# 172 Praten

Günther schoot zijn peuk de berm in. 'En hoe lang zou ie daar al zitten?' 'Een jaar of acht,' zei ik, en drukte op de knop om het raampje aan zijn kant te sluiten. 'Ongelooflijk.' Günther schudde zijn hoofd. 'Wie wil daar nu wonen? Zou jij daar kunnen wonen?' 'Binnen schijnt het wel mee te vallen.' Günther snoof smalend. 'Ja, het zal. Wie zegt dat?' 'Karel, zei dat.' Hij keek me even aan. 'Sorry.' Ik haalde mijn schouders op. 'Geeft niet. It's all in the game.' 'Maar jij mocht Karel toch graag?' Ik knikte. 'We visten vroeger vaak samen. Op karper.' Günther wees naar het kleine vervallen boerderijtje. 'En hij heeft hem laten ...?' Ik knikte weer en glimlachte even. Günther zweeg. Afwachtend. 'Degene die hem heeft afgemaakt had Karels theedoek aan de hengel geknoopt. Halfstok, als boodschap.' 'En?' 'Karel had de gebruikersnaam van zijn hotmail account en zijn wachtwoord erin laten borduren.' 'Hoe wist jij...?' 'Had ie me ooit verteld. Voor als er iets met hem zou gebeuren. Bleek dat hij alles wat ie wist per mail aan zichzelf stuurde.' Günther maakte een klakkend geluid met zijn tong. 'Dus ook dit adres?' 'Ja, en nog veel meer.' Ik knikte richting het boerderijtje. 'We weten bijna alles van hem en zijn organisatie.' Günther sloeg met zijn vlakke hand op het dashboard. 'Dus we halen die hond helemaal niet op om te praten?' 'Nou,' zei ik, 'er zal best nog even gepraat worden. Maar kort, waarschijnlijk.' Günther glimlachte en stak een sigaret op. Ik drukte weer op de knop. Onder aan de helling ging de deur open. 'Komt ie,' zei Günther. 'Maar zou jij daar nu acht jaar ondergedoken hebben kunnen zitten? Wat had ie daar nu? Niets toch?' 'Macht,' zei ik. 'Macht.' ('Je mag van de opdracht afwijken als een ander verhaal zich presenteert.' Aldus de schrijfcoach. Dat deed ik dus, want het andere verhaal presenteerde zich in dienst van mijn alter ego en zijn pulpbelevenissen 8) :thumbsup: . Hangt samen met https://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums… en de overige pulpscenes)