#163 Het

Kort maar sterk, graag gelezen!

Wat mooi, Het, ongrijpbaar en alom aanwezig. Goed neergezet.

@Willemina, Bar intrigerend met twee schokeffecten, de piemel en de duivel. Vind je deze zin niet lastig lezen? [Soms denk ik in het Engels of in het Frans en dan besef ik dat het dat ook begrijpt en dat mijn gedachten ook dan niet van mij zijn.] Een optie om 'het' met een hoofdletter te schrijven? (typo: dan trekt ik)

Ik begrijp uit je tekst: streng ego beschreven. Mooi gevonden!

Ja, het eigen onderbewuste, dat kan een waar monster zijn. Mooi uitgewerkt!

Dag Willemina, Een origineel, duivels vervelend monster achtervolgt de HP. De HP gaat nog naar school en is dus nog erg jong. Hopelijk zal de HP ontdekken dat het geen monster is, maar een natuurlijk gegeven dat in het jongensleven nu eenmaal zijn plaats heeft. :o :p

Onder je bed, daar zat mijn monster ook altijd. Kort maar krachtig eng verhaal. Vind ik.

Krachtig fragment, vooral omdat 'het' onbenoemd blijft. Het is overal en nergens, het weet alles. Een figuurloze maar heftige en angstaanjagende aanwezigheid. Heel goed bedacht!

Dag Willemina, Er is inderdaad waarschijnlijk geen groter monster dan het opgedrongen en ingesleten schuldgevoel. Nog erger dan de duivel zelf, zijn zij die hem verzonnen en mensen wijsmaken dat vrijwel ieder gevoel van genot je aan hem schatplichtig maakt. Voor mij wint je tekst aan indringendheid omdat je als vrouwelijke schrijver vanuit het perspectief van een jongen/man schrijft. :thumbsup:

Willemina, je bedoelde ‘ streng ego’ ik haalde het geloof, een god,eruit. Dat herkende ik helemaal als monster. Opgedrongen schuldgevoel. De piemel herkende ik dan weer niet ;) grapje. Vind het een heel krachtig verhaal en misschien wel het engste monster dat bestaat.

Ik sluit me aan bij Nancy Bastiaans. De strenge God die overal is en alles ziet. Hopelijk verandert dit Godsbeeld later voor hem.

[ (Al is mij niet helemaal duidelijk waarom de tekst aan indringendheid wint omdat ik als vrouwelijke schrijver vanuit het perspectief van een jongen/man schrijf. :o )

[ (Al is mij niet helemaal duidelijk waarom de tekst aan indringendheid wint omdat ik als vrouwelijke schrijver vanuit het perspectief van een jongen/man schrijf. :o )

Laat ik het plat houden, zonder schuldgevoel. Als je had geschreven 'Ik speel wel eens met mijn klitje' had ik effectbejag kunnen bevroeden.

Willemina, ... ik voelde me verstarren. Vroeger werden er kinderen en ook volwassenen zo onder de duim gehouden. Heel duidelijk geschreven. Met aandacht gelezen.

Hoi Willemina, tjeetje wat een geweldig krachtig verhaal! Zo herkenbaar! Aan alle eerdere complimenten niets meer toe te voegen. :thumbsup:

Ik wil nog wel even inhaken op het geslachtselement. Omdat ik weet (of een sterk vermoeden heb) dat de schrijfster een vrouw is, lees ik het verhaal ook vanuit dat perspectief. Dat hoeft natuurlijk helemaal niet maar dat is een reden waarom ik het zelf niet zo snel zou doen of zou willen aankondigen dat ik dat ga doen. Wat vinden jullie daarvan?