#192 eerste zin

de opdracht vormt aanleiding in een zin een heleboel te vertellen ik zou de info in omgekeerde volgorde zetten, dus perzikgeur, kerk, wolk

Grote informatiedichtheid, inderdaad. Die datum zou je weg kunnen laten, net als 'zo veel mogelijk'. Ik zou de volgorde niet veranderen. We zoomen nu mooi in van Noord-Europa naar de kerkbanken. Leest als het begin van een bildungsroman. Niet helemaal mijn genre, dus ik weet niet of ik verder zou lezen, maar voor het genre zeker een goede beginzin.

Hoi Tilma, wat een lange openingszin, 65 woorden. Je doelt op Tsjernobyl, neem ik aan? Mooi contrast van de grote impact die beide gebeurtenissen hebben, ik word nieuwsgierig hoe dit verder gaat; gaat het over de relatie met Anelise waar HP op hoopt, of gaat het om een kernramp? Of over iets geheel anders?

** Nee, de datum kun je niet weglaten, @Ostinato. Een groot deel van het lezerspubliek weet niet eens meer dat we dubbeltjes, kwartjes en guldens hebben gehad in plaats van Euro's. Laat staan, op welke radio-activiteit hier wordt gedoeld. @Tilma: Ik vind het zeker uitnodigend, alleen al om er achter te komen of het iets zal worden tussen ik en Annelise en of Tsjernobyl verder aan bod komt. @ PeterFD's tip lijkt me inderdaad de moeite waard. Eerst de extase van de geur tegen de achtergrond van de wrange realiteit. Bijv: Om zo veel mogelijk van de hemelse perzikgeur die ze verspreidde in me op te nemen ademde ik zo diep als ik kon, die zondag 27 april 1986, geknield in de kerk, één bank achter Annelise Bakker, terwijl een radio-actieve wolk zich gestaag en nog grotendeels onopgemerkt over Noord Europa verspreidde en een jaar lang alle andijvie en spinazie oneetbaar zou maken [Alleen, die groenten zijn eigenlijk niet belangrijk. Zelf zou ik het feit, dat er zoveel arme mismaakte mensen en dieren, naar voren halen. Zoveel stakkers -nu nog steeds. Maar je hebt gelijk, als ik aan die periode terugdenk -uit mijn kindertijd- dan denk ik ook het eerst aan gevaar van spinazie, waar ik gek op was en lange tijd niet kreeg]. ,

Ik zou 'm zo laten. Juist door semi-feitelijk van wereldlijk naar persoonlijk te gaan, voel ik als lezer dat hier een verhaal gaat volgen waarin het kleinste detail bezien mag worden in een groter geheel. Ook de precieze datum draagt bij aan dat feitelijke.

Laten staan, met datum. Dat wereldlijke wordt naar de achtergrond verbannen, HP heeft enkel aandacht voor Annelise Verder volg ik Ostinato. Ik ademde zo diep ik kon om de hemelse perzikgeur die ze verspreidde op te nemen. Je vervolg wacht ik af.

Ja. Waarbij ik me afvraag of je de radio-actieve wolk alleen als contrast (en tijdsbepaling) opvoert, of dat je het een wezenlijke rol in je verhaal (in het hoofd van je hp) zou laten spelen

Wat ik mooi vind aan deze zin is dat alle zintuigen erin worden betrokken. Zelfs groente en fruit en de bakker.

Alles werd gezegd, een mooie aanloop naar een verhaal over hoe het ik-personage een boontje heeft voor Annelise die hem waarschijnlijk niet eens ziet staan. Ik dacht net als gs, is de dag van de ramp enkel bedoeld als tijdsbepaling, of moet de ramp een zeker onheil voor hem of haar voorspellen? Een verhaal om verder op in te gaan.

Hoi Tilma, ik vind het een goede zin. Ik kom terecht in een bepaalde sfeer, het maakt een duidelijk beeld, door de specifieke duiding van de tijd. Maar uiteindelijk gaat jet allemaal over de liefde. Top!

Mooie zin. De tegenstelling van een dreigende radioactieve wolk vs het inademen van perzikgeur. Ik hoop dat het wat wordt tussen de HP en Annelise. Of is het de voorbode van onheil?

