schrijfopdracht #187– Kort en Prachtig

Erg goed de foto geobserveerd en in je verhaal verwerkt. :thumbsup: De derde zin vind ik persoonlijk niet zo lekker lopen. Het opknippen ervan zou de leesbaarheid ten goede komen.

Dank je Nancy, heb het aangepast.

Mooie wending gegeven aan de opdracht. Wat een simpele foto al niet teweeg kan brengen ;)

Desperado, Mooie vertaling van de scene op de foto. Leuk om er een therapie van te maken over blootgeven en toch niets. Zelf struikelde ik over de lengte van je zinnen. Ze worden langer naar het einde toe. Dit leest moeilijk en kan wellicht compacter.

Desperado, De combinatie assertiviteitscursus (?) - 'niets bloot geven' is een leuk gegeven. Misschien blijf je iets te dicht bij een interpretatie van de opdracht-foto, waardoor het naar mijn gevoel niet echt een verhaal wordt. Je zou kunnen proberen het wat persoonlijker te laten klinken. Bijv. i.p.v. Hoewel geen schoeisel natuurlijk het lekkerst zat, werd iets blootgeven van jezelf blijkbaar niet alleen door mij te beschamend gevonden. zoiets als Het liefst was ik op blote voeten gegaan, maar ik schaamde me daarvoor. En blijkbaar was ik niet de enige.

Hoi Desperado, Mooie vinding, die koppeling van 'assertiviteit' aan 'iets bloot geven.' Graag gelezen!

Desperado. Mooi de therapie van niet bloot willen geven en dat als samenhang te presenteren in de groep. Je hebt iets heel speciaals gemaakt van de foto. Fijne avond.

Beste forummers, Bedankt voor jullie reactie. @ GS. De toon is bewust gekozen. Met name in een zeer kort verhaal, zoals je in je eigen voorbeeld zin kunt terug lezen krijg je dan heel vaak ik achter elkaar. Het word in mijn beleving dan: ik, ik, ik. Klinkt voor mij te zelfverzekerd. . De boodschap zit ook 'tussen' de regels: Je bent nooit helemaal alleen, hoe gek, raar of afwijkend je jezelf ook vindt.