Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#158- Inpakken

3 September 2017 - 12:25
Inpakken Tablet, tickets, paspoort – check. Ze propt haar telefoonsnoer in haar tas. Het tafeltje naast zijn bed is nu leeg. Haar aanwezigheid afgevoerd. Wat als ze hem thuis mist? Kon ze herinneringen ook maar zo makkelijk uitwissen. Haar handen vouwt ze achter haar hoofd, ze kijkt naar buiten en ademt diep in en uit. Het zwembadwater blinkt in de zon. De palmen op het terras wiegen op de wind. Op het zonnebed slingert een T-shirt van hem. Hoe snel zal hij haar vergeten zijn? Onder de porch staat de door haar afgeruimde tuintafel. Ruim drie uur geleden hadden ze samen met zijn vriend Patrik daar geluncht. Patrik had erna afscheid van haar genomen en Timo had zich teruggetrokken in de patio om zijn sets voor te bereiden totdat hij haar naar het vliegveld brengt. ‘Heb je alles gepakt?’ Ze laat haar armen zakken, draait zich naar hem om en vouwt haar handen achter haar rug samen. Timo staat in de deurpost met zijn handen verstopt in zijn broekzakken en kijkt langs haar heen naar buiten. Ze bevochtigt haar lippen, slikt en knikt langzaam. ‘Ik denk het.’ Het komt er bedeesd uit. Ze schraapt haar keel. ‘Geef je adres door aan Patrik voor het geval je iets vergeten bent.’ Ze fronst haar wenkbrauwen. ‘Aan Patrik?’ ‘Ja, hij brengt je weg.’ Hij kijkt hoe zijn voet over de vloerbedekking wrijft. ‘Ik moet de sets voorbereiden voor mijn tour.’ ‘Oh.’ De teleurstelling in haar stem is duidelijker te horen dan ze wilde. Ze bijt op haar lip. Hij vindt het nodig een andere plek met zijn sneaker te schrobben. Dus dit was het dan? Ze recht haar rug. ‘Okay.’ Ze draait zich om en pakt haar koffer van het bed. Deze is zwaarder dan ze dacht en ze vertilt zich. Met twee stappen is hij bij haar, vangt haar op en pakt haar koffer over. Met gesloten ogen leunt ze tegen hem aan. Hij zet de koffer neer, slaat zijn armen om haar heen en begraaft zijn gezicht in haar haren. ‘Sorry, Ik…” Verward blijft ze staan. Met haar gezicht in beide handen drukt hij een lange kus op haar lippen. Hij fluistert: ‘Ik wil helemaal geen afscheid nemen. Kan je niet met me mee?’ Ze opent haar ogen, slaat haar armen om zijn middel en schudt zacht nee. ‘Mijn vakantie is voorbij. Thuis wacht mijn werk, familie, vrienden…’ Hij knikt en wrijft met zijn duimen over haar wangen. ‘Probeer me niet te snel te vergeten. ‘ ‘Hoe zou ik kunnen.’ Ze glimlacht voorzichtig. Zijn ogen verzachten en hij glimlacht terug. ‘Houden we contact?’ Langzaam knikt ze en dan steeds sneller. Hij kermt. ‘Ik kan maar niet verklaren wat je met me doet.’ Zijn kus overweldigend en is teder tegelijk.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 12:26
:o Ik hoop dat het verhaal jullie zo pakt dat niemand ziet dat ik over het woordenlimiet ben gegaan. ;)

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 13:00
Marietje, in de eerste alinea mis ik iets, een of andere kleine verwijzing naar de reden van haar verblijf op deze plek. Tijdens het lezen blijft dit vraagteken in mijn achterhoofd. In je schrijfstijl ervaar ik een soort van opsomming, waar je een aantal keren de zin begint met bv: 'ze propt...' , 'ze vouwt...', 'ze laat...', ' ze bevochtigt...' etc. Misschien zijn die zinnen af en toe om te bouwen, om het lezen soepeler te maken. Let wel, dit is mijn mening. Groet Connie

