Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#215 Meisjesgeluk

 12 oktober 2018 - 8:27
Oom oogst sperziebonen, snijbonen, penen, kroten in de moestuin. Met emmers vol komt hij de keuken in. ‘Alsjeblieft, ons wintervoer’, zegt hij. Ik help tante met schillen, doppen, afhalen. Ze kookt de groenten in grote pannen. De deksels klepperen, de geur van kokende groente vult de warme keuken. In de grootste pan kookt ze weckpotten en deksels. Daarna vult ze ze met de gekookte groenten, sluit ze en zet ze op de planken in de kelder. Ze ruikt naar zweet en odeklonje. Ze vertelt verhalen over mensen die ik niet ken. Ineens stopt ze, zegt: ‘Dat zijn grotemensenzaken, daar ben je nog veel te klein voor.’ ‘Maar ik ben al heel groot’ zeg ik. Ik weet niet waarom ze lacht maar het klinkt zo lief dat ik vanzelf meelach. ‘Ga maar bramen plukken’ zegt ze, ‘niet te veel eten hoor, dan krijg je buikpijn.’ In de tuin pluk ik handen vol bramen, nooit raken ze op. Mijn armen en handen, geschramd door de braamtakken, zien rood van het bramensap, ze ruiken zwartzoet. Tante overleed, oom verhuisde naar een seniorenwoning met uitzicht op zijn vorige huis. Hij maakt vruchtenbowl voor me, net als vroeger, ‘die bramen zijn van Albert Heijn.’ Genietend lepel ik de herinnering, kijkend naar het oude huis. De nieuwe bewoners hebben het onherkenbaar verbouwd en de grote moestuin betegeld. Het geeft niet. De geur van kokende groente in een warme keuken, van bramenzoet en van tantes odeklonjelach, ze hebben zich onuitwisbaar in me geëtst.

Profile picture for user Tilma
Tilma

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 oktober 2018 - 8:45
Leuk, een moestuin. Mooie stomende herinnering neergezet. Zelfs herkenbaar voor mensen die het niet hebben meegemaakt. Ik val voor 'het geeft niet'. Daar spreekt het vertrouwen van een schrijver uit die weet dat haar boodschap is overgekomen. De laatste zin is mijn aandachtspuntje van de dag. Het lijkt alsof je iets te krampachtig van 'in het geheugen gegrift' probeert af te komen.

Geen afbeelding
SanVis

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 oktober 2018 - 9:44
Mooi verhaal met een duidelijk liefhebbende oom en tante. Alleen het woord odeklonje. Misschien heb je er een bedoeling mee en past het zo gespeld beter bij de tante, maar ik vind eau de cologne lekkerder ruiken...

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 oktober 2018 - 10:16
Leuk, een moestuin. Mooie stomende herinnering neergezet. Zelfs herkenbaar voor mensen die het niet hebben meegemaakt. Ik val voor 'het geeft niet'. Daar spreekt het vertrouwen van een schrijver uit die weet dat haar boodschap is overgekomen. De laatste zin is mijn aandachtspuntje van de dag. Het lijkt alsof je iets te krampachtig van 'in het geheugen gegrift' probeert af te komen.
Dankjewel Tilma, mooi dat het verhaal overkomt ook als je het niet herkent. Wat betreft de laatste zin: je hebt gelijk, ik omzeilde 'in mijn geheugen gegrift'. Ik zal er nog even naar kijken of dat anders kan

Profile picture for user Hadeke
Hadeke

Lid sinds

12 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 12 oktober 2018 - 12:26
Het is bijna een gedicht met al die opsommingen en begin- en middenrijmen. Mooi beeld. Eens met Tilma over de laatste zin. Misschien kan je 'gewoon' eindigen met het enkele woord: Onuitwisbaar.

