Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#204 Vier lege strandstoelen

Hoe kan dat nou? Zojuist waren de vier stoelen vlak voor mij nog bezet. Ik had niet gemerkt dat ze vertrokken waren. Die twee kids van vijf à zes jaar waren leuk bezig met voetballen. Ik vond het wel gezellig. Regelmatig rolde de bal in mijn richting. Dan nam ik het ding in beide handen en stak mijn armen plagerig naar voren, zodat het speeltuig moest worden opgehaald. De oudste kwam dan, eerst schuchter, maar na een paar keer vrolijk, naar me toe en nam de bal met een beleefde ‘Dank u wel meneer,’ weer in ontvangst. Zijn moeder vond het allemaal maar niks en riep haar zoontje steeds streng tot de orde. Hoewel ik tegen haar al had gezegd dat het geen probleem was, bleef ze toch mopperen. Maar de knaapjes trokken zich er weinig van aan en voetbalden lustig door. Vreemd, dacht ik, ik had volgens mij maar heel even mijn ogen dicht gedaan en nu zijn ze plotseling weg. Het was pas twee uur. Dan ga je toch nog niet naar huis met zulk heerlijk weer? Ik keek naar rechts en ineens zag ik de veel strandgasten in paniek hun spullen aan het inpakken of renden gehaast weg. Wat was er aan de hand? Ik keek naar de andere kant van het strand en zag daar eenzelfde tafereel, maar gelijktijdig ontdekte ik ook de oorzaak. Hoewel de zon volop scheen aan een strakblauwe hemel, zag ik vanuit het Zuidwesten enorme zware regenbewolking pijlsnel op me afkomen. Als een razende pakte ook ik mijn spullen, ploegde zo snel mogelijk door het rulle zand naar boven, maar het was al te laat. Drijfnat arriveerde ik bij het strandpaviljoen, waar geen plaats meer was voor een eenzame man.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja Jules, zo gaat dat, eventjes de ogen dicht en dan... Duidelijk beschreven. Als ik een beetje mag zeuren: en ineens zag ik paniek bij de mensen. Mi kan je dat weglaten, de rest staat in je volgende zin. Ook dit: Wat was er aan de hand? Dat denk je als lezer en je laat het zien in je volgende zin. En dit :Ik draaide mijn hoofd om naar de andere kant en zag hetzelfde. Maar gelijkertijd ontdekte ik ook de oorzaak. De zon schijnt uit de strakblauwe hemel, maar in het zuidwesten zie ik de donkere regenwolken snel op me afkomen. Ik hoop dat je aan mijn meedenken iets hebt. Het is natuurlijk jouw tekst, dus kijk maar wat jij ervan vindt. Ik lees je trouwens graag, leuke website heb je. Fijne avond.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja Jules, zo gaat dat, eventjes de ogen dicht en dan... Duidelijk beschreven. Als ik een beetje mag zeuren: en ineens zag ik paniek bij de mensen. Mi kan je dat weglaten, de rest staat in je volgende zin. Ook dit: Wat was er aan de hand? Dat denk je als lezer en je laat het zien in je volgende zin. En dit :Ik draaide mijn hoofd om naar de andere kant en zag hetzelfde. Maar gelijkertijd ontdekte ik ook de oorzaak. De zon schijnt uit de strakblauwe hemel, maar in het zuidwesten zie ik de donkere regenwolken snel op me afkomen. Ik hoop dat je aan mijn meedenken iets hebt. Het is natuurlijk jouw tekst, dus kijk maar wat jij ervan vindt. Ik lees je trouwens graag, leuke website heb je. Fijne avond.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Heel fijn dat je me op enkele overbodige passages hebt gewezen, MwMarie. Ik heb het verhaaltje meteen op enkele onderdelen wat aangepast. Wat leuk dat je mijn site bezoekt. Ik hoop dat je mijn maandagblogs leuk vind. Heb je op- of aanmerkingen, mail me gerust. Ik leer nog altijd graag van mijn fouten.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
In feite best een vrolijk verhaal. ik neem aan dat de andere stoelen door de zoontjes en hun moeder werden bezet. Vierde regel van de tweede strofe veranderen in: Ik keek naar rechts en ineens zag ik dat strandgasten panisch hun spullen pakten en haastig wegrenden. (?) Wat heeft die eenzame man toen gedaan?

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je Tja, voor je leuke reactie. Ik had die zin al eerder gewijzigd, dus laat hem nu maar staan. Die eenzame man was toch al kleddernat, dus ging hij maar zielig op een trapke bij het paviljoen wachten op betere tijden. Ha, ha, ha :nod:

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een alleraardigst zomers tafereel schets je hier, Jules. Leuk die karakterschets van die kinderen. Ik kan begrijpen dat niemand graag een nat pak haalt in een strandstoel. Een leuke oplossing bedacht dus voor deze lege strandstoelen. Aangename sfeer, mooi verhaal. Puntje: "Hoewel de zon volop scheen aan een strakblauwe hemel, zag ik vanuit het Zuidwesten enorme zware regenbewolking pijlsnel op me afkomen." Volgens mij kun je het laatste deel anders formuleren. Je zou de regenbewolking op het punt van losbarsten kunnen laten staan bijvoorbeeld. Een bui komt niet "pijlsnel" op iemand af.