Het Free Musketeers avontuur van Pehamo gaat verder

Hoi Secret Garden, Alleen de eerste twee hoofdstukken en daarna de allerlaatste, bedankt voor je lieve tip. De printer staat hier echter al aan. Ik stuur toch maar 6 hoofdstukjes naar ze toe. dat geeft wel een fraai beeld, hoop ik. Wat ik trouwens ook altijd doe. Ik zet in de begeleidende brief; Ik hoef dit manuscript niet terug te ontvangen. wel graag een ontvangstbevestiging, maar dit kan per email. Met mijn emailadres erbij. Lemniscaat beweert maar zes tot acht weken nodig te hebben voor een antwoord. Dat is best lekker snel. Als het ze lukt natuurlijk. Jammer Wonderer dat je mijn beeldspraak van dat lieve konijntje kinderachtig vind. of de rest niet origineel. Ik zag het juist wel voor me, kaal gebied, huppelend konijntje, het snuffelt aan een paddenstoel, hoort iets, het geluid zwelt aan en hoep, konijn duikt hol in net voor het verpletterd wordt onder trappelende hoeven. Helemaal niet kinderachtig toch? Nou ja, hoop ik. snif. Trouwens, geweldig nieuws voor de Tolkien fans. Joepie! Peter Jackson gaat de Hobbit verfilmen in twee films. Ik weet het alleen niet meer. Was nu het hobbitdorp plat gegooid of Helmsdiep? Als het Hobbitdorp er nog staat komt dat natuurlijk goed uit. Alleen duurt het tot 2010 en 2011 voor de films er zijn. Hellep, ik hoop dat ik dan nog leef. Je wordt toch elk jaar ouder en ouder en ouder en... dubbel joepie! Die arme Saoedische vrouw krijgt geen tweehonderd zweeepslagen. thank god to that. Kun je tweehonderd zweepslagen wel overleven? brrr.

Nog even een reactie op je eerdere vraag over Boekscout en addertjes Pehamo: bij Boekscout moet je 40 mailadressen aanleveren. Dat is dus slechts de helft van wat FM vraagt. Typ 'Boekscout' in bij 'zoeken', er is een heel topic over. En je mag niet zomaar de mailadressen die je eerder aan mensen gevraagd hebt weer gebruiken, ze moeten expliciet weer toestemming geven voor je volgende boek, als je wel weer met een POD-uitgever in zee gaat. Dat is waar je dat Word-document voor had: voor elk boek zou je zo'n document moeten hebben. Dus iedere keer opnieuw toestemming vragen. En inderdaad, FM wil wel graag dat het niet zomaar mailadressen zijn, maar mailadressen van potentiële kopers. Wat natuurlijk minder waarschijnlijk is als ze er 40 vragen in plaats van 80. Als je de mailadressen zou hergebruiken zonder toestemming kunnen de mensen van wie de mailadressen zijn gaan klagen en dan pleeg je contactbreuk. Gevolg zou kunnen zijn dat je boek alsnog niet uitgegeven zou worden.

Zelfs 40 mailadressen vind ik niet gering. Wat als niemand je boek koopt? Volgens mij willen ze dan nooit een tweede boek uitgeven.

Pehamo, je moet een beetje zuinig met de tekst in het forum omspringen maar ik vind het wel een origineel gegeven. Als je goed begeleid wordt gaat het je best lukken, denk ik.

Hai Pehamo, welkom terug. Je bent flink bezig zeg. :) Ik heb je toestemming gegeven om de mailadressen van mezelf en een aantal kennissen te gebruiken voor je manuscript aan Free Musketeers. Wat je er verder mee doet? Bij een volgende gelegenheid hoor ik graag weer even van je, dan kan ik iedereen opnieuw benaderen. Dat vind ik wel zo prettig. Als ik je stukken hier lees, denk ik dat begeleiding door de uitgever of een cursus Schrijven van Kinderproza (bijvoorbeeld bij Script-plus) niet slecht zou zijn. Je hebt volgens mij echt talent, maar het is nog een beetje onontwikkeld. Zoals Wonderer al zegt, ik mis een eigen stem. Verder denk ik ook dat je wel wat minder stukken mag plaatsen. Het forum staat al zo vol. ;)

