Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#184 Suikerzoet

Het orgel speelt loeihard ‘una paloma blanca’. Bloednerveus neem ik nog een slok kamillethee. Weet ik het wel zeker? Hij zag er weer niet uit in zijn piggy-onesie gisteravond. Hij draagt dat ding altijd thuis. Dat je wat gemakkelijks aantrekt na je werk, dat snap ik best. Maar die onesie … ‘Staan de duiven klaar papa? Ik wil geen trouwerij zonder witte duiven.’ Ik trek een pruilmond om mijn stelling kracht bij te zetten. Papa is daar altijd gevoelig voor geweest. Zijn ogen schieten naar een plek ergens schuin achter me als hij zegt: ‘Ja, natuurlijk, dat heeft je zuster allemaal geregeld. Dat weet je toch.’ ‘Nee dat weet ik helemaal niet! Luiza is een dom wicht, die kan helemaal niks.’ ‘Rustig maar, het is geregeld.’ Ik geef een trap tegen de Ming vaas in mijn kleedkamer. Het lelijke ding klettert op de marmeren vloer aan gruzelementen. ‘Kan die organist niet iets anders spelen? Dit werkt op mijn zenuwen.’ ‘Ik zal het gaan vragen, hier, ik heb iets rustgevends voor je. Volgens mij kun je dat wel gebruiken. Je zult met dat temperamentje van je alle gasten nog de stuipen op het lijf jagen.’ Broer Antonio stopt een suikerklontje in mijn mond. ‘Madre mia, ik ben toch zeker geen paard?’ Wat is dit nu weer? Even later zweef ik aan de arm van mijn vader de kerk binnen. In de banken zitten driehonderd uit de kluiten gewassen witte duiven mij aan te staren. Bij het altaar staat een modderig zwijn met een vlinderdasje om zijn vette nek en een pistool in zijn poten naar me te grijnzen. Ik gil. Het zwijn lost een schot in de lucht, papa vangt me op als de duiven langs mij heen in paniek de kerk uit vliegen.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hahaha, ik zit hier weer te gieren om je bijdrage. Je bent knetter Stella! :lol: Een piggy-onesie. En dat suikerklontje moet een portie hallucinant zijn geweest! :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Stella, ... je bent weer geweldig met je duiven. Was het je nachtmerrie vóór de gebeurtenis waarbij je witte duiven het luchtruim zou kunnen laten kiezen? Met vreugde gelezen, haha. :lol: :nod: Met opzet vreugde gebruikt om een beetje in de stemming met de duiven te blijven.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een creatieve invalshoek! Wie had gedacht dat een klontje suiker zoveel teweeg kon brengen. Dat met het pistool geeft weer wat spanning en maakt mij nieuwsgierig: heeft haar bruidegom echt een pistool vast of staat het ergens symbool voor? Zo ja, waarvoor dan precies? Leuk geschreven, blijf je humor vooral gebruiken! :)

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Marlie: Dat vind ik heel gezellig, een gierende Marlie. Het knettert hier wat, dat klopt :) @ Rini: Dank je wel voor je compliment. Ik heb alles uit mijn duim gezogen; gelukkig is de nachtmerrie aan me voorbij gegaan. De duiven vinden je vreugde heel fijn om te lezen ... @ edwinchantalenquinten, May Laysen en Mw. Marie: Jullie weten niet hoe blij ik ben met zulke positieve reacties, nou, héél blij dus!

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Nicolette Hendriks: Dank je wel voor deze leuke en inspirerende opdracht, het gaf me de ruimte om alle kanten op te gaan. De laatste alinea is precies dat wat de bruid ziet. Of het echt is ... Het pistool op zich is niet symbolisch, de knal die het geeft wel, er wordt hierdoor veel op gang gebracht. Dank je wel ook voor je feedback en je mooie complimenten!

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Stella M. Fijn om te horen dat je het een leuke opdracht vond. Die knal, die maakt me nieuwsgierig en maakt dat ik allerlei vragen heb. Leuk om zo te spelen met werkelijkheid en fantasy zal ik het maar noemen :)

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Nicolette Hendriks: Het laat iets aan de eigen fantasie over. Ik ben vereerd dat je de moeite neemt om nog een keer langs te komen hier. @ Depengevoed: Dank je wel voor je reactie!