Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#220 Dansen de muizen op tafel

Hilde bijt bijna haar vulling stuk op haar vork. Ze zegt niets, knikt begrijpend op zijn verontschuldigingen en neemt af en toe een geacteerde hap van haar avondeten. Een weekend Berlijn voor z’n werk. Alweer. En zij zeker thuis in haar eentje de boel strak houden en voor de kindertjes zorgen? Ze zal het hem betaald zetten! Arme Hilde, denkt Jeroen. Hij weet wel hoe zwaar ze het vindt, ook al laat ze het niet zo merken. Dat siert haar, maar het is de laatste tijd wel flink raak met reizen voor zijn werk. Weet je wat? De laatste dag van de besprekingen in Berlijn kunnen hem gestolen worden. Hij zal Hilde verrassen en het weer goed maken! Zodra Jeroen de andere dag naar kantoor is, pakt Hilde alvast haar weekendtas, met grotendeels dezelfde spullen als een paar weken geleden.Ze belt de oppas: “Ja hoi, met Hilde. Jeroen is het komende weekend weer weg voor zijn werk tot zondagnacht…Ja? Komt dat uit? Mooi! Dan zie ik je vrijdagavond!” Ze klikt het gesprek weg en tikt snel een berichtje: “Aanstaande weekend weer groen licht! Zie je snel, kus!” Ze aarzelt nog even en drukt dan resoluut op send. Ze wordt hier nog eens goed in! Als Jeroen zaterdagavond laat thuis komt voelt hij meteen dat Hilde er niet is. Inderdaad ontbreekt haar jas aan de kapstok. Hij zucht en stapt de verlichte woonkamer binnen. Op haar plek op de bank waar ze samen menige vrijpartij hebben bedreven, zit een vijftien jaar jonger meisje dat hem betrapt aan kijkt. Hij denkt onwillekeurig aan Hilde zoals ze was toen hij verliefd op haar werd en meteen schaamt hij zich voor de heftige gevoelens die dat bij hem oproept. Het meisje maakt geen aanstalten om op te staan. Oh, ga alsjeblieft snel weg, denkt hij nog.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
hmm hmm. Au. Het slot is eigenlijk weer een ander verhaal. Het eerder thuiskomen van Jeroen heb je mooi opgezet. En dat was belangrijk.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Bianca De man die door zijn werk steeds wordt weggeroepen en de vrouw, die daar boos over is. Bij mij kwam de spanning. Dat ze iets van plan is, en dat hij van plan is een dag eerder te komen. Wat zal hij aantreffen. Wie is die vijftien jaar jongere meisje. Is het zijn dochter? Mooi geschreven.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een beschrijvend verhaal in vogelvlucht, wat logisch is in slechts 300 woorden. Het verteltempo in alinea 1 werkt voor mij het best. Mss alleen dit gegeven uitspinnen over de 300 woorden? De titel dekt voor mij maar een piepklein stukje van het achterliggend groter verhaal. De laatste alinea intrigeert mij. :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Realistisch verhaal over hoe je elkaar verkeerd kunt begrijpen. De laatste alinea laat zien dat niet alleen Hilde ongelukkig in de relatie is. Niets gebeurd voor niets. Graag gelezen en fijne avond.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je speelt goed met spanning en de informatie die de lezer te weten krijgt. De lezer weet tot twee maal toe meer dan de personages. Ik ben echter ook niet helemaal zeker wie het meisje in de laatste alinea nu precies is. Het lijkt me wel een belangrijk onderdeel van het verhaal... Graag gelezen!

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het meisje in de laatste alinea is volgens mij de oppas die ze in de derde alinea belt. Direct daarna tikt ze het berichtje aan haar minnaar. Het kan misschien lijken dat oppas en minnaar dezelfde persoon zijn. Misschien ontstaat daardoor de verwarring? Misschien van elkaar scheiden door op nieuwe regel te beginnen? Lekker stel trouwens, zo samen. Maar Jeroen en dat jonge meisje, daar krijg ik een naar gevoel bij. Maakt het wel weer spannend. Hoe gaat dit verder?

Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dankjulliewel voor jullie complimenten en tips. Dank voor je scherpe blik ook Levina..heb het aangepast. Sanvis...dank voor je advies, maar ik wil de alinea toch niet splitsen. Het betreft namelijk één situatie waarin HP zich erop voorbereidt om naar haar minnaar te gaan. De scheiding tussen oppas en minnaar heb ik geprobeerd aan te brengen door apart te vermelden dat het gesprek wordt weggeklikt en door de andere toon van het getypte bericht...misschien kan dat nog wat scherper. Ik zal nog es nadenken!