het station en bleef daar de hele dag. Het is trouwens in Japan met een kat gebeurd, die na de dood van haar baasje door omstanders werd gevoerd en er is later ook nog een standbeeld van haar gemaakt. Dus ja hoe realistisch kan zoiets zijn? Fijne avond Ton

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
15 januari 2019 - 18:42
Maar in China of Japan, dat weet ik even zo gauw niet meer, was een man die zijn hond altijd meenam naar het station. Daar wachtte de hond elke dag totdat zijn baasje weer terugkwam. Zelfs na de dood van zijn baasje, ging de hond nog elke dag naar het station en bleef daar de hele dag.
Dat was in Japan: Hachiko. Er is ook een (melige) film over gemaakt met Richard Gere: Hachi, A Dog's Tale.