Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#212 Ongeboren kind

19 September 2018 - 13:06
Mijn hoofd zit klem. Ik trappel om los te komen. Mijn hand heb ik los gewurmd, maar mijn hoofd blijft vastzitten. Het is hierbinnen zo lekker warm en rustig, daar hou ik van. Onder en boven, links- en rechtsom, het kon allemaal. Als mijn draagster gaat zitten en haar buik omhoog wordt geduwd, raakt mijn hoofd wellicht los. Ik hoop het maar. Nu loopt ze door de winkel en zak ik bij elke stap verder richting uitgang. Ging ze maar even zitten. Hé, hé, niet tegen de kassa leunen, alsjeblieft, mijn benen klappen dubbel. Gelukkig, daar gaan we weer, naar de fiets. Die ritmische beweging is prettig, vooral schuin door de bocht zwieren vind ik fijn. Ik zal mij erin moeten schikken dat mijn hoofd vastzit. Ik kan niet meewerken en niet tegenwerken. Gisteren nog werd haar buik keihard, ik stompte zo hard ik kon tegen haar buik om te laten merken dat ik dit niet op prijs stel, maar ze zette een hand op die plek en duwde mij terug. Dat betekent wel dat ze weet dat ik er ben. Het angstige gevoel bekruipt mij dat aan mijn veilige verblijf een einde gaat komen. Soms klinkt er zacht muziek en als het licht sterker wordt weet ik dat zij buiten in de zon is. Ik heb verder geen wensen, laat mij maar zitten waar ik zit. Er verandert wel veel in mij. Een paar dagen geleden werd ik wakker toen mijn ziel werd bezorgd. Dacht ik dat ik helemaal mezelf kon zijn, blijkt er van alles uit vorige levens mee te komen. Het schijnt zo te zijn dat ik daar snel nog inzage in kan krijgen en dat het verleden dan wordt afgesloten. Het werkt alleen nog in mijn onderbewuste. O nee, daar heb je weer zo’n harde buik.

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 September 2018 - 15:17
Laat mij maar zitten, dat gaat niet gebeuren, Peter. Dat je dat allemaal nog weet na al die jaren Graag gelezen.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 September 2018 - 21:57
Prachtig Peter, ik zat er helemaal in, met jou in die buik. Hoe mooi ook, dat je ziel werd bezorgd! Goed gedaan dus. Fijne avond.

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 September 2018 - 23:14
John: het was de spannendste gebeurtenis in mijn leven, maar dat kan ik nu pas achteraf zeggen :) Marie: die ziel staat toch in de opdracht

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 September 2018 - 10:49
Ha Peter, Met ontroering je verhaal gelezen. Vooral deze zin vind ik schitterend: 'Een paar dagen geleden werd ik wakker toen mijn ziel werd bezorgd.' Ik heb de weekopdracht nog niet gelezen. Dat ga ik nu gauw doen.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 September 2018 - 23:39
Mooi. Graag gelezen. Ingedaald, en je hoofd zit een paar dagen vast... Realistisch. (De mama zal wel veelvuldig moeten plassen. )

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 September 2018 - 8:49
Peter, dat schuin door de bochten zwieren pakte me helemaal in. Een magisch gevoel dat je perfect overbrengt. Net als de complete tevredenheid van deze baby met haar of zijn status quo. Ik denk dat het na de geboorte ook goed zal komen.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 September 2018 - 17:27
Mooi stukje, Peter. Knap hoe je je hebt ingeleefd in de eerste levensfase van het ongeboren kind. Die harde buiken moeten inderdaad onprettig aanvoelen, niet alleen voor de moeder maar ook voor het kind.

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 September 2018 - 22:42
Een paar dagen geleden werd ik wakker toen mijn ziel werd bezorgd. Die ga ik onthouden, Peter. Prachtige zin! Weinig meer aan doen. Een klein puntje dan toch: Mijn hoofd zit klem. Ik trappel om los te komen. Mijn hand heb ik los gewurmd, maar mijn hoofd blijft vastzitten. Om niet twee keer hetzelfde te "laten zien" zou je iets aan het ritme kunnen doen: Wat vind je van deze zin? Mijn hand heb ik los gewurmd. Ik trappel om los te komen, maar mijn hoofd zit klem. Janko

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 September 2018 - 13:59
Peter, … wat herinner jij je veel. Het zou zo maar waar kunnen zijn. Wat wel waar is, is dat jij een verrukkelijk verhaal hebt geschreven. Vrolijk en vol goedvertrouwen. Alleen de ziel is een mysterie ...

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 September 2018 - 21:06
Janko: ik begrijp je opmerking, maar niet je verbetering, want de logica gaat dan mank. Uitleg: hoofdzaak is het hoofd dat vast zit, blijkbaar zit er ook een hand vast, is bijkomend en maakt de situatie interessanter, hand komt wel los, gebeurt ook zelden dat hoofd met hand tegelijk geboren worden, na trappelen en klein succes met hand blijft het hoofd vast zitten, daarmee is het een worsteling jouw zin is een rij meldingen