#227 Doelloos

Ha,ha..hoe verzin je het. Leuk verhaal. Gelukkig ben je niet je inspiratie kwijt.

Levina, dit vind ik een sterk staaltje, prachtig! Fijne woordspelingen en dan als kers op de taart die laatste zin. Heel mooi!

Eigenlijk houd ik niet zo van verhalen over dromen. Eigenlijk ..., maar er zijn uitzonderingen. Sterk verhaal!

Levina op je best. Hoe krijg je het voor elkaar, ik kan geen enkel bijv naamw vinden. En nog een prachtig verhaal ook met een diepe onderlaag zoals ik het lees: de weg kwijt zijn in deze tumulteuze tijd. Gelukkig weet je de weg nog naar deze site :unibrow: Ik wens je een veelbelovend inspirerend jaar toe.

Ook deze tekst vind ik niet erg goed aansluiten bij de geformuleerde schrijfopdracht. De opdracht was bedoeld als oefening in het beschrijven van een omgeving zonder daarbij hoofdzakelijk de toevlucht te nemen tot adjectieven. Het ging hier dus juist niet noodzakelijkerwijs om een afgerond verhaaltje compleet met plot of al dan niet verrassende ontknoping. Maar ‘simpelweg’ om een geslaagde beschrijving van een omgeving. Ook is het wel érg kort. Ik vroeg om 200-400 woorden. Dit zijn er slechts 135. Verder vind ik het overigens wel een heel aardig stukje. Zinnetjes als 'Ik liep en ik liep, ik wist heg noch steg.' en '...zei de man met bivakmuts' (zo zonder lidwoord of andere 'opsmuk' bij de bivakmuts dragen zeker bij aan het sprookjesachtige karakter van de tekst (zo komt hij namelijk op mij over). Maar voor de stap van sprookjesachtig naar fabelachtig moeten er om te beginnen nog wel wat schoonheidsfoutjes worden weggepoetst: 'Vannacht droomde ik, dat ik de weg kwijt was.' --> Die komma hoort er eigenlijk niet. Nu is mijn regel dat een schrijver een komma mag gebruiken als hij of zij ergens een pauze(tje) wil inlassen, dus ik zal niet zo snel zeggen dat een komma echt fout is (behalve bij specifiek bijzingedoe, maar daar gaat het hier niet over), maar hier vind ik hem echt niet nodig. Algemene tip: Nederlandse uitgeverijen gebruiken allemaal enkele aanhalingstekens in teksten (voor dialogen dus bijvoorbeeld); dubbele aanhalingstekens worden alleen gebruikt als er binnen de enkele aanhalingstekens ook weer iets met aanhalingstekens voorbijkomt. 'Een stuk verder gedwaald, ontwaarde ik...' --> Opnieuw een m.i. overbodige komma 'Ik tikte tegen de ruit die vervolgens automatisch naar beneden ging.' --> Het past op zich wel bij de sprookjesachtige sfeer die ik al heb genoemd, dat een ruit automatisch naar beneden gaat nadat iemand er een tikje op heeft gegeven, dus ik neem maar aan dat je het zo hebt bedoeld. Maar eigenlijk gaat die ruit natuurlijk niet automatisch naar beneden door zo'n tikje, eerder door een druk op een knopje door iemand in de auto. Hij gaat feitelijk 'elektronisch' naar beneden. 'Dan moet u naar het bureau gevonden voorwerpen, mevrouw.' --> de naam van een bureau verdient een hoofdletter: 'bureau Gevonden voorwerpen' 'Zoek en gij zult vinden.' --> Door 'gij' te gebruiken geef je de zin een archaïsch tintje. Dat zou je nog kunnen versterken door 'zoekt' in plaats van 'zoek' te gebruiken (al is 'zoek' in normale moderne standaardtaal uiteraard gewoon de juiste vorm). '...de moed zakte me in de schoenen, mijn voeten voelden versleten aan.' --> Wat mij betreft de meest geslaagde zin van het stukje. Je begint met een cliché (de moed die in de schoenen zakt), maar door het woord 'versleten' dat juist bij schoenen hoort, te combineren met 'voeten', geef je er een verrassende wending aan. Dat werkt heel goed hier. En voor het laatste puntje op de i zou er een punt achter de laatste zin moeten staan.

