Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#2014 - Stumper

Wat omhoog gaat, moet uiteindelijk neerkomen. Dat is een wetmatigheid die wij als bankiers al jaren prediken, ingefluisterd door onze zorgplicht. Wij hebben het altijd gezegd; ons valt niets te verwijten. Al die lachende mensen die bij de stijgingen op de beurzen zichzelf op champagne trakteren, al die huizenbezitters die maar hebben gekocht alsof het niets kost, al die potverteerders die hun creditcards zonder rem gebruiken: het komt allemaal voorbij nu het vliegtuig boven de wolken tegen een boom is gevlogen. Het vliegtuig in een spin omlaag. De straat zal weer eens bloedrood kleuren. Wij, ja wij, worden altijd opgevangen voor we op de grond smakken. O, een overmoedige bank kan wel eens sneuvelen door individuele domheid of pech. Maar als soort? Nee, ze kunnen niet buiten ons, echt niet. Wie kan ons wat maken? Wij hebben een Staatsparachute. Dan besef ik dat het dit keer weleens anders kan zijn, nu het reservetouwtje als een zielig stumpertje machteloos in onze handen ligt.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi, Leonardo. Door de laatste zin maak je duidelijk dat de vliegtuigcrash en mislukte parachutesprong een metafoor zijn. We leven in een tijd waarin veel misstanden aan het licht komen of zullen komen, die erger zijn dan we ooit hadden kunnen bedenken. gr. Nynke

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Boeiende invalshoek heb je gekozen, Leonardo. Grote grijns bij mensen die zichzelf op champagne trakteren. Mag je dit stukje nu ook satire noemen?

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ging aardig mee in de tekst, maar de laatste zin, die realisatie, komt een beetje uit het niets. Waarom dit keer anders? Ik zie geen aanleiding in het verhaal. Een ander haakpunt is het 'maar als soort'. Ik snap dat het naar bankiers verwijst, maar vanuit de tekst hangt dat er ook als een reservetouwtje zonder antcedent bij. Beeldig vind ik het vliegtuig dat boven de wolken tegen een boom is gevlogen. Dat is zonder al te uitdrukkelijk te zijn erg veelzeggend.

Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Net goed! Het lot van de hoogmoedige ligt nu in zijn eigen handen. Los van de reddende hand van de Staat zal hij machteloos neersmakken op de klinkers die al rood zagen van het bloed van zijn achteloze slachtoffers. Spitsvondig bedacht. Het haalt het slechtste in mij naar boven!