Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#166 Hand in hand

26 oktober 2017 - 10:51
Jouw haren en je hoofdkussen zijn nat van zweet en tranen. Zachtjes omklemmen je vingers de mijne als je met wijdgeopende ogen een flinke teug zuurstof naar binnen zuigt. De rode vlekken in je hals vloeien in elkaar over en verspreiden zich als een geheel over je gelaat. Tegelijkertijd met het samentrekken van al je spieren, knijp je steeds harder in mijn hand. Je slaakt een oerkreet, waarbij geleidelijk met het afnemen van het volume ook je greep verslapt. Zo verkreukeld maar toch zo mooi zag ik je niet eerder. Zachtjes streel ik jouw inmiddels verslapte hand. Tegen beter weten in kijken we elkaar hoopvol aan, wachtend op zijn gekrijs. Dan schreeuwen wij het samen uit om de stilte in onze harten te overstemmen en knijpen hard in elkaars handen, bang om los te laten wat al verloren is gegaan. Aangepaste versie n.a.v. feedback Jouw haren en je hoofdkussen zijn nat van zweet en tranen. Zachtjes omklemmen je vingers de mijne als je met wijdgeopende ogen een flinke teug zuurstof naar binnen zuigt. De rode vlekken in je hals vloeien in elkaar over en verspreiden zich over je gelaat. Tegelijkertijd met het samentrekken van al je spieren, knijp je steeds harder in mijn hand. Je slaakt een oerkreet. Met het afnemen van het volume verslapt ook je greep. Zo verkreukeld maar toch zo mooi zag ik je niet eerder. Zachtjes streel ik jouw ontspannen hand. Tegen beter weten in kijken we elkaar hoopvol aan, wachtend op zijn gehuil. Dan schreeuwen wij het samen uit om de stilte in onze harten te overstemmen en knijpen hard in elkaars handen, bang om los te laten wat al verloren is gegaan.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
27 oktober 2017 - 13:24
Schrijvenmaar fijn dat de beschrijvingen van het verloop toch herkenbaar zijn. Wat betreft ‘gekrijs’ heb je gelijk, letterlijk kan dat ook niet. Een baby huilt en schreeuwt niet uitzinnig zoals het woord doet vermoeden. Daar denk ik nog even over na. Van de ene kant klopt het feitelijk niet van de andere kant past het misschien wel in het ‘lyrische’ zoals Leonardo het taalgebruik omschrijft.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 oktober 2017 - 14:52
het deed mij even denken dat ik een heel ander soort horrorverhaal zat te lezen en ze van een monster beviel - dat lijkt me een effect dat je wilt voorkomen

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 oktober 2017 - 21:06
Intens, rakend, en schitterend onder woorden gebracht door jou, Nancy. Krijsen vind ik ook niet zo mooi bij een pasgeborene..

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 oktober 2017 - 21:42
@Nancy, je eerste versie - waarin voor mij de vader duidelijk was - eerder gelezen en nu de herziene die beter is omdat je 'gekrijs' weghaalde dat voor mijn gevoel niet klopte. Je bent hier langzamerhand de keizerin van de panelen gezien het aantal reacties, hoe doe je dit toch? :ninja:

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
28 oktober 2017 - 17:06
@schrijvenmaar ik heb het aangepast, dankjewel @maddbrug, dankjewel voor je mooie compliment. Krijsen is eruit :) @Mili, had jij mij eerder op krijsen gewezen dan had ik niet zo megaveel reacties :D Ik bedenk me nu dat ik kinderloos kind krijsen met een baby associeer omdat dit in een of ander kerstliedje wordt gezongen ‘ zwijg toch stil sus sus en krijs niet meer, Jezus schreeuwde blijkbaar :unibrow: ( ik zat ik een kerkkoor ooit). Iets heel anders wat ik me ook bedenk of beter gezegd afvraag, waar is I-Kat toch :(

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 oktober 2017 - 17:23
@Nancy, te paard, te paard, blasfemie, Jezus die krijste? :D Je schreef een hele leuke reactie. :crybaby: Ja, waar is ze, i-Kat, ze kwam zo heerlijk pittig los.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
28 oktober 2017 - 19:46
O Nancy, wat heerlijk, het kindeke teer dat krijst. :lol: Misschien had het dat moeten doen om zichzelf een hoop ellende te besparen. Maar nee, wat deed het? Krijten. Krijten is een (verouderd) werkwoord voor huilend of angstig roepen (ook huilen). Maar ik vind het zo’n heerlijk beeld dat jij daar in dat kerkkoor uit volle borst ‘en krijs niet meer’ stond te zingen. :{}

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
28 oktober 2017 - 20:30
Elyse :lol: lig nu krom van het lachen. Wat erg ik had/ heb nogal volume met zingen dus ik ben blij dat ik er nu pas achter kom dat ik het fout zong.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 oktober 2017 - 20:44
Nancy, heel veel reacties al. Wil je zeggen dat ik het een zeer emotioneel stuk vind en zo goed gedaan door jou. Gelukkig fictie voor jou, dat was een opluchting voor mij om te lezen. Kortom heel gevoelig en mooi!

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 oktober 2017 - 10:44
Net als Inanna meende ik in eerste instantie even dat het een persoon betrof die ellendig aan zijn einde kwam., Dat het de geboorte van een overleden kindje was kwam letterlijk als een schok binnen.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
29 oktober 2017 - 11:01
Tegen beter weten in kijken we elkaar hoopvol aan, wachtend op zijn gehuil. Dan schreeuwen wij het samen uit om de stilte in onze harten te overstemmen en knijpen hard in elkaars handen, bang om los te laten wat al verloren is gegaan.
Wat een prachtige laatste woorden. Subliem omschreven. Het verkreukelde beeld van de bevallende moeder vind ik minder passen. De baby is verkreukeld na een geboorte een bevallende vrouw zit meer zo in de natuurlijke emotie dat haar dagelijks beeld verloren is gegaan. Ze geeft zich eraan over. Hoewel Barbie wel haar makeup en haren perfect had zitten. :unibrow: Ik begon te lezen met je eerste versie en dacht meteen een aan een geboorte. Snel vlogen minder geïnteresseerd mijn ogen over de regels. ( done that twice) Die laatste zin trok me geheel terug in het verhaal. Bijzonder! Als perspectief las ik Nancy de schrijfster en het de vader van het kind. Twee zussen vulde ik in. Ik haal geen aanwijzingen in het verhaal om anders in te vullen. Bijzondere invulling. :nod:

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
30 oktober 2017 - 13:59
@Meta, May en Thea, dank jullie voor de fijne reacties. May als verpleegkundige ( toen) vond ik de vrouwen vaak verkreulder dan de baby’s. Kwestie van pespectief :D Barbie’s en Michaels waren er toen nog niet hoewel sommigen zich best druk konden maken over hun permanentje en foundation ;). Ik heb het vanuit de vader geschreven maar het mag een zus of vriend/vriendin zijn maakt niet uit. Dank jullie wel.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 oktober 2017 - 15:43
Poeh he, die komt binnen. Het is alsof ik erbij sta en het ervaar. Een nare ervaring, herkenbaar ook helaas. Ontzettend knap geschreven en de feedback uitermate goed verwerkt. Onder de indruk....volgende keer weer iets vrolijks/geks? Please...

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
30 oktober 2017 - 15:51
Dankjewel I-kat en sorry zeker omdat herkenbaar is :( dat is niet fijn. Ik hoop dat de volgende opdracht me weer naar het land van gekkigheid brengt ;)