Mannen- / vrouwen-taal

Zijn mannen doelgericht, zakelijk, en houden vrouwen rekening met anderen? Kan een man vrouwelijke dialogen schrijven en omgekeerd? Wat zijn de verschillen en overeenkomsten? De aanzet tot deze topic ontstond n.a.v. de bijdrage ‘Het zakschaakbordje’ van C.V. Berendonk op het forum ‘Leven etc. autobiografische schrijfopdracht #38’ (30 juni 2018). In de reacties debatteerden Leonardo Pisano en PeterFD over mannentaal en vrouwenpraat. Deze meester en leerling besloten hierover een forum topic te openen. Leonardo Pisano: (citaat) Voor wat het waard is: ik heb voor mijn dialoogstudies mannentaal vs vrouwenspraak bestudeerd. Er zitten wezenlijke verschillen tussen in manier van: - denken (vrouwen zijn procesgericht, mannen resultaatgericht), - kijken (vrouwen zien meer dan mannen door een grotere kijkhoek en meer oog voor detail; mannen zien beter contrast) en - praten (vrouwen zijn doorgaans beleefder, zwakken absolute uitspraken meer af dan mannen en gieten meer in vraagvorm; mannen zijn specifieker en directer). Uiteraard zijn dat stereotypische kenmerken en gaan de verschillen niet altijd op. Het is trouwens retelastig om vanuit de andere sexe te praten. Mss is het ook gekleurd doordat ik zelf een man ben. PeterFD: (citaat) ik voel me vertrouwder met vrouwenspraak dan met mannentaal, maar sla de plank natuurlijk herhaaldelijk mis, daar wijzen mijn meelezers me dan wel op. Vrouwen zijn, juist door de eigenschappen die jij noemt, veel interessantere personages in mijn ogen