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 13:15
Marietje, in de eerste alinea mis ik iets, een of andere kleine verwijzing naar de reden van haar verblijf op deze plek. Tijdens het lezen blijft dit vraagteken in mijn achterhoofd. In je schrijfstijl ervaar ik een soort van opsomming, waar je een aantal keren de zin begint met bv: 'ze propt...' , 'ze vouwt...', 'ze laat...', ' ze bevochtigt...' etc. Misschien zijn die zinnen af en toe om te bouwen, om het lezen soepeler te maken. Let wel, dit is mijn mening. Groet Connie
Een onverwachte vakantieliefde- mijn personages uit mijn MS. Ik zal eens kijken hoe ik dat kan laten terugkomen. Tijdens het schrijven heb ik er wel opgelet maar heb met jouw opmerking in mijn achterhoofd nog eens kritisch gelezen en wat zinnen omgebouwd. Niet elke zin leent zich daarvoor. Fijn dat het je genoeg interesseerde om het te melden. Bedankt voor je reactie. :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 13:31
Marietje: beter, hoewel er nog wel meer variatie in gebracht kan worden naar mijn mening: Haar handen vouwt ze achter haar hoofd, ze kijkt 》》》》haar hoofd, kijkt naar buiten en... slikt en knikt langzaam. Ik denk het.’ Het komt er bedeesd uit. Ze schraapt haar keel.》》》》 ...slikt en knikt langzaam. Er komt een schrapend geluid uit haar keel. ' Ik denk het.' klinkt het bedeesd. Ze fronst》》》 met fronsende wenkbrauwen Kijk er eens naar, ook dit is slechts mijn mening. In de flow vergeet ik zelf nog vaak de ins- en outs van het schrijven :rolleyes: Groetjes, Connie

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 13:41
Marietje, ... wat een fijn en echt verhaal. Je voelt haar afscheid nemen; de vele ze 's, vielen me niet op waarschijnlijk daardoor.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 13:53
Marietje: beter, hoewel er nog wel meer variatie in gebracht kan worden naar mijn mening: Haar handen vouwt ze achter haar hoofd, ze kijkt 》》》》haar hoofd, kijkt naar buiten en... slikt en knikt langzaam. Ik denk het.’ Het komt er bedeesd uit. Ze schraapt haar keel.》》》》 ...slikt en knikt langzaam. Er komt een schrapend geluid uit haar keel. ' Ik denk het.' klinkt het bedeesd. Ze fronst》》》 met fronsende wenkbrauwen Kijk er eens naar, ook dit is slechts mijn mening. In de flow vergeet ik zelf nog vaak de ins- en outs van het schrijven :rolleyes: Groetjes, Connie
Wederom bedankt. Ik zal er nog eens naar kijken. Sommige zinnen krijgen een andere betekenis als ze worden omgedraaid en dat wil ik vermijden. Het ritme van het verhaal zit m.i. ook in de opbouw. Ze doet de handelingen omdat ze naar huis moet maar het liefst blijft ze. In dei zin klopt de opsomming wel. Interessant vind ik de volgende vraag: Waarom vallen jou de Ze ... zinnen wel op en de Hij... zinnen niet? :?

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 13:54
Marietje, ... wat een fijn en echt verhaal. Je voelt haar afscheid nemen; de vele ze 's, vielen me niet op waarschijnlijk daardoor.
Ze is bang dat het niets voor hem betekende maar gelukkig... Bedankt voor je reactie.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 13:58
Lekker verhaal het leest als een romannetje. Aan het begin had ik wel het gevoel dat ik ergens midden inviel. Jouw reactie aan Connie hielp mij het beter te begrijpen.

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 14:17
Marietje...goede vraag. Misschien omdat de Ze- zinnen een aantal keren aan het begin van de regel staan, maar ook lijkt het of er minder zinnen met hij beginnen. In de loop van het afgelopen jaar heb ik me veel beziggehouden met de schrijfstijl adviezen van medesoller. Daardoor ben ik zelf kritischer gaan kijken naar mijn eigen schrijfstijl. Maar het blijkt dat ik nu ook veel meer op die manier andere verhalen lees. Sorry als het te kritisch lijkt, dat is niet mijn bedoeling. Fijne zondag, Connie

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 14:31
Lekker verhaal het leest als een romannetje. Aan het begin had ik wel het gevoel dat ik ergens midden inviel. Jouw reactie aan Connie hielp mij het beter te begrijpen.
Dat heb je dus goed aangevoeld. :nod: Thanks!