Mijn hartelijke dank voor de fijne reacties allemaal en de fantastische uitgebreide feedback. Mijn dank @Katja. Fijn je hier te ontmoeten. Nieuwe bezems en van die dingen. Ik neem je aantekeningen mee naar mijn dossier ter lering en vermaak. Komma's zijn mijn struikelblok. Ik plaats ze of te veel of te weinig. Ik ga ze weghalen zo meteen. Over deze twijfel ik: 'Een stuk verder gedwaald, ontwaarde ik...' --> Opnieuw een m.i. overbodige komma ... Mij is altijd geleerd om tussen werkwoorden een komma te plaatsen. Nu kan het zijn dat dit achterhaald is. Ik heb mijn schooltijd ver achter me. Wel leer ik graag elke dag bij. Dat geldt ook voor de dubbele aanhalingstekens. Ook nog een ouderwetse tik van me. Ik zal ook deze aanpassen voor het geval ik ooit in aanraking kom met de moderne uitgevers. Ik ga beslist oefenen in het beschrijven van een omgeving zoals je aangeeft. Een pittige uitdaging die ik graag aanga. Ik heb zitten schateren dat je het stukje te kort vindt. Meestal ga ik over de limiet heen. Ach, ik ben een vrije geest, zelfs op school was ik moeilijk in een keurslijf te dwingen. Nu ik de voldoende in mijn leeftijd heb bereikt al helemaal niet meer. Met alle respect en volle begrip voor de opdrachten en coaches. Ik hik wat aan tegen je 'Verder vind ik het overigens wel een heel aardig stukje ...' Op mij komen dergelijke uitdrukkingen belerend over. Hier voel ik me wellicht ook iets te oud voor geworden. Uiteraard weet ik dat een ruit niet automatisch naar beneden gaat en de lezers ook. Van veel coaches geleerd dat je de lezer niet dient te onderschatten. Dat onderschrijf ik volledig. Dan moet u naar het bureau gevonden voorwerpen, mevrouw.' --> de naam van een bureau verdient een hoofdletter: 'bureau Gevonden voorwerpen' Ik heb dit opgezocht en het is zelfs Bureau Gevonden Voorwerpen, dus dat pas ik direct aan. Ik heb getwijfeld over zoekt en gij zult vinden. Het stond en staat nog steeds zo in het Nieuwe Testament. Hier denk ik nog over na. Nogmaals hartelijk dank voor alle aanwijzingen, correcties en opmerkingen. Leerzaam! Die punt aan het einde vind ik een goed punt. Die zet ik meteen.

Ja, op de lagere (en middelbare) school zijn mij ook allerlei universele waarheden 'bijgebracht' die achteraf toch een stuk genuanceerder bleken te liggen. Ik denk dat ze het bij (jonge) kinderen allemaal zo eenduidig mogelijk proberen te houden en dan wordt het snel 'van dik hout zaagt men planken'. Nooit een komma voor het woordje 'en' was ook zo'n absolute wet. Grote onzin, maar achteraf snap je wel wat ze daar in ieder geval mee wilden uitbannen. Maar niet voor niets luidt de eerste zin op: https://onzetaal.nl/taaladvies/komma-algemene-reg… 'Er zijn geen vaste regels te geven voor het gebruik van komma’s.' Nuttige pagina overigens, misschien heb je er wat aan. Ik snap helemaal dat je jeuk krijgt van zo'n zinnetje als 'Verder vind ik het overigens wel een heel aardig stukje.' Ik bedoelde het alleen maar als bruggetje na mijn eerste kritiekpunten. Ik probeer me doorgaans verre te houden van dit soort lege algemeenheden. Ik hoop dat de specifieke mooie punten die ik heb aangestipt (bijvoorbeeld de sprookjesachtige sfeer - die bovendien goed wordt vastgehouden) en de versleten voeten) beter overbrengen dat ik de tekst zeker heb gewaardeerd. De lezer niet onderschatten is zeker ook een van mijn belangrijkste stelregels (die heb ik overigens al in feedback op een aantal andere bijdragen aangehaald). En jij zegt dat je dat iteraard weet, maar zo goed ken ik je (nog) niet dat ik dat kan inschatten. En hopelijk lezen er ook anderen mee, die er dan ook extra over gaan nadenken. Ik schreef trouwens al dat ik aannam dat je het zo had bedoeld, maar ik vond het toch nuttig om het even nader te bespreken :) Ik was er al bang voor, dat het Gevonden Voorwerpen met twee hoofdletters zou zijn. Tja, op namen valt niets af te dingen, maar ik zou het liever anders zien. Het Is Erg Amerikaans Om Elk Woord In Een Naam Of Titel Met Een Hoofdletter Te Beginnen. Ik noem dat wel de tweede Engelse ziekte (de eerste betreft de neiging van veel Nederlanders om spaties midden in samenstellingen te schrijven).

