Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

178 Zo dom

28 januari 2018 - 12:19
Zo dom Zorgvuldig zwart kant verbergt haar hals en armen haar gezicht geplamuurd, ondoordringbaar bedekt bang haar ogen en wijd opengesperd. Haar lachje schuurt kippenvel op onze armen schril klinkt haar stem en hartverscheurend hoog: ‘zo dom ik liep weer tegen een muur.’ De stilte duurt, tot mensen kuchen, kleuren, weg kijken. Iedereen ziet dat het niet waar is maar niemand zegt er wat van.

28 januari 2018 - 12:30
Och, hierin (sc)huilt een bittere waarheid (Ik dacht eerst dat een oudere vrouw zich verstopte voor haar ouderdom), maar het eind brengt het aan het licht : mishandeld, weer eens. En iedereen weet het, maar zwijgt (beschaamd). Puntje: tussen kuchen en kleuren moet een komma. Heel sterke tekst, een doordenker!

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 januari 2018 - 13:23
Cora, ik krijg een heel naar gevoel hierbij, je laatste regels spreken boekdelen. De opdrachtregels natuurlijk verwerven in je gedicht. Heel naar thema, mooi verwoord. Fijne zondag.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
28 januari 2018 - 17:11
Pfieuw... Van begin tot einde helder. Naar het einde toe steeds beklemmender en uiteindelijk de verdrietigmakende waarheid. Wat een knappe opbouw Cora. Geweldig. Misschien is er een alternatief voor 'schuurt'. Voor het ritme wil je een woord van een lettergreep. Misschien brengt of maakt.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
29 januari 2018 - 8:32
Och, hierin (sc)huilt een bittere waarheid (Ik dacht eerst dat een oudere vrouw zich verstopte voor haar ouderdom), maar het eind brengt het aan het licht : mishandeld, weer eens. En iedereen weet het, maar zwijgt (beschaamd). Puntje: tussen kuchen en kleuren moet een komma. Heel sterke tekst, een doordenker!
Dankjewel Edith! En komma toegevoegd.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
29 januari 2018 - 8:33
Cora, ik krijg een heel naar gevoel hierbij, je laatste regels spreken boekdelen. De opdrachtregels natuurlijk verwerven in je gedicht. Heel naar thema, mooi verwoord. Fijne zondag.
Dankjewel Marie!

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
29 januari 2018 - 8:34
Een heftige Cora maar weer mooi Coreaans verwoord. Prachtig :thumbsup:
Dankjewel Nancy, zo lang het maar niet Koreaans is ;-)

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
29 januari 2018 - 8:37
Pfieuw... Van begin tot einde helder. Naar het einde toe steeds beklemmender en uiteindelijk de verdrietigmakende waarheid. Wat een knappe opbouw Cora. Geweldig. Misschien is er een alternatief voor 'schuurt'. Voor het ritme wil je een woord van een lettergreep. Misschien brengt of maakt.
Dankjewel Mechtilde, blij met je reactie. Voor schuurt stond eerst schrijnt, maar schuurt is sterker, geeft het ongemak beter aan vind ik. En dat ongemakkelijke bij de omstanders zit voor mij te weinig in brengt of maakt. Vandaar.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
29 januari 2018 - 8:38
Hoi Cora, ja, beklemmend is het juiste woord! Complimenten voor dit geweldig indringende verhaal!
Dankjewel Ton, blij met je reactie :-)