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 14:35
Marietje...goede vraag. Misschien omdat de Ze- zinnen een aantal keren aan het begin van de regel staan, maar ook lijkt het of er minder zinnen met hij beginnen. In de loop van het afgelopen jaar heb ik me veel beziggehouden met de schrijfstijl adviezen van medesoller. Daardoor ben ik zelf kritischer gaan kijken naar mijn eigen schrijfstijl. Maar het blijkt dat ik nu ook veel meer op die manier andere verhalen lees. Sorry als het te kritisch lijkt, dat is niet mijn bedoeling. Fijne zondag, Connie
Geen sorry want het houd me juist scherp. Dit is een al wat langer geleden stukje uit mijn MS. Door jouw kritische blik ga ik nu eens herlezen of later geschreven stukken anders zijn. En dankzij jouw opmerking komt er een discussie op gang omdat ik erover nadenk waarom ik het zo heb geschreven: dat is ook altijd leerzaam! Dus met recht: hartelijk dank voor je kritische reactie! Fijne zondag. :)

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 14:53
Een fijne scene weer uit je ms Marietje. Altijd weer afscheid nemen ... hoeveel kan een mens verdragen. Maar hoeveel liefdes kent je hp? Het lijkt me telkens een andere kerel :o ;) Haar handen vouwt ze achter haar hoofd, ze kijkt naar buiten ... >> zou ik niet veranderen, door wijziging vd zinsbouw (eerst pv - onderwerp) naar (onderwerp - pv) lijkt me de 'ze' wel noodzakelijk. en Timo had zich teruggetrokken in de patio om zijn sets voor te bereiden totdat hij haar naar het vliegveld brengt. >> ik ken de regels niet , maar op gevoel gaan 'had teruggetrokken' en 'brengt' voor mij niet samen. Eerder ... had zich teruggetrokken ... totdat hij ... zou brengen. Met zijn handen verstopt in zijn broekzakken >> in de zakken zijn ze sowieso verstopt. Schrap verstopt?! De zinnen van het slikken, schrapen, bedeesd klinken. >> mss iets te veel van het goede? Kan je de schraap-zin evt verwijderen? Ze fronst. >> tout court. Voor zover ik weet, kan je enkel wenkbrauwen fronsen. 'Ze' aan het begin ve zin stoort me als het meer dan drie keer vlak na elkaar staat. Jij wisselt op dat punt wel af zover ik kan zien. Met twee stappen en Met gesloten ogen viel me wel op. Kan je evt de gesloten ogen-zin wijzigen? Een vb: Zijn lichaamsgeur trekt haar naar zich toe, voor ze het weet leunt ze tegen hem aan. Hoe dik wordt je ms wel?!

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 19:38
@Marietje, het duizelt mij door de feedback die je al kreeg van @Connie en @Marlie die je wel of niet al verwerkte. Mij valt nog op dat je m.i. niet eerst wrijft met je voet om dan te schrobben. De volgorde in je laatste zin is nog te herzien. Zoals @Marlie droog vraagt, hoe dik wordt je ms? Is het niet eens tijd om het hophophop te gaan uitgeven? Anders raken wij echt de kluts kwijt tussen de stoot kussende mannen - wel of niet behaard - die je opvoert. :D

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
3 September 2017 - 19:48
Marietje, ik mis wat je MS is? Ik vermoed een stuk uit een boek van jouw hand? In ieder geval miste ik niets in het begin, de situatie was vrij snel duidelijk en waarom zij er is maakt voor mij voor dit verhaal niet veel uit. Je zoog me erin en voele het verdriet van dit afscheid. :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 20:08
Afscheid moeten nemen en het niet willen. Later blijkt dat hij ook niet wil, dat is ontroerend. Dat vouwen met de handen zag ik moeilijk voor me en ik stoorde me aan het woord porch. Is dat niet te vertalen? Ik heb ook geen idee wat MS maar ik begrijp dat dit een fragment is. Graag gelezen!