@Katja: Ik ben heel blij, ook met je verwijzingen om het na te lezen. Het is me heel welkom. Ik beken dat ik soms wat lui ben om het even na te lopen en voor de zekerheid op te zoeken. Het hoort wel als je een stuk wilt afleveren. Dus dit is me welkom. Van mij mag je nog een keer deze opdracht geven. Oefening baart kunst, nietwaar. Het is ook een cliché, echter wel waar. Voor nu wens ik je een fijn weekend en tot de volgende keer.

Levina, … ik ervaar dit stukje echt als een droom. Een lastige droom die maar niet wil verdwijnen. Met herkenning gelezen.

Van mij mag je nog een keer deze opdracht geven. Oefening baart kunst, nietwaar. Het is ook een cliché, echter wel waar. Voor nu wens ik je een fijn weekend en tot de volgende keer.

Dat is wel een goed idee, bijvoorbeeld over een paar maanden (of als mijn ideeën voor nieuwe opdrachten al eerder uitgeput raken, haha). Het lijkt me inderdaad leuk om te zien of iedereen het dan heel anders gaat aanpakken. En bovendien kan ik de opdracht dan wat beter formuleren, zodat de nadruk niet zo op de aan- dan wel afwezigheid van bijvoeglijk naamwoorden komt te liggen. Jij ook een fijn weekend! Katja

Levina, … ik ervaar dit stukje echt als een droom. Een lastige droom die maar niet wil verdwijnen. Met herkenning gelezen.

Ha Riny, Hartelijk dank voor je intense reactie. Tja, soms is het geeneens een droom. Volgens mij is iedereen wel eens de weg kwijt.

... dat is wel zeker! :D :thumbsup:

Ik hou van je laatste zin. :) Voor mij hoeft de eerste zin niet. Laat de lezer maar raden naar droom of werkelijkheid. Je hoeft je lezer niet te pamperen of gerust te stellen, die mag wat mij betreft, net als de schrijver, ook wel een beetje afzien. Graag gelezen.

Ik hou van je laatste zin. :) Voor mij hoeft de eerste zin niet. Laat de lezer maar raden naar droom of werkelijkheid. Je hoeft je lezer niet te pamperen of gerust te stellen, die mag wat mij betreft, net als de schrijver, ook wel een beetje afzien. Graag gelezen.

Dank je voor het lezen en je reactie Nele. Nou, je kent me al lang genoeg om te weten dat ik niet van het pamperen ben. Alleen het woord al. Hiermee wilde ik de sfeer aangeven en door de regels heen geef ik aan dat het best wel eens geen droom hoeft te zijn. Inderdaad is elke lezer en elke schrijver verschillend. Dat maakt het zo levendig.

Hoi Levina, graag gelezen! De droom die volgens mij de realiteit ook goed weergeeft, met al zijn eigenaardigheden. Die zouden zomaar werkelijkheid kunnen zijn! Ik genoot van je woordspelingen (bivakmuts / overval, weg kwijt / Bureau Gevonden Voorwerpen). De zin met de moed in de schoenen en de versleten voeten vind ik top!

Heel prettig om te lezen. Het woord dat in mij opkomt, is meanderend. Ik weet ook niet precies waarom. De man met de bivakmuts die overvallen wordt. Mooi. Dan toch nog even over die komma. Op school leer je inderdaad vaak dat hij tussen twee werkwoorden moet staan, maar eigenlijk moet hij tussen twee persoonsvormen geplaatst worden. Hoewel, niks moet. In de zin Een stuk verder gedwaald, ontwaarde ik... staat hij tussen een voltooid deelwoord en een persoonsvorm. Je mag het van mij direct vergeten, maar ik vind dit soort dingen dan net wel weer leuk.