Profile picture for user nyceway
nyceway

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 oktober 2018 - 12:28
Een erg mooi weergegeven herinnering. De warmte spat er vanaf. Het roept vanzelf herinneringen op aan logeerpartijen bij mijn eigen opa's en oma's. gr. Nynke

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 oktober 2018 - 23:23
Mooi verhaal met een duidelijk liefhebbende oom en tante. Alleen het woord odeklonje. Misschien heb je er een bedoeling mee en past het zo gespeld beter bij de tante, maar ik vind eau de cologne lekkerder ruiken...
Dankjewel SanVis! Het woord odeklonje, het past hier echt beter, het past bij tante en het meisje dat net kon lezen, vandaar! Tante rook niet naar 4711 maar naar zweet en odeklonje

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 oktober 2018 - 23:25
Het is bijna een gedicht met al die opsommingen en begin- en middenrijmen. Mooi beeld. Eens met Tilma over de laatste zin. Misschien kan je 'gewoon' eindigen met het enkele woord: Onuitwisbaar.
Dankjewel, je herkent mijn poëtische inslag, ik twijfelde eerst of ik dit verhaal in proza of in een gedicht zou vertellen. Ja die laatste zin, misschien kan hij inderdaad korter, volstaat: 'Onuitwisbaar.' Dank voor de tip!

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 oktober 2018 - 23:26
Een erg mooi weergegeven herinnering. De warmte spat er vanaf. Het roept vanzelf herinneringen op aan logeerpartijen bij mijn eigen opa's en oma's. gr. Nynke
Dankjewel Nynke, wat fijn dat het zo overkomt, dat hoopte ik! groet Cora

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 oktober 2018 - 23:27
Ook mijn meisjesgeluk. Met warmte gelezen, ik vind het ook met warmte geschreven.
Dankjewel Levina! het waren in alle opzichten warme herinneringen, daar heb je gelijk aan. groet Cora

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 oktober 2018 - 16:05
Mooie jeugdherinnering met liefde omschreven. Het verhaal pakt iedereen omdat vrijwel iedere lezer het herkent. :nod:
Wat een mooie reactie May Laysen! Dankjewel Cora

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 oktober 2018 - 20:03
Ik sluit me aan bij alle reacties, odeklonje vind ik heerlijk, ik ruik je tante. Heerlijk verhaal ook voor mij vol met herinneringen. Graag gelezen en fijne avond.

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 oktober 2018 - 13:46
Cora, wat mooi! De bramen die nooit opraken, de zwartzoete geur en de odeklonje; ik word er helemaal weemoedig van.
Dankjewel! Wat fijn om te lezen, dat was ook precies de stemming die ik er in wilde leggen.

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 oktober 2018 - 13:47
Ik sluit me aan bij alle reacties, odeklonje vind ik heerlijk, ik ruik je tante. Heerlijk verhaal ook voor mij vol met herinneringen. Graag gelezen en fijne avond.
Dankjewel mevrouw Marie, een heerlijk compliment als woorden geuren overbrengen ;-), missie geslaagd

Geen afbeelding
Schrijfcoach Nel Goudriaan

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 oktober 2018 - 16:37
Prachtig verhaal @Cora, Beeldend verteld en een hele mooie slotzin die klinkt als een gedicht. De herinneringen zijn levend en roepen een sfeer op van heimwee en verlangen. De weckpottten zie ik voor me. Je hebt concreet allerlei soorten groenten genoemd. Ik dacht daardoor meteen aan de snijbiet van mijn schoonmoeder. :-) Technisch puntje: In dialogen ben je niet consequent met komma’s. Het meeste gebruikelijke is de ELDA regel toepassen (eerst leestekens dan aanhalingstekens) vb “alsjeblieft, ons wintervoer,’ zegt hij. Enzovoort

Geen afbeelding
c.v.berendonk

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 oktober 2018 - 8:55
Prachtig verhaal @Cora, Beeldend verteld en een hele mooie slotzin die klinkt als een gedicht. De herinneringen zijn levend en roepen een sfeer op van heimwee en verlangen. De weckpottten zie ik voor me. Je hebt concreet allerlei soorten groenten genoemd. Ik dacht daardoor meteen aan de snijbiet van mijn schoonmoeder. :-) Technisch puntje: In dialogen ben je niet consequent met komma’s. Het meeste gebruikelijke is de ELDA regel toepassen (eerst leestekens dan aanhalingstekens) vb “alsjeblieft, ons wintervoer,’ zegt hij. Enzovoort
Dankjewel Nel, ik ben blij met je reactie! Ik zal nog even met de stofkam door de leestekens gaan ;-)