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 September 2017 - 22:55
het eerste afscheid blijkt het begin van toch echt iets moois; hoe heerlijk zwijmelen is dat ... 'tot hij haar wegbrengt' tegenover de mededeling dat Patrik haar wegbrengt wringt. - ik twijfelde eerst hoe je de eerste kunt formuleren als verwachting, waarna de tweede als werkelijkheid tegenvalt, maar toen ik nog eens ging lezen dacht ik eerlijk gezegd: wat doet die hele lunch daar überhaupt? Volgens mij voegt die hele alinea niets toe aan je verhaal, hooguit de introductie van Patrik, maar die is m.i. niet nodig (en wellicht in je ms al eerder geweest?). Ik zou "Onder de porch ... vliegveld brengt" rücksichtlos schrappen.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 September 2017 - 8:52
Het verhaal is mooi, leuk en fijn te lezen, maar het is net een bladzijde uit een boek en waar ik dan zelf maar de clou van invul. Ik denk dat je dit verhaal door te schrappen, tot een op zichzelf staande vertelling had kunnen maken. Nu ratelt het door. teveel woorden.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 September 2017 - 23:44
Een fijne scene weer uit je ms Marietje. Altijd weer afscheid nemen ... hoeveel kan een mens verdragen. Maar hoeveel liefdes kent je hp? Het lijkt me telkens een andere kerel :o ;) Haar handen vouwt ze achter haar hoofd, ze kijkt naar buiten ... >> zou ik niet veranderen, door wijziging vd zinsbouw (eerst pv - onderwerp) naar (onderwerp - pv) lijkt me de 'ze' wel noodzakelijk. en Timo had zich teruggetrokken in de patio om zijn sets voor te bereiden totdat hij haar naar het vliegveld brengt. >> ik ken de regels niet , maar op gevoel gaan 'had teruggetrokken' en 'brengt' voor mij niet samen. Eerder ... had zich teruggetrokken ... totdat hij ... zou brengen. Met zijn handen verstopt in zijn broekzakken >> in de zakken zijn ze sowieso verstopt. Schrap verstopt?! De zinnen van het slikken, schrapen, bedeesd klinken. >> mss iets te veel van het goede? Kan je de schraap-zin evt verwijderen? Ze fronst. >> tout court. Voor zover ik weet, kan je enkel wenkbrauwen fronsen. 'Ze' aan het begin ve zin stoort me als het meer dan drie keer vlak na elkaar staat. Jij wisselt op dat punt wel af zover ik kan zien. Met twee stappen en Met gesloten ogen viel me wel op. Kan je evt de gesloten ogen-zin wijzigen? Een vb: Zijn lichaamsgeur trekt haar naar zich toe, voor ze het weet leunt ze tegen hem aan. Hoe dik wordt je ms wel?!
Dank je wel voor je uitgebreide reactie. Deze prikkelen me het meest. :nod: Grappig dat jij denkt dat Timo een andere liefde is. Zoals ieder mens heeft ook hij verschillende kanten, hier kijkt de HP ook van zijn reactie op. Dat hoop ik duidelijk te hebben gemaakt. De -ze- in de genoemde zin is mi ook grammaticaal nodig. De combi wat Timo nu doet en straks gaat doen is inderdaad niet goed. Ik verander het. :thumbsup: Het zou hier wegkunnen. In mijn MS geschreven vanuit haar perspectief gezien laat het verstopt zien dat zij invult dat hij minder open is. Met het schrapen van haar keel wil ik laten zien dat ze zichzelf herstelt omdat ze geen medelijden wil hebben. Wiki zegt: Werkwoord fronsen 1.overgankelijk de wenkbrauwen ~ van verbazing of afkeuring de wenkbrauwen ophalen Er werd door velen gefronst toen het nieuws verteld werd. Dus het kan wel, volgens mij. Ik dacht ook voldoende af te wisselen met -ze- aan het begin van de zin maar door Corinne haar opmerkingen ben ik nog kritischer gaan lezen en dat is alleen maar goed. Met... en met... viel mezelf ook al bij herlezing op. Ik verander het in mijn MS. Dank je wel! Mijn MS is nu 65500 woorden maar ik ben nog niet aan de kill your darlings fase toe. Eerst schrijven, ik denk wel aan het uitgeven maar dat is een volgende fase. :)

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 September 2017 - 23:58
@Marietje, het duizelt mij door de feedback die je al kreeg van @Connie en @Marlie die je wel of niet al verwerkte. Mij valt nog op dat je m.i. niet eerst wrijft met je voet om dan te schrobben. De volgorde in je laatste zin is nog te herzien. Zoals @Marlie droog vraagt, hoe dik wordt je ms? Is het niet eens tijd om het hophophop te gaan uitgeven? Anders raken wij echt de kluts kwijt tussen de stoot kussende mannen - wel of niet behaard - die je opvoert. :D
Het wrijven (of is vegen beter?) en dan scrobben van zijn voet moet zijn achteloosheid aangeven. Als je een (denkbeeldige) vlek ziet lijkt me de volgorde goed. Wat bedoel je met de volgorde van de laatste zin dat het nog te herzien is? Niks hophophop mijn boek moet rijpen als een relatie. :p Merci!