Hoi Levina, graag gelezen! De droom die volgens mij de realiteit ook goed weergeeft, met al zijn eigenaardigheden. Die zouden zomaar werkelijkheid kunnen zijn! Ik genoot van je woordspelingen (bivakmuts / overval, weg kwijt / Bureau Gevonden Voorwerpen). De zin met de moed in de schoenen en de versleten voeten vind ik top!

Ha Ton, Hartelijk dank voor je zorgvuldig lezen. Blij met je compliment.

Heel prettig om te lezen. Het woord dat in mij opkomt, is meanderend. Ik weet ook niet precies waarom. De man met de bivakmuts die overvallen wordt. Mooi. Dan toch nog even over die komma. Op school leer je inderdaad vaak dat hij tussen twee werkwoorden moet staan, maar eigenlijk moet hij tussen twee persoonsvormen geplaatst worden. Hoewel, niks moet. In de zin Een stuk verder gedwaald, ontwaarde ik... staat hij tussen een voltooid deelwoord en een persoonsvorm. Je mag het van mij direct vergeten, maar ik vind dit soort dingen dan net wel weer leuk.

Ha Sanvis, Mooi woord, meanderend. Een lus in de natuurlijke waterloop. Ik heb alles over de komma weer nagelezen en dus ook dat hij hoort tussen twee persoonsvormen. Daarom heb ik 'mijn' komma tussen gedwaald en ontwaarde snel weggehaald. Ik haal wel eens wat door elkaar bij het ouder worden, ha ha. Dank je voor het lezen en je reactie.

Ik vind het een heel mooi stukje, maar zie de opdracht er volgens mij niet helemaal in terug. Ikzelf had hem ook niet helemaal goed begrepen, en wat ik las meerdere niet. Graag gelezen.

Ik vind het een heel mooi stukje, maar zie de opdracht er volgens mij niet helemaal in terug. Ikzelf had hem ook niet helemaal goed begrepen, en wat ik las meerdere niet. Graag gelezen.

Ha Lucia, Hartelijk dank dat je bent komen lezen en voor je fijne reactie. Zie reactie #10 met reactie van schrijfcoach.

Hoi Levina Levja, Ik heb je verhaal met een glimlach gelezen. Vooral de zin: 'Dan moet u naar het Bureau Gevonden Voorwerpen, mevrouw', vond ik erg leuk. Dan kun je zoeken tot je een ons weegt. Ik miste de omgeving (ook) een beetje, maar ik denk dat het de volgende keer wel goed komt. Katja verzint vast een leuke opdracht voor ons! Met veel plezier gelezen!

Katja verzint vast een leuke opdracht voor ons!

Dank je! Ik zal zeker mijn best doen, maar ben pas op 25 januari (autobio) en 6 februari (de 'gewone' weekopdracht) weer aan de beurt :)

Hoi Levina Levja, Ik heb je verhaal met een glimlach gelezen. Vooral de zin: 'Dan moet u naar het Bureau Gevonden Voorwerpen, mevrouw', vond ik erg leuk. Dan kun je zoeken tot je een ons weegt. Ik miste de omgeving (ook) een beetje, maar ik denk dat het de volgende keer wel goed komt. Katja verzint vast een leuke opdracht voor ons! Met veel plezier gelezen!

Ha Anke, Het doet me altijd deugd als ik mensen kan laten (glim)lachen. Tja, ik had inderdaad de plank wat misgeslagen. Het heeft me wel tot nadenken gestemd en ook inspiratie gegeven. Dank je wel voor je leuke reactie.

Katja verzint vast een leuke opdracht voor ons!

Dank je! Ik zal zeker mijn best doen, maar ben pas op 25 januari (autobio) en 6 februari (de 'gewone' weekopdracht) weer aan de beurt :)

Ik kijk ernaar uit, Katja. Je eerste opdracht heb ik als een frisse nieuwjaarsduik ervaren.

:thumbsup:

Echt tof, Levina. Ik ben nog wel nieuwsgierig of ze de weg op het bureau heeft gevonden. Of doolt ze nog steeds rond?

Echt tof, Levina. Ik ben nog wel nieuwsgierig of ze de weg op het bureau heeft gevonden. Of doolt ze nog steeds rond?

Ha Tja, Je brengt me nu wel op een idee. Hartelijk dank.