Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

schrijfopdracht #204 Ligstoel

Ik moet in slaap gesukkeld zijn, ik word wakker met prikkelende ogen en een lichte hoofdpijn. Mijn huid voelt warm en mijn lippen zijn kurkdroog. Ik kijk links en rechts van mij en zie dat mijn vriendinnen niet meer naast mij zitten. De stoelen die gericht staan op zee zijn leeg. Langzaam sta ik op, wat duizelig in mijn hoofd van de warmte, zonnebaden is niet zo gezond en ik kijk nu verder om me heen. Geen bekende bikini’s of figuren, alleen veel dagjesmensen met jellende kinderen, zeurende meeuwen, een overvliegend vliegtuig die duidelijk al de daling heeft ingezet en een branding die veel lawaai maakt nu het vloed aan het worden is. Ben ik met dit lawaai in slaap gevallen? Nu zie ik pas dat de strandtassen van mijn vriendinnen er niet meer staan. Maar ook mijn tas is verdwenen. Waar zijn ze? Het is niet logisch dat ze de zee in zijn gegaan maar ze vertrekken toch niet zonder mij? In de verte zie ik wat vlaggen wapperen van een strandpaviljoen en ik besluit die kant op te lopen. Ik laat de strandstoelen voor wat ze zijn, de rechtmatige eigenaar bij wie wij ze gehuurd hebben zal ze wel vinden als de dagjesmensen zijn verdwenen. Op mijn blote voeten met mijn slippers in de hand slenter ik door het hete mulle zand naar het paviljoen. Mijn huid is wat rood geworden maar mijn zonnebrand zit in mijn tas, net als mijn telefoon en autosleutels. Ik voel angst en woede tegelijk en mijn slenteren gaat over in een fermere pas. Naarmate ik dichter bij het strandpaviljoen kom wordt het nog drukker op het nu smaller geworden strand. Het terras is overbevolkt. Zonverbrande lijven, glimmende lijven, dikke en dunne maar geen herkenbare. Ik baal. Dan maar even binnen kijken. En dan zie ik de dames zitten. Achter een groot glas bier. Ik ben al gespot. Lisette, mijn beste vriendin, vliegt omhoog en wenkt me te komen zitten. Mijn handtas op de lege stoel naast haar. De waakhond over mijn handtas toen ik in slaap gevallen was. Weg angst en woede.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Eind goed, al goed. Ik zou nooit met mijn blote voeten op heet zand lopen. Je bent een bikkel,Elisabeth. Graag gelezen.

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Elisabeth: de ongerustheid die je opzuigt en drijft een vliegtuig is een het-woord, dus dat het beste met de roodheid

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Elisabeth. Fijn stukje. Je geeft wat de hp ervaart en voelt heel goed weer, alleen leg je soms nog wat teveel ijver aan de dag en schrijf je zaken op die de lezer uit de omliggende woorden/zinnen uit zichzelf kan afleiden. Schrijven gaat misschien nog wel meer over wat je niet mag schrijven dan over wat je wel schrijft. Over wat je de lezer tussen de regels door laat begrijpen. In je eerst zin kan je bijvoorbeeld 'ik moet in slaap gesukkeld zijn' rustig weglaten, de lezer trekt die conclusie zelf als hij ' ik word wakker met prikkelende ogen' leest. Idem voor 'zonnebaden is niet zo gezond' en 'de waakhond over mijn handtas toen ik in slaap gevallen was.'

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hopelijk maken de vriendinnen haar in het vervolg wel wakker. Een goede invulling van de opdracht, maar het kan in mijn ogen wat krachtiger, wat levendiger, wat pittiger.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
ElisabethD je dilemma komt goed over in jouw tekst. Ik zie dat het je primeur hier is, welkom! Het volle strand, smaller wordend, veel zongebruinde lijven dik en dun. Ik zie het voor me. Voor mij leest het prettiger met wat witregels bijv. voor deze regel: Langzaam sta ik op, wat duizelig in mijn hoofd van de warmte, zonnebaden is niet zo gezond en ik kijk nu verder om me heen. Dan is het niet zo'n groot blok, alhoewel 350 woorden max. niet veel is natuurlijk. Bovenstaande reacties sluit ik me bij aan. Je hebt al mooie aanwijzingen gekregen, succes! Fijne avond.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Elisabeth, ... wat een warm strandverhaal. Ik hoorde en zag alles. Voelde zelfs de hitte (nu niet zo moeilijk). Je hebt al wat fijne feedback gekregen; neem ze tot je. Toch niet leuk van die vriendinnen, of je moet veel rust nodig gehad hebben, maar dan toch zo in de brandende zon in slaap vallen.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk bedacht Elisabeth, hoe je de spanning opbouwt, ik verwachtte ieder moment dat er iets zou gaan gebeuren! Gevolgd door dat nuchtere einde, de vriendinnen die gewoon ergens aan een drankje zitten (het werd hierboven al genoemd, vervelend dat ze hun vriendin slapend lieten doorbakken in die zon!) Je kreeg al goede tips, aanvullend daarop nog een tip, zinnen korter en krachtiger maken doe je o.a. door het weglaten van overbodige uitleg. Bijvoorbeeld een zin als 'In de verte zie ik wat vlaggen wapperen van een strandpaviljoen' wordt 'in de verte wapperen de vlaggen van een strandpaviljoen.' De lezer begrijpt dat de hoofdpersoon dat ziet, dat hoef je dus niet te benoemen.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
De vriendinnen zullen wel gedacht hebben: laat haar maar slapen. Ze zal de hele nacht wel weer in touw zijn geweest. Echte vriendinnen. Een paar dingetjes: bedoel je met jellende jengelende? zonnebrand - zonnebrandcrème? Een vliegtuig dat (ipv die). Maakt mij niet uit, hoor.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Elisabeth, je neemt me mee naar een warme middag op het strand! Ik sluit me aan bij de eerdere feedback die je kreeg. Maak je zinnen iets korter waar kan en let goed op het gebruik van leestekens. Dat zal je verhaal ten goede komen. Graag gelezen!

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Welkom @ElisabethD en veel plezier hier. Van je vriendinnen moet je het wel hebben, zeg! Ze hadden je beter kunnen waarschuwen in plaats van ou te laten slapen onder die felle zon.(Ik vat het iets anders op dan @Tja) Zoals @Meiga schrijft : je beschrijft (nog) teveel voor de lezer. "Geen bekende bikini’s of figuren, alleen veel dagjesmensen met jellende kinderen, zeurende meeuwen, een overvliegend vliegtuig die duidelijk al de daling heeft ingezet en een branding die veel lawaai maakt nu het vloed aan het worden is." >>te lang zin. Je verliest hierdoor de aandacht van je lezers. zeurende meeuwen? kinderen zeuren, meeuwen krijsen Je hebt al diverse reacties en aanwijzingen gehad waar ik niet veel meer aan heb toe te voegen. 1) Ik voel angst en woede tegelijk en mijn slenteren gaat over in een fermere pas >> dit laatste deel zou ik iets anders formuleren. Meer actie, meer betrokkenheid erin leggen 2) En dan zie ik de dames zitten.>> Geen zinnen beginnen met "en". En inderdaad: voeg eens een witregel toe om een rustpauze voor de lezer te creëren. Je tekst wordt er leesbaarder en overzichtelijker door. Inlevend geschreven. Graag gelezen.