#162 Vogels

"Dat is dan twee gulden." "Ik heb alleen een briefje van vijf?" "Kan niet wisselen." "Mag ik er dan 2?" "Kan." "Krijg ik dan wel een gulden terug?" "Nee, kan niet wisselen." "Pappa?" "Nu even niet." "Ik heb honger." "Wacht nu even." "Goed, laat die gulden dan maar zitten." "Oké, pas op ze komen net van de plaat." "Hier maar kijk uit ze zijn nog heet." "Au, veel te heet." "Hou nou goed vast." "Pappa, hij is gevallen." "Hier neem die van mij maar, de vogels eten die wel op."

Lineke Eerdmans

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor je inzending! Briljant hoe je in zo’n kleine dialoog een alledaags drama neerzet. Er staat geen woord te veel, maar ook geen woord te weinig. De frustratie van de vader en van het zoontje druipen van het verhaal zoals de stroop uit de wafels… Origineel dat je voor de dialoogvorm hebt gekozen. Je schrijft ergens dat je de directe referentie naar de stroopwafels bent vergeten. Dat geeft helemaal niet. Als je weet wat de opdracht was, is het helemaal helder. Het is juist verrassender dat je het stuk de titel ‘Vogels’ hebt gegeven en niet het woord stroopwafel hebt genoemd. Heel knap verhaaltje met een kop en een staart.
2 oktober 2017 - 17:09