Hoi Ariadne, bedankt voor je lieve complimentjes, ikke echt talent? bloos, bloos. Hartelijk dank voor je informatie over het hergebruiken van de emailadressen. Dat zal ik dus niet doen. Maar dat betekend wel dat ik inderdaad geen tweede boek bij Free Musketeers kan laten uitbrengen. Ik heb ze een vraag hierover gemaild en ook informatie bij boekschout opgevragd. Helaas geen enkele reactie gekregen. Nu zijn het ook de feestdagen, die jongens zijn vast allemaal vrij. Verder vind ik dat wel slordig bij de FM. De ene keer krijg je een hartstikke vriendelijk uitgebreid mailtje, Bij de volgende vraag; niks, naks, noppes. Ze voegen wel altijd een telefoonnummer toe, ik zal ze anders er wel over bellen. Dan laat ik de reactie weten. Tja, ik zal boekenbent eens op zoeken op internet. ik zal ook proberen minder grote stukken te plaatsen. Da's weer een van mijn goede voornemens voor 2008. Ik heb er nog een. Ik zal me niet meer veregrijpen aan de heerlijke gevulde chocoladekransjes als die afgeprijst zijn.

Voor wie nieuwschierg is naar Jakuan. Hier een ingekort voorproefje van de inhoud. Uit hoofdstuk 2. Jakuan hoort dat zijn ouders dood zijn en ontmoet zijn toekomstige aarstvijand. Geen commentaar graag op de woordvolgorde, ik heb zinnen uit de topic moeten halen omdat men niet zulke lange stukken wou hebben. ======= Het was voor Jakuan alsof hij een klap kreeg en verschrikt greep hij de randen van de audiofoon beet. “Wat? Hoe komt u daarbij,” viel hij uit. “Ik sprak ze nog vanmorgen! Ik, ik...” Jakuan kon niet uit zijn woorden komen. “Zijn mijn ouders dood?” “Heeft niemand het je dan gezegd?” De vrouw keek hem vol medelijden aan. Jakuan besefte op de achtergrond een vreemd geluid te horen. Daarna klonk er een harde klap van iets dat viel. “Wacht even hoor,” zei Mesissa en keek roepend om; “Serissa? Wat laat je nu weer uit je poten vallen? Laat me niet bij je komen meisje. Ik, ik…,” Mesissa verstijfde op haar stoel en slaakte een gilletje vol schrik. Zwaaappp! Zo klonk het toen haar hoofd plotsklaps een schok kreeg en ineens vol zat met rood bloed. Haar bloed spatte zelfs tegen het scherm! Hij gilde, liet zijn mok kodika vallen en Jakuan greep vol ontzetting naar zijn wangen toen het enge bloederige heel griezelig, dichterbij kwam en daarna weer van hem wegzweefde. “Zo, dat is even schrikken hé.” Er klonk een opgewekte stem, de audiofoon schoof naar achteren. Daarna zag hij iemand die glimlachend de handen onder de kin zette en zich liet opnemen. Jakuan hijgde het vol schrik uit. Wie was dit nu weer? Hij had lang zwart haar in kleine vlechtjes, een breed gezicht met groene ogen en droeg een donkerblauw broekpak met zilveren strepen op de schouders. “Ze, ze schieten niet iedere dag iemand vlak voor je dood!” Zijn vuisten balden machteloos, “wat heeft dat arme mens jou aangedaan!” “Niets nerfje, helemaal niks. Jij bent het die haar iets aangedaan heeft.” De man leunde gemakzuchtig naar achteren en nam hem grinnikend op. “Je had haar niet moeten foonen jongetje, het is namelijk mijn taak om iedereen waarmee je contact hebt gehad, definitief het ademen onmogelijk te maken. Natuurlijk gaat dat niet gemakkelijk. We mogen geen sporen achterlaten en het komt goed uit als het op een ongeluk lijkt. De onbekende stak een vlechtje in een mondhoek, terwijl hij hem onderzoekend opnam. Daarna spuugde hij het weer uit. “Tja,” hij draaide de audiofoon opzij naar de dode Mesissa. “Wat denk je? Haar hoofd in de micro-oven gestopt?” De moordenaar brak in vrolijk lachen uit. “Schoft! Smerige kweker van drilslijm.” Wie ben jij. Durf me eens je naam te zeggen, dan geef ik je aan bij de controliti.” “Tja, mijn naam? Je wilt me echt aangeven? Misschien wel aan het hoofd van de controliti?” Hij brak in lachen uit. “Dat zou grappig zijn, aangezien ik het hoofd van de controliti ben!” Jakuan hijgde vol schrik. Hij begreep er niets meer van. Wat had het hoofd van de belangrijkste bewakingsorde op Aarde nou met hem te maken? De jonge knul neep zijn lippen op elkaar. De onbekende boog met vernauwde ogen naar de audiofoon over. “Mijn naam is Satillo A’aus,” zei de moordenaar vriendelijk. “Weet je wat? Ik sluit af en dan kan je de controliti bellen. Zeg maar dat ik in eigen persoon die vrouw haar hoofd heb veranderd in een hoopje bloedgruis. Ik wil hun gezicht wel eens zien, ze geloven je nooit. Denk er goed om nerf, iedereen waar je contact mee opneemt ondergaat hetzelfde lot. Dan krijgen ze allemaal een massale connectiestop van het ademen. Ik spreek je nog wel, nerfje.” Satillo grinnikte boosaardig en verbrak met een snelle klik de verbinding! “Nee!” Jakuan sprong op en stompte zich tegen zijn hoofd. “Nee! Nee! Nee.” Hij sprong heen en weer, vloekte en stampvoette op de vloer. “Wat kan ik doen? Wat valt er te doen? Die vuile moordenaar heeft gelijk, ze geloven me nooit.” “Wat kan ik doen,” jammerde hij. “Door de audio van Gomdana zijn er mensen vermoord. Edai is vermoord. Mijn ouders zijn vermoord en mijn broer en zusje ook. Dood. Ze zijn allemaal dood! En, en ik?” Jakuan begon te beseffen dat zijn enige redding was dat hij in de kleine vrachtmodule zat. Snel sprong hij op en tuurde uit het raam. Het kleine blinkende stipje dat Joke-B geweest was, was al veranderd in het formaat van een flinke whirlingbal. Waterbasis 4 kwam met de minuut dichterbij. Satillo A’aus had natuurlijk contact gehad met zijn mensen daar. Hun opdracht zou duidelijk zijn. Hij keek huiverend naar de kleine zwarte audio op het paneel. “Vermoord dat kleine smerige terugslagje en vernietig de audio,” hoorde hij het hoofd van de controliti al zeggen. Beangst tuurde hij door het raam, er kon elk moment een raket uit het zwarte heelal opduiken. Een druk op een knop en wham. Dan was hij ook nog slechts een hoopje vervulmassa.

