Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#224 Van eb naar vloed

15 december 2018 - 11:41
Zijn getatoeëerde knokkels zaten om het glas geklemd. Hij voelde een hand op zijn schouder vallen en zijn glas werd bijgevuld. ‘Droog staan is geen optie, broeder.’ Kurt keek naar de zatte kop van Dennis, de barbecuesaus hing prominent aan zijn mondhoeken. Kurt kon zijn lach niet inhouden. Achter hen knalde vuurwerk. Bij een kampvuur danste een groep mensen, onder wie een bruidspaar. ‘Chris en Cheryl zijn voor elkaar gemaakt. We vroegen ons af wanneer jij eens aan de vrouw gaat. De Grote Man twijfelt sterk aan je geaardheid.’ Kurt schoof zijn glas aan de kant en stond op. ‘Fuck you, Den, je bent dronken. Ik ben er vandoor.’ ‘Oh kom op, man, ik ben alleen een beetje met je het dollen.’ Kurt lachte lauwtjes en omhelsde zijn broeder, ze sloten af met een vuistgroet. ‘Morgen om tien uur, kom op tijd, de Dragon houdt niet van laatkomers.’ ‘Ik zal er zijn.’ Het was koud voor de tijd van het jaar. De avond was al een tijdje overgegaan in de nacht. Kurt liep langs het meer, richting het huis van zijn oom en tante. In de verte zag hij een object in de prikkeldraad hangen. Het was een oude herenfiets. De prikkeldraad was er helemaal omheen gewikkeld. Terwijl hij de fiets bekeek hoorde hij beneden hem enkele kreten gemengd met het geluid van spattend water. In het meer probeerde een persoon tevergeefs naar de rand te zwemmen. Kurt hobbelde het heuveltje naar beneden om dichterbij te komen. Het was een donkere jongeman die steeds meer kopje onder bleef gaan totdat hij niet meer boven water kwam. Zonder na te denken sprong Kurt in het koude water en dook naar beneden. Met zijn immense kracht tilde hij de jongeman uit het water en begon hem te reanimeren. Het koste enkele pogingen maar gelukkig kwam het water uit zijn mond en begon te hoesten. Kurt zat bij hem op de grond en had zijn arm om hem heen. ‘Rustig maar, het kom allemaal goed. Wat is je naam?’ De jongeman staarde angstig naar zijn kale kop en de zichtbare swastika tatoeage in zijn nek. Die blik deed Kurt realiseren dat ook hij langzaam aan het verdrinken was.

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 december 2018 - 14:31
Met die eerste zin zet je in één klap een karakter neer. Dat later een hele zachte kern blijkt te hebben. Mooi gedaan. Ik hoop dat Kurt zijn hoofd boven water kan houden.

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 december 2018 - 15:52
Je verhaal maakt indruk op me. Kijk nog even naar deze zin: ‘Oh kom op, man, ik ben alleen een beetje met je het dollen.’

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 december 2018 - 7:56
Kurt zit in een lastig parket, maar het is nooit te laat om je leven te veranderen... Bedankt voor jullie reacties!

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 december 2018 - 15:56
Mooi verhaal Richard, ik dacht gelijk aan een motorclub. Daar zijn ook hele lieve en goedhartige types onder, die je mooi neerzet hier. Je laatste zin is raadselachtig en geeft de twist in zijn leven weer, verdrinken in het oude zeer en bovenkomen in een toleranter stadium? Fijne zondag.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
17 december 2018 - 23:10
Ik moest even denken aan die mop van de drenkeling met zijn schaatsen nog aan :lol: Dit keer lees ik een ander Richard. Serieuzer. Ik vind het zeker wat hebben. Je zet geloofwaardige personages neer. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
19 december 2018 - 13:49
@Richard Otten, Goed opgebouwd verhaal, waarin je subtiel het thema verwerkt. Met een paar ferme streken zet je een personage neer: “getatoeëerde knokkels”, “kale kop”, “immense kracht”, en dan het verrassende slot, waarin je zijn kwetsbaarheid laat zien. Kleine opmerkingen: “Kwam het water uit zijn mond en begon te hoesten.’ Hier ontbreekt het woord “hij’. er vandoor > ervandoor, de prikkeldraad > het prikkeldraad zou ik zeggen, maar volgens Van Dale kan het