Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#219 - Afscheid

Afscheid Hij schuift een haarstreng opzij en knuffelt met zijn mond haar vrijgekomen wang. Ze glimlacht tevreden. ‘Dit is het afscheid, toch?’ Zijn stem klinkt hees. Ze knikt langzaam. ‘Ik moet mezelf hervinden.’ Hij trekt haar tegen zijn borst en kust haar kruin. Zijn rustige hartslag moedigt haar aan. ‘Het is zoals schrijven. Een boek. Mijn eigen verhaal. Ik was gelukkig, leefde mijn leven. Onverwachts stierf mijn tweelingzus en toen ontmoette ik jou. Ik mis een hoofdstuk, begrijp je dat?’ Zijn kin knikt tegen haar hoofd. ‘Vanmiddag vlieg ik naar Afrika voor vier maanden.’ ‘Kan ik je komen bezoeken?’ Hij knabbelt aan haar nek. ‘Alleen als je in de buurt bent.’ Ze draait zich op haar buik en trekt met haar wijsvinger een lijn tussen de moedervlekjes in zijn nek, naar de plekjes op zijn borst en via de vijf op een rij vanaf zijn heup naar beneden. Bij de derde moedervlek pakt hij haar wijsvinger vast. Ze trekt haar vinger terug. ‘Ik weet niet hoe ik ben als ik weer terugkom. Misschien passen mijn stukjes op een andere manier weer in elkaar.’ Hij haalt zijn schouders op. ‘Ik hou toch al van je.’ ‘Dat weet je niet.’ Ze trekt het dekbed voor haar borsten en gaat rechtop zitten. ‘Wacht niet op mij. Ga verder met je leven. Als het ons lot is dan ontmoeten we elkaar weer.’ Zijn ogen vernauwen. ‘Vraag me niet jou te vergeten. Dat kan ik niet. Ga, hervind jezelf. Ik begrijp dat. Maar geef onze relatie een kans als je terug bent. Laat mij beslissen of ik van je houd ja of nee.’ Deze laatste kus zal ze zich lang herinneren. De druk op haar mond neemt af, zijn lippen bewegen. ‘Alsjeblieft, beloof het. Beloof het aan mij.’

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat mooi geschreven, May. Niet de reis zelf maar het afscheid vooraf als focus. Niet alleen een fysieke reis maar ook een reis door het leven. Deze zin is heel mooi en veelzeggend: Misschien passen mijn stukjes op een andere manier weer in elkaar.’ 'trekt met haar wijsvinger een lijn tussen zijn moedervlekjes in zijn nek' Klein verbeterpuntje ik zou hier 'de moedervlekjes' van maken in plaats van twee keer zijn vlak achter elkaar. gr. Nynke

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi, warm en intiem geschreven May! Alleen bij dit stukje blijf ik even haperen: 'en via de vijf op een rij vanaf zijn heup naar beneden.' Ik zie de hele scène heel helder voor me, alleen raak ik hier even de weg kwijt, maar misschien ligt dat aan mij.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hij wilt haar en zij weet niet hoe ze terug komt na de reis. Ben benieuwd hoe het verder zal gaan met die twee. Graag gelezen.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gevoelig geschreven, May. Bij het maken van zo\n lange en verre reis, wil ze niet in een keurslijf zitten, zeker niet wanneer je jezelf wilt hervinden. Met plezier gelezen.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
May Laysen, de dialoog vind ik prima. Wel vind ik dat je die dialoog iets te veel onderbreekt met handelingen -hij knuffelt/kust/knabbelt/sabbelt en smoort. Maak een keus voor twee (of drie) beeldende details qua handeling en laat het gesprek verder op zichzelf staan, dat maakt het sterker naar mijn smaak. De opmerking van Nyceway over de moedervlekjes onderschrijf ik.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooi en gevoelig verhaal. Ik sluit mij aan bij het commentaar van janpmeijers. Ik denk als je een paar zinnen met het kussen en knuffelen weg laat, de dialoog sterker naar voren komt. Graag gelezen!

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Soms moet een mens verder, ook als je daarvoor anderen moet achterlaten. Mooi verwoord. Er zit iets van melancholie in. Ik denk ook dat minder onderbrekingen van de dialoog het verhaal nog sterker maken.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
May, indrukwekkend verhaal van een zoektocht naar zichzelf, naar ver weg, om zeker te worden van de eigen gevoelens over jezelf. Heel graag gelezen, vele tips al gehad, voor mij werkt je versie die ik nu lees goed. Ik houd wel van je authentieke schrijfwijze. maar dat is persoonlijk hoor. Fijne zondag.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi om te lezen wat allemaal wel niet een trigger kan zijn om voor een persoon er tussen uit te moeten. Fijn Verwoord :)
Precies dat: voor mij een uitdaging of de lezer haar keuze begrijpt. Dank je wel!