Ondertussen boekenbent opgezocht en ook lulu.com. Misschien heb ik de site's niet goed doorgekeken, maar ze laten je allebei je boeken in eigenbeheer uitgeven. Je moet dus alles zelf doen. buitenkaft, binnenwerk, het boek verkopen en uitgevers aanschrijven. De Free Musketeers doen dat nog voor je, je moet alleen die 80 emailadressen leveren met waarschijnlijke kopers. Misschien voor jou een makkie, voor mij was het een helsjob. Dus dat ga ik niet nog een keer doen. Dus, of er een Jakuan deel twee komt is een groot twijfelgeval. Bestaat er nu geen een gemakkelijke internetuitgever waarbij je geen emaildressen hoeft aan te leveren? Wie weet raad?

Héél goed schrijven, Pehamo. En dat bedoel ik niet hatelijk. ( Ik zou in deze Kersttijd niet durven) :wink: Maar degenen die een uitgeverij zoeken, hebben allemaal dat probleem.

"Misschien heb ik de site's niet goed doorgekeken, maar ze laten je allebei je boeken in eigenbeheer uitgeven. Je moet dus alles zelf doen. buitenkaft, binnenwerk [..]" Dat is niet waar, Pehamo. Bij Boekenbent doen ze alles voor je, maar je zult er wel iets voor moeten betalen. Gratis bestaat namelijk niet. Ook niet bij FM, zoals je inmiddels weet.

Nou, bijna gratis. Ik heb maar twee boeken van mezelf moeten kopen plus die 80 adressen moeten sprokkelen. Maar voor de rest kostte het me echt niets. Maar het is wel verkeerd gedacht dat ze verder heel veel voor je doen. Dat klopt niet helemaal, hoor ...

Ja, je bedoelt: het kost niks, maar ze doen ook niks? :lol: Gratis in de zin van: het kost geen geld, dan klopt het wel. Maar gratis in de zin van: het kost je verder ook niets, dan klopt het dus niet.

Ja, zoiets. Nou ja, ik zag het maar als een leerproces. Dat je dus zelf heel veel moet investeren, anders kom je er gewoon niet. Ach, van hard werken is niemand ooit minder geworden, toch?

Ik denk inderdaad dat het zeer leerzaam is, Mara, om het allemaal zelf uit te vogelen en in jouw geval heeft het veel vruchten afgeworpen, of niet?

