Leeg opleveren #221

John en Anneke liepen samen door het lege huis, ieder vervuld met hun eigen gedachten. De voetstappen weerkaatsten tegen de muren. Hier lagen jaren aan herinneringen opgeslagen, hoogtepunten en dieptepunten hadden elkaar afgewisseld. Hun twee kinderen waren hier geboren,leerden fietsen in de straat. In de zomer met z'n allen gegeten in de tuin. Nu was daar een eind aan gekomen. Hand in hand stonden ze stil in de gang en keken elkaar aan. 'Het hele huis is leeg, he? ' John knikte bedachtzaam.'We hebben het nu vanaf de zolder tot aan de gang doorgelopen. Er hangt, staat of ligt niets meer. ' 'Mooi, 'zegt Anneke opgelucht.'Ik was als de dood dat we iets zouden vergeten. Je weet wat er bij Henk en Julia is gebeurd. ' John knikte. Het onfortuinlijke stel had vergeten een paar oude tafeltjes uit de schuur te halen. Driehonderd euro boete. Het huis moest leeg worden opgeleverd, inclusief de schuur. Anneke doorbrak de stilte. 'We gaan aan de slag, er moet veel werk worden verzet in ons nieuwe huis. ' John knikte en gaf haar spontaan een kus. 'We moeten onze slaapkamer nog inwijden. 'zei Anneke met een veelbetekenende blik. Twee weken later raapte John een brief van de mat en liep ermee naar Anneke. 'Brief van onze oude verhuurder. ' 'Ik dacht dat alles was afgehandeld, 'zei Anneke verbaasd. 'We zullen even kijken. ' John ritste de envelop open en trok er een brief uit. 'Een nota? ' Anneke stond op en keek over zijn schouder mee. Haar ogen sperden zich open van verbazing. 'Tweehonderd euro boete voor het verwijderen van een scheurkalender in het toilet. ' John perste zijn lippen op elkaar.'Waren we toch iets vergeten, verdomme. '