#153 De duif

Mooi gedaan. Je neemt me ook goed mee in het verhaal. Ik "haper' op een paar dingetjes: Je gebruikt hallucinatie twee keer kort na elkaar. De tweede keer hoef je het -voor mijn gevoel- niet te benoemen.; De duiven die 'de vleugels nemen' vind ik mooi gevonden, alleen minder passend in de mooie wat formelere woorden die je gebruikt (gewaarworden, kolder, geruis). Voor mijn gevoel is daardoor teveel een 'goede vondst'.; De Heilige Geest in witte duif is natuurlijk een logische. De HP 'beteugeld de Heilige Geest' wel wat snel. Waarom laat deze zich zo snel onderwerpen om kunstjes fe doen? Daar ga ik dan over denken, zo ben ik. :-) (De kracht van de Heilige Geest zou eerder de zondaar in de rolstoel kunstjes laten doen. :-) ) Doet verder niets af aan het verhaal en je schrijfstijl op zich. Hoop dat je er wat aan hebt.

De inleiding is geweldig, ik houd van een onverwachte wending en het is lekker rauw. Het vervolgverhaal is prachtig geschreven, de vleugels nemen vind ik geniaal. Ik vind het echter minder spitsvondig als andere verhalen die ik van je las. Ik blijf fan van je hoor, dat zeker!

Dos, Het is weer een fantastisch Kees-Verhaal. Af en toe te dol en juist daarom weer heerlijk om te lezen. Wel een kritische noot: de opdracht was om het verhaal in 200 woorden te schrijven, daar ga jij ruimschoots overheen. Wij allen hier gaan de uitdaging aan om ons mooie verhaal te kneden en te schaven totdat het binnen die context past. Want hee, dat is natuurlijk ook de bedoeling van de schrijfopdracht. Nu weet ik wel dat jij de regels graag aan je laars lapt, maar toch. Zou jij ook niet de uitdaging aan moeten gaan om er een 200 woorden versie van te maken?

Hallo Dos, Een luchtig verhaal dat prettig leest. Ik blijf je alvast volgen. Sarina

Hoi Dos, prachtige vertelling, recht uit het Geuldal! Ik heb ervan genoten! Ook zo fijn moralistisch; gij zult geen oude vrouwtjes afpersen, maar als dat economisch gezien een probleem wordt, passen Wij, de Heilige Geest, daar een mouw aan. Goed gevonden! Vraagje; is Kees Koos geworden? Enne... Marceline heeft daar wel een punt, Dos; ga je die uitdaging aan?

Hallo Dos. Gelukkig schrijf je goed en had ik het meteen al goed begrepen. :-) Het ging me juist over de vorm van de hulp.

@Dos, ik begreep je zoals je het bedoelde en ik vond het Vrijthof terug waar je meer je bijzondere personages laat ronddarren. Het thema 'duif' heb jij op jouw godvruchtige manier ontvouwen zonder deze keer te vloeken. Taaltechnisch: ik dacht waarom schrijft hij nu 'in Koos zijn hoed' in de laatste zin. Zonder Koos loopt het m.i. melodieuzer en ik weet dat je het over Koos hebt. Toen keek ik naar alle keren Kozen en bemerkte dat je naar mijn idee wel drie, vier Kozen kunt elimineren. Wat vind jij? Bijzonder verhaal weer.

Een heerlijk Dos verhaal. :thumbsup: Mocht je ooit een boek uitbrengen dan raad ik je aan ook je eigen reacties erin te verwerken. Die overstijgen soms de fantasie van de inhoud van je eigenlijke verhaal! :thumbsup: :thumbsup: :D

Dos Wijnhof, Ik vermoedde dat de duif zou overgaan tot een vorm van zakkenrollerij, maar nee. De duif is oprecht in zijn hulp naar de goede weg. Verhaal met de sfeer van een sprookje met bijbehorende vlot leesbare stijl. Prima. 'sneeuwwit van kleur.' sneeuwwit lijkt me voldoende.

Ik zou (bijna) in je verhaal geloven, Dos. Had de duif een kruis op de rug? (geen geintje hoor.) Ooit heeft een witte duif met zwart kruis op de rug in onze tuin en ons huis op haar dooie gemak een poosje rondgelopen. Zij ging zelfs poseren in de keuken, zodat ik er een foto van kon maken. Die heb ik nog steeds. Na een poosje vloog het beest weg en we hebben het nooit meer teruggezien. Het was de dag na het overlijden van de zus van mijn vrouw, twee innige vriendinnen. Toeval? Ik denk van niet. Mijn complimenten voor dit mooie, gevoelige verhaal, Dos.

Dos, ... met je verhaal en je reageren op de diverse reacties, heb je mijn avond :!: Dankjewel. :nod: :thumbsup:

De volgende stap is vast dat de witte duif zich een paar dagen terug trekt en met een groepje getrainde duiven terugkomt om dan een showke te geven om u tegen te zeggen. Heel graag gelezen :nod: :thumbsup:

Ik ben niet op de hoogte van alle Koos- en Kees verhalen maar dit verhaal, ook al heeft het teveel woorden, is origineel met de onverwachte wendingen. Je zou het als een uitdaging kunnen zien om 'De duif' te herschrijven in 200 woorden.

Dos, een prachtverhaal. Volgens mij kan dit niet in 200 woorden, maar dit terzijde. Het heeft de sprookjesachtige sfeer van een kerstverhaal. :-) Heel beeldend: de scène met de duif als kunstvlieger op het Vrijthof. Dit verhaal blijft me bij (evenals het verhaal dat je vertelde over het geleende boek dat uit de kast viel) Ik heb ook zo'n verhaal: op het moment dat mijn oma stierf was ik ver weg in Schotland. Mijn horloge stond opeens stil en ik wist dat ze was overleden.