Het zal aan mij liggen maar ik vind teveel info in 1 zin. Mijn hoofd tolt meteen om alle info goed te verwerken. Teveel beeld voor mij. Het is het begin van het verhaal, de lezer moet er inkomen. Het zou mij voldoende intrigeren als er wordt ingezoomd op de perzikengeur en het effect ervan op de HP terwijl er buiten iets gebeurt met verstrekkende gevolgen. Dan word ik ook nieuwsgierig. Wat dan? En hoe zit de relatie tussen die twee? :confused:

Bedankt voor al jullie reacties. De zin is zoals deze is om redenen die door sommigen al benoemd zijn. De kernramp is natuurlijk óók tijdsbepalend, maar het is ook Tsjechovs pistool. En de eerste zin. Hallo.

Bedankt voor al jullie reacties. De zin is zoals deze is om redenen die door sommigen al benoemd zijn. De kernramp is natuurlijk óók tijdsbepalend, maar het is ook Tsjechovs pistool. En de eerste zin. Hallo.

Dank voor je uitleg, Tilma. Ik proefde wel zoiets,maar ik kon er mijn vinger niet op leggen. Ik heb het gelijk weer eens opgezocht en het geeft inspiratie.

Dag @Tilma. Ik lees je mooie flashback (die mij intrigeert) weer en de reacties. Dat doe ik vaak ook bij anderen. Daar leer je tenslotte van... Tip: Als je nu eens het geknield zitten één bank achter Annelise beperkt tot "knielen" -en "als ik kon" veranderen in "mogelijk' en de zinsopmaak door elkaar klutst: Zondag 27 april 1886; geknield in de kerk, één bank achter Annelise Bakker, ademde ik zo diep mogelijk om de hemelse perzikgeur die ze verspreidde in me op te nemen, terwijl een radio-actieve wolk zich gestaag en nog grotendeels onopgemerkt over Noord Europa verspreidde en een jaar lang alle andijvie en spinazie oneetbaar zou maken. Je komt zo binnen met die ingrijpende datum en vangt de hele inhoud zonder schrapwerk onder één hoed -je adoratie voor Annelise tegen de achtergrond van wat er gebeurde en de gevolgen daarvan. P.S. : Als je wilt, mag jij je licht ook eens over mijn zin schijnen, want die is nog niet naar tevredenheid.

Grappig, waarschijnlijk ben ik een cultuurbarbaar of gewoon een enorme amateurschrijver :nod: maar ik durf eerlijk toe te geven dat ik niet eerder heb gehoord van Tsjechovs pistool. Voor wie ook iets wil leren : http://dequalia.nl/wachten-op-het-schot/ Over jouw eerste zin, ik ga me van alles afvragen zoals 'wat heeft het een met het ander te maken' en 'wat een contrast' maar ook 'waar gaat het naar toe?' dus....doorlezen. Of het me nu meteen het verhaal intrekt, dat gevoel heb ik dan weer niet.

Ook ik was niet bekend met Tsjechovs pistool. Dank i-kat voor de link. In ieder geval vind ik de zin alles hebben ook in volgorde, het tijdsbeeld en dan inzoomen naar dat intieme moment dat qua omgeving ook weer iets zegt/suggereert over je HP’s achtergrond. Wat mij betreft, niks meer aan doen en als, dan zou ik de oneetbare spinazie en andijvie schrappen tenzij je die weer later ‘schiet’.

laat maar staan die spinazie, illustratief detail waardoor ik meteen in de scene zit

Heel veel reacties al, ik lees je nu pas. Leuke link naar Tjechovs pistool, weer wat geleerd. Dank I-Kat voor de link. Het verhaal hierna moet ons leren hoe de verwevenheid van deze eerste zin tot zijn recht komt. Interessant gegeven Tjernobyl met zijn ellende tot heden toe en verder in de toekomst. of ik verder wil lezen: die perzikgeur scene trekt me wel. Misschien alleen dat deel als openingszin?

De zin is de zin. Dus. Punt. Cultuurbarbaren.

Tilma: alle reacties gelezen hebbende ben ik het met je eens: de zin is de zin. Ik vroeg me nog af: zitten er twee pistoolschoten in? een soort zelfmoord die perzikgeur zo diep inademen? Dan zeker een reden om de volgorde zo te houden.