Hoi Pluisebol, wat bedoel je met héél goed schrijven? Foutloos of juist als een bezetene achter je computertje? Ik merk aan mezelf dat foutloos Nederlands een groot probleem is. Tijdens het schrijven, ik tik met twee vingertjes, maak ik al een enorme hoeveelheid tikfouten. Die zijn nog wel te verbeteren. Daarnaast ben ik geen ster in werkwoorden. Die internetuitgeverijen zijn dus niet het hosana voor een schrijfertje die graag z'n werk wil laten uitgeven. Dan maar weer bij een gewone uitgeverij proberen. Heeft iemand nog het stukje Jakuan gelezen. Reacties?

Soms vraag ik me af waarom iedereen boeken wil schrijven.

Ik ook, jong, ik ook.

Hai Pehamo, Ga je ook nog wat doen met de tip om een cursus te volgen eventueel? Ik ben benieuwd. Ik meen het hoor, ik zie wel wat in jouw schrijfcapaciteiten, maar er valt nog heel wat te schaven. Je trekt je niet meteen iets aan van de opmerkingen van Mara, mij en anderen om hier wat minder grote stukken tekst te plaatsen hè? ;) groetjes, Ariadne

Echt waar hoor, ik probeer het heus Ariadne. Ik had van Jakuan nog zo ingekort. Korter kan gewoon niet, dan blijft er helemaal niets over. Het valt mij wel op dat anderen die grote stukken plaatsen daar geen commentaar op krijgen. Ik heb ooit een schrijfcursus gevolgd van NTI en kreeg lovende kritieken, maar ja, de leraar en ik lagen elkaar niet. hij stug, kortaf en voor de non-ficti basis, ikke frivool, kletsmaarraak en een bonk energiefantasie. Da klikte echt nie. Kun je me dan een goede cursus aanraden Ariadne? Ik mocht naar Lemniscaat wat hoofdstukjes opsturen van een boek per email. Dat spaart papier en nu maar weer afwachten. Bij de Free Musketeers verteld dat ik geen toestemming krijg om de 80 emaildressen nog een keertje te mogen gebruiken. Ze waren heel aardig en begrijpend en vol complimentjes, maar ze stappen helaas niet van hun regels af. Dus als ik weer een boek zal willen uitgeven moet dat via een "gewone" uitgever

Niet zo'n haast Pehamo. Doe het nu eerst maar eens zo, en kijk of je verwachtingen uitkomen. Misschien kom je tot de conclusie dat het niet echt uitmaakt welk POD bedrijf je inschakelt, omdat succes en verkoop toch echt afhangen van je eigen inzet.

Klopt.

Tja, aan inzet ontbreekt het me niet, Ceridwen, wel aan uitgevers die eens iets anders terugsturen als, "past niet in ons fonds." Boeken met een paranormale inslag liggen blijkbaar niet goed in de markt. Pod uitgevers lijken gemakkelijk, maar er zit altijd weer een addertje onder het gras. Of een aantal emailadressen leveren, of betalen voor het drukken van je eigen boek. Ik wens elke schrijver/schrijfster voor het komende jaar 2008 veel succes toe en dat minstens een, maar nog veel liever twee boeken, worden uitgegeven.

Pehamo, heb je het al bij Kosmos geprobeerd?

hallo iedereen, ik vind het verhaal bij uitgeverij WWAOW erg overtuigend overkomen. Het is ook nog eens zo dat deze uitgever connecties heeft in de literaire wereld. Uitgeven via hen verhoogt nog eens de kans dat je 'ontdekt' wordt. wie heeft al ervaring met deze uitgeverij? groetjes angelo

Ik heb een aparte topic hierover geopend onder "uitgeven". Alvast bedankt voor jullie reacties...

Hoi Jessi, Ik heb even bij Kosmos uitgeverij gekeken. Ze geven helaas geen reisgidsen uit, Jammer voor het Bomarzo boek, en ook geen non-ficti. Manuscripten kunnen alleen uitgeprint worden toegezonden. Ik zal toch eens contact met ze opnemen. Je weet maar nooit. Ik ben een enorme veelzijdige schrijfster, ik schrijf een reisgids, romans, kinderboeken, detective, ficti en non-ficti. Zijn er nog meer zo veelzijdig? Ik zal bij uitgeven even lezen over WWAOW, Angelo.

Dat zijn heel veel verschillende genres, Pehamo. Wordt dat niet verwarrend voor je verhaallijnen?

