Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 211 - Satire

14 September 2018 - 10:24
Wekelijkse schrijfoefening # 211 – Satire Juf Anja pakt het boek, slaat het open. Kijkt de kinderen - die vol verwachting om haar heen zitten vriendelijk aan - en begint te vertellen: ‘Er was eens een muisje dat heerlijk zat te knabbelen aan een stukje kaas. Mmm … knabbel de knabbel – juf maakt wat smikkelgeluidjes - wat was dat toch lekker. Al snel komen er meer muisjes op die lekkere kaasgeur af. Zij rollen over elkaar heen van het lachen, zo gezellig hebben ze het met elkaar. Ze eten zoveel ze kunnen, hun buikjes worden boller en boller. Dat maakt het rollen over elkaar heen nog makkelijker.’ De kinderen worden er ook vrolijk van. Juf Anja ziet het aan hun ogen en gaat door met lezen: ‘Al snel verstomt de pret. De muisjes schrikken van een grote zwarte schaduw. Wat is dat? Eigenlijk wisten ze het wel, het was die grote zwarte kat! O o h – wegwezen. Maar ze waren vergeten dat ze zoveel gegeten hadden nu konden ze niet zo snel meer uit hun pootjes. De kat sprak vriendelijk: lieve muisjes, zo is er voor mij geen lol meer aan. Kom, laten we even denken hoe dit verder moet gaan.’ De kinderen huiveren, hoe zal dit aflopen? Juf Anja is ook verbaasd, dit had zij niet verwacht, zij maakt zich grote zorgen. Plotseling gestommel, gepaard gaande met een duidelijk: ‘Brrw waf waf! Iedereen schrikt zich een ongeluk, de muisjes zijn ondanks hun dikke buikjes zijn in een oogwenk verdwenen. De kat schrikt zich te pletter en de hond lacht. Zo smiezige smoezige kat, heb ik jou even te pakken? Ik zit al langer op jou te azen, nu heb ik je dan. Je zult moeten gaan slapen zonder je buik dicht gegeten te hebben aan vriendelijke muisjes met dikke buikjes. Zit jij daar even lekker naast?’ Juf Anja en haar kindertjes zijn met de schrik vrijgekomen. Eind goed – al goed.

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2018 - 10:55
Heftig verhaal met een onverwachte afloop. Volgens mij kunnen hond en kat best goed met elkaar omgaan. Graag gelezen.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2018 - 14:13
Riny, wat een lief echt kinderverhaal, met ook spanning en grappen erin. De kat vind ik wel vriendelijk hoor, hij geeft de muisjes nog een kans. De lachende hond en je hebt me natuurlijk! Ga dit maar gauw voorlezen op groep 1 en 2. Mijn complimenten over zo'n goed verhaal. Heel knap. Zonnige middag gewenst.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 September 2018 - 9:06
Ik heb genoten hiervan. Maar ... hoe is het met de kat afgelopen?
Levina, … weet niet. Weet je, ik kan/kon niet fantaseren. Het ging altijd over iets wat ik uit mijn eigen leven kon peuren. Ik wist ook niet wat ik met dit onderwerp aan moest. Een kennisje zei: 'Maak een afspraak met Peter Pannekoek.' (Doe dat zelf maar, dacht ik). Toch wilde ik me niet uit het veld laten slaan en begon te schrijven. Intussen heb ik al wat inzendingen gelezen en begint het me te dagen. Misschien heeft het iets te maken met al die goden waarover ik aan het lezen ben? Dank voor je reactie. Het maakte gelukkig wat los. :nod: :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 September 2018 - 14:09
Heftig verhaal met een onverwachte afloop. Volgens mij kunnen hond en kat best goed met elkaar omgaan. Graag gelezen.
Hallo John, … dank voor het lezen. Om jou te citeren: "Ooit wordt het nog wel eens wat" - tussen die twee. Ik wist ook niet hoe het zou aflopen; ik was al even over het woordlimiet heen; het werd dus aanpassen. Overigens zonder spijt; gered door de bel! Fijn dat je het graag gelezen hebt. :nod: :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 September 2018 - 14:08
Riny, wat een lief echt kinderverhaal, met ook spanning en grappen erin. De kat vind ik wel vriendelijk hoor, hij geeft de muisjes nog een kans. De lachende hond en je hebt me natuurlijk! Ga dit maar gauw voorlezen op groep 1 en 2. Mijn complimenten over zo'n goed verhaal. Heel knap. Zonnige middag gewenst.
Mw.Marie, … wat een verrassing dat je echt aan een kinderverhaal dacht en dat je het nog goed vond ook. Dankjewel hiervoor. Je laat me :o Lees mijn reactie aan Levina. Ja, die kat. Hij vond het niet sportief van zichzelf om zo makkelijk aan zo'n overheerlijk maal te beginnen. Ik ben blij met je reactie. :nod: :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 September 2018 - 14:16
Met de schrik vrijgekomen... ik ook :nod:
Hallo Mechtilde, … dank voor je reageren. Haha, fijn dat je ook met de schrik bent vrijgekomen. Ik werd gered door de bel (woordenlimiet). Ook jouw 'grijze' regel zegt het even duidelijk. :nod: :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 September 2018 - 23:13
Wat een heerlijk leuk verhaaltje, Riny. Aan jouw fantasie mankeert niks, volgens mij. Ik heb gezocht naar de ergernis in het stukje, maar die zit natuurlijk bij de kat, omdat die nare hond het oppeuzelen van die heerlijke muisjes verpest heeft. Complimenten voor je makkelijk leesbare schrijfwijze, Riny.

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 September 2018 - 15:52
@Riny, leuk bedacht! Ik mis echter een klein beetje de satire, hetgeen waarmee je de draad steekt. Geef je af op kinderverhaaltjes, of op voorlezen? Wat of wie wordt hier voor gek gezet? [quote: Riny]Juf Anja pakt het boek, slaat het open. Kijkt de kinderen - die vol verwachting om haar heen zitten vriendelijk aan - en begint te vertellen:[/quote] Hier is het streepje een beetje misplaatst. Als je hetgeen dat tussen de streepjes staat weghaalt, zou het zijn: 'Kijkt de kinderen en begint te vertellen.' De streepjes zijn ervoor om extra informatie te geven, en kleine onderbreking van de normale zin. (Kijkt de kinderen - die vol verwachting om haar heen zitten - vriendelijk aan en begint te vertellen. Naar mijn mening kunnen de streepjes zelfs helemaal weg, ze voegen niets toe: 'Kijkt de kinderen die vol verwachting om haar heen zitten vriendelijk aan en begint te vertellen.' Zelf zou ik nog een onderwerp aan de zin toevoegen: 'Ze kijkt de kinderen die...' Ook de dubbele punt op het einde zou als punt beter werken. Het is voor de lezer namelijk al duidelijk dat het vertelde hetgeen is dat gaat worden verteld, de dubbele punt is dan overbodig. Hier en daar merk ik dat de tekst niet helemaal lekker loopt, soms door zinsconstructie en soms door interpunctie. [quote: Riny] De kat sprak vriendelijk: lieve muisjes zo is er voor mij geen lol meer aan. Kom laten we even denken hoe dit verder moet gaan.’[/quote] Hier missen er naar mijn mening enkele komma's: 'De kat sprak vriendelijk: lieve muisjes, zo is er voor mij geen lol meer aan. Kom, laten we even denken hoe dit verder moet gaan.' [quote: Riny]Juf Anja, is ook verbaasd, dit had zij niet verwacht, zij maakt zich grote zorgen.[/quote] En hier staat juist weer net een komma te veel: 'Juf Anja is ook verbaasd, dit had zij...' [quote: Riny]de muisjes ondanks hun dikke buikjes zijn nu in een oogwenk verdwenen.[/quote] Dit is een voorbeeld van een zinsconstructie die ik twee keer moest lezen, een grammaticaal dingetje. 'de muisjes zijn ondanks hun dikke buikjes in een oogwenk verdwenen.' Het is klinkt als veel gezeur, maar het zijn kleine dingetjes. Graag gelezen!

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 September 2018 - 9:43
Schrijfcoach Mike, … wat had ik een moeite met het onderwerp van de opdracht. Ik een satire schrijven? Het is dan ook niet echt gelukt, maar een verhaal kwam er wel. Ik liet me sturen door wat er zo maar uit mijn vingers stroomde. Iemand voor paal zetten? Nooit van z'n leven en zeker geen kinderjuf of kleuters. Ik dacht aan de goden die elkaar het leven zo zuur konden maken. Gelukkig niet altijd, maar toch, ze lustten elkaar rauw. Mochten ze hier nog op aarde verblijven dan lusten ze er nog steeds pap van. Dank voor je reactie op mijn interpunctie; je hebt helemaal gelijk. Ik zal het veranderen in de tekst en er voortaan meer aandacht aan besteden.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 September 2018 - 9:42
Schrijfcoach Mike, … de komma's heb ik eerst veranderd, daarna de zin van de juf. Die regel werd niet veranderd omdat er gedacht wordt dat ik niet ik ben. Nou, ik ben dat wel, hoor! Die regel heb ik veranderd naar jouw idee. Je hebt me met die streepjes duidelijk laten zien dat dit geen tussenzin was. Qua Nederlands was-ie niet goed, het was meer een gevoelszin van mij. Nogmaals dank voor je leerzame reactie.