Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#180 - De prijsuitreiking

Eerst was er dat ‘ik had er niet op gerekend, maar ik ben toch teleurgesteld’-gevoel. Heb ik wel vaker, gaat vanzelf over. Dacht ik. Toen begon er iets te rommelen in mijn buik. Dat spelde onheil. Ik zette mijn handen om mijn keel en kneep hem voorzichtig dicht, niet zo hard dat ik in ademnood zou komen, maar hard genoeg om dat iets gevangen te houden. Dat lukte, tot mijn buurvrouw me bezorgd vroeg of het wel goed met me ging. Eén moment verslapte mijn concentratie, verslapte mijn greep; het iets maakte er gelijk misbruik van en nam bezit van mijn hoofd. Ik stond op en schreeuwde: ‘Doorgestoken kaart. Prutser. Hij kan niet schrijven. Hij heeft de jury omgekocht.’ Daarna nam het iets bezit van mijn armen. Ik tilde het stoeltje waar ik op gezeten had op en smeet het in de richting van het podium. Voordat ik een volgend stoeltje kon pakken, werd ik beetgepakt door een stuk of wat omstanders. ‘Zien jullie het niet?’ brulde ik nog, terwijl ik wild om me heen schopte, maar daar gaven ze geen antwoord op. Door een overmacht aan kritiekloze juryheulers werd ik de zaal uitgewerkt. Volgend jaar zien ze me hier niet meer.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb het met plezier gelezen, en hardop gelachen! Grappig gevonden dat 'het iets' kon worden tegengehouden door het dichtknijpen van de keel.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levendige scene. De woede-uitbarsting is goed geïntroduceerd. Het wordt aangetipt in de eerste regel, het start in emotie en komt op als een scheet tijdens een eerste date. Iets waar je makkelijk controle over houdt, denk je. Maar verlies je concentratie en het gas komt eruit. Graag gelezen.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
gs, Haha, laat ik nou in eerste instantie denken aan een opborrelende diarree. Je knijpt verkeerd, dacht ik nog. Maar goed, toen werd het stoelensmijterij. Dat is iets heel anders; heet dat niet je opgefokt voelen? Het is allebei beroerd.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
:lol: dat keel dichtknijpen, wat een beeld in deze context. Deze keer een minder filosofische poëtische Gijs maar ook en vooral heel leuk.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
GS Mooi beeldend neergezet, ik zie het zo gebeuren. Ik dacht net als Riny aan opkomende diarree, maar het was een geestelijke diarree! Dat spelde onheil: voorspelde? Fijne zondagavond.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hilarische beelden schrijf je. Bij mij geen associatie met diarree, een rommelende buik kan van alles betekenen in jouw verhalen. Hier is het dat de emotie er start. Geweldig, Gijs!

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi sterk verhaal, GS! Het leest lekker weg. Eerst die griezelig beheerste en beredeneerde kalmte en dan het door 'iets' worden overgenomen in een furieuze en humoristische climax.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Gijs, Prachtig, hoe je de ingehouden emoties van HP en de bevrijding beschrijft! Volgens mij kennen we allemaal diep van binnen deze gevoelens wel. Toch? })