Boeken met een paranormale inslag liggen blijkbaar niet goed in de markt. dat is niet helemaal waar Pehamo, want er is een trend aan de gang, dat juist meer mensen met het spirituele bezig zijn. Medium avonden bezoeken, steentjes laten pendelen e.d. Misschien moet je in zo'n soort new age winkel binnenstappen en kijken wat ze aan boeken hebben en waar de boeken zijn gepubliceerd.

Hoi Mara Nee, al die verschillende verhalen passen juist geweldig bij mijn maffe kronkelbreintje waaruit vooral verhalen komen die niet passen bij het gewone huis, tuin en keukengenre. Ik hou van actie, spanning, emoties en humor. Vooral met Bigfoot kan ik me daar helemaal in uitleven, door al die leuke volkse typetjes die je op kan voeren. Wat vinden jullie o. a. van "ome Fransie." (Speciaal flink ingekort.) Maarten agent, en Peter , surveilant, hebben nachtdienst en moeten ome Fransie wegbrengen voor hij de boel klein slaat. Maarten sloeg steeds smallere straten in, met steeds oudere huizenblokken tot de politiewagen stilhield voor een felverlicht raam van een oude kroeg. Tegen een muurtje hing een oudere man met grijs haar, enorme bierbuik, spijkerbroek en oranje T-shirt met een leeuwenkop erop. “Da’s nou ome Fransie,” knikte Maarten naar de slonzige kerel die lodderig naar hen keek. “Hij is een enorme voetbalgek. Als z’n club wint is er niks aan de hand, maar wee als ze verliezen. Dan zoekt ie ruzie en slaat alles kort en klein. Tinus heeft ‘m er al uit gezet. Kijk uit met wat je zegt, hij slaat je zo een bloedneus.“ Maarten stapte uit en Peter meteen ook. “Zo, zijn jullie d’r eindelijk ‘s, stelletje zeikerds. Ik sta hier al twee uur te blauwbekke,” lalde de grote kerel en wankelde naar hen toe. “Het is me toch ’n klotezooi, Ajax heb weer verlore. Ze hadden Japie nooit moeten laten gaan. Wa moete we nou zonder Japie Stam? Siberië is nog te goed voor ze, tegen de muur! Ik zeg het je, die vuile etterbakken moeten allemaal tegen de muur,” en de zatlap bulderde, “Ajax!” Peter huiverde, de grote kerel had een bijna tandeloze mond waarmee hij woest grijnsde. “Nou nou,” Maarten deed de deur van het achterportier open en liet het aan Peter over om de stomdronken vent te ondersteunen. “Niet zo tegen ze tekeer gaan ome Fransie, die jongens doen echt hun best.” “Hun best? Hun best?” Peter probeerde de dronken man in de auto te duwen, maar die bleef, met een been al naar binnen aan het portier hangen en keek Maarten nijdig aan. “Je moet niet lullen, achterlijke eikel. Die stomme klootzakken zijn nog te bang om een fasoenelijke bal te schoppe, ze lope in hun broek te schijte van angst als er ‘s een aanval wor gedaan, en wat doenne ze dan? Wat doen die laffe lamlullen dan?” Ome Fransie dreunde keer op keer bovenop het autodak met gebalde vuisten. “Lopen ze tegen een paar voetballertjes aan, schoppe ze de bal snel weer terug naar hun moesje, naar de keeper. De klootzakken! Ik zeg het je, ‘t zijn allemaal laffe klootzakken! Aanvalle motte ze, gewoon niet lulle, maar aanvalle! Ze motte door die verdediging heen beuke en score! Ajax!” Zijn oerkreet weergalmde opnieuw door de stille straat, het licht in de kroeg ging uit. Uit; Bigfoot en de Moerdamse Ripper.

Hoi Saralitse, Dat soort boeken en winkels ken ik heus wel, maar ze brengen niet het soort boek voor kinderen waar ik aan werk helaas. Met mijn boek wil ik kinderen op ontspannen wijze vertellen dat al het enge wat ze meemaken in het donker, of de visoenen die ze zien, dat ze daar niet de enige mee zijn en vooral, niet gestoord. Dat was mijn grootste probleem als kind, ik kon er met niemand over praten. Jonathan, Jimmy & Rigsby gaat over twee jongens die met hun hond allerei spannende, grappige, bijzondere en soms zelfs enge avonturen meemaken met spoken, geesten, entiteiten en andere paranormale dingen. Ik hoop, als kinderen hierover lezen en de situaties herkennen dat ze hun angst dan kwijtraken en geen hapklare brok meer ziijn voor de boze krachten die op hun angst teren. Binnenkort stuur ik J,J & R weer naar een uitgever, hopelijk schatten zij het naar waarde.