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat mooi geschreven, May. Niet de reis zelf maar het afscheid vooraf als focus. Niet alleen een fysieke reis maar ook een reis door het leven. Deze zin is heel mooi en veelzeggend: Misschien passen mijn stukjes op een andere manier weer in elkaar.’ 'trekt met haar wijsvinger een lijn tussen zijn moedervlekjes in zijn nek' Klein verbeterpuntje ik zou hier 'de moedervlekjes' van maken in plaats van twee keer zijn vlak achter elkaar. gr. Nynke
Dank je wel voor je tip en het compliment. Ik ben blij dat je de essentie eruit hebt gehaald. :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi, warm en intiem geschreven May! Alleen bij dit stukje blijf ik even haperen: 'en via de vijf op een rij vanaf zijn heup naar beneden.' Ik zie de hele scène heel helder voor me, alleen raak ik hier even de weg kwijt, maar misschien ligt dat aan mij.
Nee, ik stoeide hiermee om niet weer het woord moedervlekjes te moeten gebruiken. Ik kijk ernaar. :thumbsup: Bedankt!

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gevoelig geschreven, May. Bij het maken van zo\n lange en verre reis, wil ze niet in een keurslijf zitten, zeker niet wanneer je jezelf wilt hervinden. Met plezier gelezen.
Ook jij hebt de kern te pakken. Voor haar is de toekomst onzeker en ze wilt zijn leven niet on hold zetten omdat zij de reis moet maken. Dank je wel! :)

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
May Laysen, de dialoog vind ik prima. Wel vind ik dat je die dialoog iets te veel onderbreekt met handelingen -hij knuffelt/kust/knabbelt/sabbelt en smoort. Maak een keus voor twee (of drie) beeldende details qua handeling en laat het gesprek verder op zichzelf staan, dat maakt het sterker naar mijn smaak. De opmerking van Nyceway over de moedervlekjes onderschrijf ik.
Bewust gedaan want denk je dat de dialoog zonder de beschreven lichaamstaal sterker wordt? -hij knuffelt/kust/knabbelt/sabbelt en smoort- zijn toch duidelijk uitingen van zijn liefde voor haar. :? Mijn bedoeling was juist dat het 1 het ander ondersteunt. :( Ik moet wel bekennen dat het een stuk uit een groter verhaal is ( mijn ms ) en misschien in verhouding qua woorden hier too much. Thanks, je reactie zet me (weer :nod: ) aan het denken. :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
May Laysen,
Bewust gedaan want denk je dat de dialoog zonder de beschreven lichaamstaal sterker wordt? hij knuffelt/kust/knabbelt/sabbelt en smoort- zijn toch duidelijk uitingen van zijn liefde voor haar.
Ik denk van wel - de dialoog is de voortgang van het verhaal, het is een prima indirecte manier de lezer te vertellen wat er gaat gebeuren, de feitelijke verhaallijn. De functie van de beschreven lichaamstaal is verbeelding. Na kust/knuffelt is die verbeelding aangewakkerd en gaat op eigen kracht verder in het hoofd van de lezer. Niets zo sterk als dat wat de lezer zelf aanvult. Vertrouw daarop. ;)

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooi en gevoelig verhaal. Ik sluit mij aan bij het commentaar van janpmeijers. Ik denk als je een paar zinnen met het kussen en knuffelen weg laat, de dialoog sterker naar voren komt. Graag gelezen!
Zie ook mijn reactie bij Jan. Ik wilde de scene er ook mee vertragen, het elkaar aftasten te laten zien. Afscheid nemen van je lief, ze liggen in bed dan lijken mij dit ook logische handelingen. :unibrow: Bedankt voor je reactie. :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
May Laysen,
Bewust gedaan want denk je dat de dialoog zonder de beschreven lichaamstaal sterker wordt? hij knuffelt/kust/knabbelt/sabbelt en smoort- zijn toch duidelijk uitingen van zijn liefde voor haar.
Ik denk van wel - de dialoog is de voortgang van het verhaal, het is een prima indirecte manier de lezer te vertellen wat er gaat gebeuren, de feitelijke verhaallijn. De functie van de beschreven lichaamstaal is verbeelding. Na kust/knuffelt is die verbeelding aangewakkerd en gaat op eigen kracht verder in het hoofd van de lezer. Niets zo sterk als dat wat de lezer zelf aanvult. Vertrouw daarop. ;)
:thumbsup: Dat is zo. Ik neem je feedback mee als ik de langere scene in mijn MS nog eens doorlees. Thx! :nod:

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Soms moet een mens verder, ook als je daarvoor anderen moet achterlaten. Mooi verwoord. Er zit iets van melancholie in. Ik denk ook dat minder onderbrekingen van de dialoog het verhaal nog sterker maken.
Het verdrietige klopt> het verdriet om haar tweelingzus moet ze verwerken om gelukkig te kunnen zijn. ;) Qua onderbrekingen zie eerdere reacties. Bedankt voor je reactie. :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
May, indrukwekkend verhaal van een zoektocht naar zichzelf, naar ver weg, om zeker te worden van de eigen gevoelens over jezelf. Heel graag gelezen, vele tips al gehad, voor mij werkt je versie die ik nu lees goed. Ik houd wel van je authentieke schrijfwijze. maar dat is persoonlijk hoor. Fijne zondag.
Ik ben trots dat je het - mijn authentieke schrijfwijze- noemt. :o Toch neem ik altijd elke feedback mee, overweeg het in ieder geval. ;) Thanks! :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
May Laysen. nog even:
Ik wilde de scene er ook mee vertragen, het elkaar aftasten te laten zien.
Dat vertragen kan ook met een ander structuurelement - deze scene leent zich uitstekend voor een detail uit het decor. Noem iets van de kamer, een nachtkastje/een/kledingstuk/een lampje,enz. waarbij je hp een associatie heeft.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
May Laysen. nog even:
Ik wilde de scene er ook mee vertragen, het elkaar aftasten te laten zien.
Dat vertragen kan ook met een ander structuurelement - deze scene leent zich uitstekend voor een detail uit het decor. Noem iets van de kamer, een nachtkastje/een/kledingstuk/een lampje,enz. waarbij je hp een associatie heeft.
Goeie tip die ik al vaker toepas in mijn MS: bijv. het omschrijven van een foto in het raamkozijn dat herinneringen oproept en zo iets over haar jeugd vertelt. ;) Hier hebben ze slechts oog voor elkaar. Tijdens deze scene in mijn MS ( ruim 800 woorden) zoom ik in op het verband dat hij om zijn hand heeft om zo een eerder afscheid dat niet goed verliep ( nijdig sloeg hij een autoruit in ) te verklaren. Ze wilt niet met ruzie uit elkaar en zoekt hem daarom nu weer op vlak voor haar vertrek. Dat hier geschrapt > We kregen slechts 300 woorden van Odile. :confused: Bedankt voor je re-re-re- acties! :D

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat wilde ik ook alweer zeggen? Oja, dat deel van het opnemen met een voice recorder, dat heb je hier niet gebruikt zo te zien? Het is wel een andere invalshoek, zo vóór een reis begint. Er wordt leuk gestoeid met de implicaties voor de -for lack of a better word- relatie. Ik mis alleen de...bite? Het kabbelt en knabbelt een beetje. Vind ik nooit zo erg, maar nu is het alleen een beetje gekeuvel in bed. Kon er ook eentje wat feller zijn?

Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Herkenbaar thema. De vertrekkende die zichzelf elders gaat zoeken en vrij gelaten wil worden vs de smekende achterblijver die wil binden. Goed uitgewerkt. Nog een smaakdingetje ter overdenking: Voor mij werkt dat gefrunnik tussendoor dat verder nergens toe leidt niet zo goed. Maak daar iets pittigs van met een climax of anticlimax, maar anders mag het van mij gerust wat minder. De dialoogzin "Ik was gelukkig.." is misschien wat lang. Ik zou hem breken.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heb je gebruik gemaakt van de voicerecorder? Het hoefde niet, maar het is best goed om eens zoiets uit te proberen sporadisch. Wie weet wat er voor nieuw inzicht door komt. Onder dit verhaal lees ik toch een spanning waarvan nu nog weinig aan de oppervlakte komt. Dat komt bij mij doordat er vragen opgeroepen worden: waarom heeft ze nodig zich te hervinden en waarom heeft ze het nodig hem los te laten tijdens haar reis?

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat wilde ik ook alweer zeggen? Oja, dat deel van het opnemen met een voice recorder, dat heb je hier niet gebruikt zo te zien? Het is wel een andere invalshoek, zo vóór een reis begint. Er wordt leuk gestoeid met de implicaties voor de -for lack of a better word- relatie. Ik mis alleen de...bite? Het kabbelt en knabbelt een beetje. Vind ik nooit zo erg, maar nu is het alleen een beetje gekeuvel in bed. Kon er ook eentje wat feller zijn?
Bedoel je de scene dat hij haar geboeid aan zijn bed achterlaat als hij naar zijn werk gaat? :D Ik heb hier maar 300 woorden en dit is het geworden. :nod: Bedankt voor het lezen en het reageren. :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Voortkabbelend verhaal met gevoel voor humor. Je mag komen als je in de buurt bent. Graag gelezen.
Dank je wel! :thumbsup: