Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 209 Hoe kunnen we het toch voorkomen

31 augustus 2018 - 19:16
In de spiegel zie je een gezicht, dat je heel goed kent qua emoties en dagelijkse dingen. Het is alweer een tijd geleden dat ik zo secuur naar je heb gekeken. Er is altijd die intens gezonde kleur, niet te bruin, niet te bleek. Mensen zeggen: ‘Wat ziet ze er gezond uit.’ Ook al voelt dat van binnen niet zo. Lachende ogen, waarin nu een diepdonkere gloed gloeit. Is het boosheid met een mengelmoes van gelatenheid? Een traan vult je oog, vloeit weg via de plooi van je wang die naar je neusvleugel loopt, naar je mondhoek. Snel veegt je hand hem weg. Je wilt niet dat mensen jouw verdriet zien. Ik hoef jouw gezicht, ogen niets te vragen. De rimpels rond je mondhoeken zijn er niet voor niets. Veel heb je me toegelachen. Maar nu zeggen die grijze kijkers mij iets heel anders. Verbolgen en verdrietig over het jongetje van elf, wiens leven genomen werd en nog veel erger: zijn moeder, vader, zusje, vriendjes en alles waar hij zo onbevangen vrolijk van kon zijn als opgroeiend mannetje. Dat alles zien jouw ogen, laat jouw ziel mij voelen. Toch gaat jouw gezicht iedere dag met een warme glimlach beginnen. Die vriendelijke uitstraling, die zovelen moed geeft. Kon jijzelf maar iedere keer zien hoe je binnenste lacht en vrolijk is. Je zou ervan genieten, dat weet ik zeker.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 September 2018 - 9:41
mw.marie, dit is heftig zeg. Zoveel tegenstrijdige emoties die zoveel vragen oproepen. Als ik dit lees, is dit maar het begin van een heel verhaal. Geeft me het gevoel dat ik meer wil weten. Deze lees ik zeker nog terug, hij gaat nu al rond in mijn hoofd.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 September 2018 - 10:41
Goedemorgen mw.Marie. Wat een pakkend stuk. 'je wilt niet dat mensen jouw verdriet zien' is heel erg herkenbaar. Anderen niet belasten met jouw verdriet. Je legt je stuk je ziel bloot in je stuk. Dat vind ik bewonderenswaardig en mooi om te lezen. Leestechnisch heb ik één dingetje: "Kan jijzelf maar iedere keer zien hoe je binnenste lacht en vrolijk is. Je zou ervan genieten, dat weet ik zeker." Moet 'kan'' hier niet 'kon' zijn? M.i. loopt dat lekkerder in combinatie met je volgende zin. .

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 September 2018 - 20:05
Mooi Marie, koester dat licht en die glimlach van binnen.
Dank je Chantal. Zeker, iedere glimlach is er een. Fijne avond

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 September 2018 - 20:08
mw.marie, dit is heftig zeg. Zoveel tegenstrijdige emoties die zoveel vragen oproepen. Als ik dit lees, is dit maar het begin van een heel verhaal. Geeft me het gevoel dat ik meer wil weten. Deze lees ik zeker nog terug, hij gaat nu al rond in mijn hoofd.
Joke, goed je hier te lezen. Fijn dat je het de moeite waard vindt te lezen, daar schrijf ik graag voor. Dat ik je boeien kan is voor mij een groot compliment. Fijne avond.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 September 2018 - 20:10
Ja, dit pakt mij, zeker deze zin: 'Ik hoef jouw gezicht, ogen niets te vragen.'
Levina, fijne woorden schrijf je mij, dank je wel. Fijne avond.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 September 2018 - 20:14
Goedemorgen mw.Marie. Wat een pakkend stuk. 'je wilt niet dat mensen jouw verdriet zien' is heel erg herkenbaar. Anderen niet belasten met jouw verdriet. Je legt je stuk je ziel bloot in je stuk. Dat vind ik bewonderenswaardig en mooi om te lezen. Leestechnisch heb ik één dingetje: "Kan jijzelf maar iedere keer zien hoe je binnenste lacht en vrolijk is. Je zou ervan genieten, dat weet ik zeker." Moet 'kan'' hier niet 'kon' zijn? M.i. loopt dat lekkerder in combinatie met je volgende zin. .
Dank je Karinska voor je prettige woorden. De zin die je aanhaalt heb ik eerst met 'kon' geschreven. Daarbij dacht ik, vt niet samen gaat met de tt, waar de rest van de zin instaat. Daarom zo geschreven. Ik ben het zeker met je eens dat 'kon' veel prettiger leest. Door jouw aanmoediging pas ik het aan. Fijne avond.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2018 - 12:24
Mw.Marie, … je ontroert me. Zo mooi heb je jezelf beschreven. Dat jongetje van elf jaar oud. Ik heb zelf zo'n opgewonden standje als buurkind; mijn ogen begonnen meteen te prikken toen ik het las. Fijn dat je iedere dag begint met een lach; hoe die ook gemutst is.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2018 - 12:51
@#8: Ah, ik snap de reden van je keuze. Het zal best hoor, dat het niet samen 'mag' maar soms moet je de regels gewoon lekker aan je laars lappen, vind ik. Jij blijkbaar ook :) Fijne dag verder.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2018 - 14:06
Mw.Marie, … je ontroert me. Zo mooi heb je jezelf beschreven. Dat jongetje van elf jaar oud. Ik heb zelf zo'n opgewonden standje als buurkind; mijn ogen begonnen meteen te prikken toen ik het las. Fijn dat je iedere dag begint met een lach; hoe die ook gemutst is.
Riny, wat een fijne reactie van jou weer. Je laat me genieten van hetgeen ik bereikt heb bij je. Wordt maar blij van dat leuke buurjongetje, als hij volwassen gaat worden moet hij vast veel spontaniteit inleveren, voor de ernst van de dag. Fijne dag

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2018 - 14:07
@#8: Ah, ik snap de reden van je keuze. Het zal best hoor, dat het niet samen 'mag' maar soms moet je de regels gewoon lekker aan je laars lappen, vind ik. Jij blijkbaar ook :) Fijne dag verder.
Karinska, zo is het maar net. Jij ook weer fijne dag in retour.

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 September 2018 - 13:53
Er zit vanaf de eerste zin echt een lekker ritme in je tekst. Ik heb mijn twijfels bij onderooglid, wat mij betreft is het iets te specifiek, misschien iets makkelijker als je ogen lopen vol oid. Het wegsijpelen vang je bijna poëtisch. Dat is goed. Inhoudelijk vind ik het heel mooi, diep en gevoelig, maar heel mooi. Graag gelezen!

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2018 - 18:58
Dank je mijjbogert. Ik zie nu net dat je alsnog gereageerd hebt, dat waardeer ik zeer! Je hebt een punt met onderooglid, het haalt de lezer uit de tekst. nadat ik door jou het nog eens las, merkte ik het ook. Ik heb het aangepast. Bedankt voor je prachtige compliment: poëtisch. Ik ga ervan blozen, voor mij is het een prachtige aanmoediging om door te blijven schrijven. Fijn dat je het graag gelezen hebt, fijne avond.