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2017 - 0:00
Marietje, ik mis wat je MS is? Ik vermoed een stuk uit een boek van jouw hand? In ieder geval miste ik niets in het begin, de situatie was vrij snel duidelijk en waarom zij er is maakt voor mij voor dit verhaal niet veel uit. Je zoog me erin en voele het verdriet van dit afscheid. :thumbsup:
MS staat voor manuscript = boek in wording. Ik ben blij dat je in het verhaal werd gezogen. Daar doe ik het voor. :nod: Bedankt!

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2017 - 0:11
Afscheid moeten nemen en het niet willen. Later blijkt dat hij ook niet wil, dat is ontroerend. Dat vouwen met de handen zag ik moeilijk voor me en ik stoorde me aan het woord porch. Is dat niet te vertalen? Ik heb ook geen idee wat MS maar ik begrijp dat dit een fragment is. Graag gelezen!
Bedankt voor je reactie. Het vouwen van haar handen achter haar rug weet ik niet anders te omschrijven dan zo. Suggestie? Porch kan vertaald worden door een veranda. In mijn MS gebruik ik meer Engelse/ Amerikaanse woorden daarom. Fijn dat je het ontroerend vindt. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2017 - 11:48
het eerste afscheid blijkt het begin van toch echt iets moois; hoe heerlijk zwijmelen is dat ... 'tot hij haar wegbrengt' tegenover de mededeling dat Patrik haar wegbrengt wringt. - ik twijfelde eerst hoe je de eerste kunt formuleren als verwachting, waarna de tweede als werkelijkheid tegenvalt, maar toen ik nog eens ging lezen dacht ik eerlijk gezegd: wat doet die hele lunch daar überhaupt? Volgens mij voegt die hele alinea niets toe aan je verhaal, hooguit de introductie van Patrik, maar die is m.i. niet nodig (en wellicht in je ms al eerder geweest?). Ik zou "Onder de porch ... vliegveld brengt" rücksichtlos schrappen.
Ja, je hebt gelijk - ik heb het overwogen maar vond het detail dat hij haar toch niet naar het vliegveld bracht en haar teleurstelling de aanleiding is dat ze uit haar doen is maar zich weer herpakt te belangrijk voor het verhaal. Ik moest Patrik verklaren. Uit tijdsgebrek toch maar zo geplaatst. :( Daarom mijn #1. Vergeef je het me? :crybaby: Goed dat je toch gezwijmeld hebt. Bedankt!

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2017 - 11:53
Het verhaal is mooi, leuk en fijn te lezen, maar het is net een bladzijde uit een boek en waar ik dan zelf maar de clou van invul. Ik denk dat je dit verhaal door te schrappen, tot een op zichzelf staande vertelling had kunnen maken. Nu ratelt het door. teveel woorden.
:o Tijdsgebrek, geen luiheid. Ik heb me toch laten verleiden tot een plaatsing. Daarom ook mijn #1. :( Goed dat je zo streng bent, een volgende keer zal ik meer inspanning tonen. Sorry! Al met al voor mij toch weer een leerzame opdracht en daar doe ik het voor. :nod: Het is dus ook een bladzijde uit een boek en ik ben blij dat het mooi, leuk en fijn lezen is. Dank je wel! :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2017 - 11:55
Marietje echt de middelbare schooltijd. Graag gelezen!
Bijzonder dat jij de middelbare schooltijd invult terwijl de HP het heeft over werk. :? Kan je dat nog nader verklaren? Bedankt voor je reactie.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
5 September 2017 - 15:03
@Marietje, (ook) ik had het gevoel in een verhaal te stappen dat al gaande was. Dat blijkt te kloppen. Nadat ik de beginhobbel heb genomen, pakte het verhaal me. Je nam me mee in de onzekerheid van de hp tot het verlossende einde. Opmerkingen: *Woordgebruik zou iets afwisselender kunnen. Bijvoorbeeld; "Dier uur geleden hadden ze ... geluncht." "Patrick had afscheid ... genomen." "Timomhad zich teruggetrokken." *aeen of meer witregels maken het verhaal (nog) prettiger leesbaar Taaltechnisch: In de laatste zin ontbreekt het woord "is" tussen kus en overweldigend "Thuis wacht mijn werk, mijn familie en vrienden." > "Thuis wachten mijn week, mijn familie en vrienden." Dank voor deze fijne, romantische bijdrage.